who am i?

서울

სეული, კორეა

ორი წლის შემდეგ...

-ლისა, ლისა ადექი სკოლაში გაგვინდება - თვალებს ნელ-ნელ ვახელ

-5 წუთიც

- არავითარი 5 წუთი ავტობუს უნდა მოუსწრო! პირველი დღეა ლისა! მალეეე!

- კარგი კარგი...-ძლივსძლივობით ვდგები, საბაზანოში შევდივარ და ვწესრიგდები თმებს ვიშლი, მწვანდე ჰუდს და შავ დახეულ ჯინს ვიცმევ და დაბალა ჩავრბივარ

-დე წავედი

- პატარავ მოდი- დედაჩემი მისკენ მქაჩავს და ლოყაზე ნაზად მკოცნის

- აბა შენიცი ეცადე კარგად მოიქცე და დირექტორმა პირველივე დღეს არ გამოგაგდოს სკოლიდან თორემ დაისჯები - დედაჩემი ძალით მიღიმის 

- კარგი ვეცდები - ვბურტყუნებ

-ლისაა!!!

- კარგი დე გპირდები არავის არ ვცემ და პირველივე დღეს სკოლიდან არ გამრიცახვენ 

- კარგი გოგოხარ- დედაჩემი დაეჭვებული სახით მიყურებს  , თვალებს ვატრიალებ 

- წავედიი- გარეთ გავდივარ და ავტობუსის გაჩერებამდე სირბილით მივდივარ ვიგვიანებ, ზოგადად სწრაფად დავრბივარ ვუსწრებ და ავტობუში ავდივარ თავისუფალ ადგილზე ვჯდები, ყურში ნაუშნიკებს ვირჭობ  და ფანჯრიდან ვიყურები.

-ეი, ეს ჩემი ადგილია...ეი- მკლავზე ვიღაც ხელს მადებს და მანჯღრევს  ნაუშნიკებს ვიხსნი და ვაკვირდები

- გისმენ

- ეს ჩემი ადგილია- ირგვლივ ვიხედები 

- აქ უამრავი თავისუფალი ადგილია სადაც გინდა იქ დაჯექი - ვამბობ ზოგადად და მხრებს ვიჩეჩავ, ნაუშნიკებს ვიკეთებ უცებ ბიჭი იხრება და მიბღვერს

- ადექი სანამ მთელიხარ ჩემს გაბრაზებას არ გირჩევ ახალო- თვალებს ზევით ქვევით მაყოლებს. დამშვიდი ლისა... დამშვიდი იქნებ მხოლოდ ფეხი მოვტეხო?  არა ამისგამო ვერ დავისჯები ესეც პირველი დღე)) ვოლააა რა ბედნიერად დაიწყო ძალიტ ვიღიმები და ვდგები