O gece her zaman ki gibi gezegenimi düşünüyordum ki , pencereme çarpan yağmur damlaları bütün dikkatimi dağıtmıştı. Yeniden dikkatimi toplamak için gözlerimi kapatıp tekrar gezegenimi düşünmeye başladım. Yine kendimi tüm dünyadan soyutlanmış, bir şekilde kendi gezegenimde buldum. Gezegenime gidince gerçekten çok mutlu oluyorum. Sonunda gezegenimden gitme vakti gelmişti bayağı uykum vardı . Sabah annemin sesiyle irkildim ."Uyan hadi Masal sabah oldu.Kalkıp elimi yüzümü yıkadım , üstümü giyinip aşağıya indim kahvaltı yapıyorlardı ben de hemen sandalyeme oturdum iki lokma bir şeyler atıştırıp yukarı çıkacaktım ki babam "Seninle konuşmam gereken bir konu var "dedi.Ben de sandalyeme geri döndüm. Babam "Masal sen psikolojik destek almalısın benim bir psikolog arkadaşım var istersen o sana yardım edebilir." dedi . Gerçekten beni deli olarak mı görüyordu? Hiç bir şey söylemeden odama çıktım.Biraz ağlamak istiyordum ama annem geldi bana bunu yapmamı söyledi ben annemi hep dinledim ama bu sefer dinlemeli miydim?