အိပ္မက္ေက်းကၽြန္

ေတြ႕ဆံုျခင္းေတြသာ မရွိခဲ့ရင္
ငါ့အိမ္မက္ေတြ အထီးက်န္ေနမယ္ထင္တယ္........
တခါတေလဆိုအိပ္ရာႏိုးသြားမွာေတာင္ေၾကာက္တယ္
ငါ မင္းနဲ႔ေဝးသြားမွာစိုးလို႔.....
အမွန္တကယ္ ငါျဖစ္ေနခဲ့တာက..........
.........................
......
#အိပ္မက္ရဲ႕ေက်းက်ြန္
......
..............သူနဲ့ စေတြ႔ခဲ့တဲ့ အဲဒီေန႔ည..................
က်ြန္ေတာ္ ဘယ္ေရာက္လို႔ေရာက္ေနမွန္းမသိခဲ့...
လူေတြအမ်ားအျပား လႈပ္ရွားသြားလာေနျကတယ္
က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ ဟိုျကည့္ဒီျကည့္နဲ႔ ေျကာင္ေတာင္ေတာင္ ရပ္ေနမိတယ္......
......တီ.......
ရုတ္တရက္ ကားတစ္စီး ဝင္လာတာေျကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ အျမန္ေရွာင္လိုက္ရတယ္.....
က်ြန္ေတာ္ လမ္းလယ္ေခါင္မွာရပ္ေနတာ မသိလိုက္ပါလား......
က်ြန္ေတာ္ ေျကာက္ေျကာက္နဲ႔ လမ္းတစ္ဖက္ကို လွမ္းအျကည့္.....
က်ြန္ေတာ့္ကို စိုက္ျကည့္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္....
တကယ္ျကီးစိုက္ျကည့္ေနေတာ့ က်ြန္ေတာ္ ျပန္မျကည့္ရဲ......
စံုေထာက္တစ္ေယာက္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တာ တစ္လ မျပည့္ေသးတဲ့ က်ြန္ေတာ့္ အတြက္ ေျကာက္ေနရင္ မျဖစ္သင့္.....
က်ြန္ေတာ္ ျပန္ျကည့္ဖို႔ လွမ္းျကည့္လိုက္ေတာ့....
သူမရွိေတာ့........
လိုက္ရွာျကည့္တယ္...သူဘယ္သူလည္းမသိေပမယ့္
စိတ္ထဲမွာေတာ့ ရွာေနမိတယ္.....
ဟိုေျပး ဒီေျပးနဲ႔ ရွာေနရင္း.....
ကိုကိုေရ......ကိုကို.....ကိုကို.....
ဒါက က်ြန္ေတာ့္ ညီမေလးအသံဘဲ...သူဘယ္မွာလည္း
က်ြန္ေတာ္ လိုက္ရွာေနရင္း....
ျပင္းထန္တဲ့ ရိုက္ခ်က္တခ်ိဳ႕ က်ြန္ေတာ့္ တင္ပါးအေပၚ က်လာခဲ့တယ္.....
အားးးးးးး........
ကိုကိုက အိပ္ပုတ္ျကီးလိုက္တာ.....
အဲဒီအခ်ိန္ျကမွ က်ြန္ေတာ္ အိမ္မက္မက္ေနမွန္း သိခဲ့တယ္.....
ကိုကို ထေတာ့ေလ ျကီးျကီးက မနက္စာျပင္ျပီးျပီတဲ့....
ေအးပါ နင္ကလည္း နႈိးတယ္ဆိုလည္း မရိုက္ပါနဲ့ဟ....
ဟာ ကိုကိုက ထမွ မထတာကိုး.....
ေအးပါ ေအးပါ နင္ေတာ့ စကားေတြတတ္လာတာ....
အဲ့ဒါဆို ေအာက္ဆင္းခဲ့ေတာ့....ကိုကို
ေအးပါ ေအးပါ.....
က်ြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္းမထေသး...အေညာင္းဆန္႔ျပီးမွ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္တယ္.....
ဒီေန့က အလုပ္နားရက္ဆိုေတာ့ သာသာယာယာဘဲ....
မ်က္နွာသစ္ေနရင္း အိမ္မက္အေျကာင္း စဥ္းစားမိေသာ္လည္း သူ႔မ်က္နွာကို က်ြန္ေတာ္မမွတ္မိ.....
က်ြန္ေတာ္ မ်က္နွာသစ္ သြားတိုက္ျပီး မနက္စာ ဆင္းစားလိုက္တယ္...မနက္စာစားေနရင္း Facebook ေလးဖြင့္လိုက္ေတာ့ က်ြန္ေတာ့္ အလုပ္က အကို ေဝယံက
ပံုေလးတစ္ပံုပုိ့ထားေပးတယ္.....
ဘာမ်ားလည္းဆိုျပီး ဝင္ျကည့္ေတာ့ လူေပ်ာက္
ေျကာ္ျငာတစ္ခု......အထူးေတာ့ အထူးအဆန္းဘဲ
ကေလးတစ္ေယာက္ေတာ့မဟုတ္....က်ြန္ေတာ္ထက္ေတာ့ငယ္တယ္ အသက္ ၁၆နွစ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္......ေပ်ာက္ေနတာ အေတာ္ၾကာၿပီထင္တယ္...ေၾကာ္ျငာထည့္ၿပီး ရဲကိုေတာင္ လာတိုင္ရတယ္ဆိုေတာ့..
ပိုထူးဆန္းတာက အိမ္ေပၚက ဆင္းၿပီးေပ်ာက္သြားတာတဲ့ အဲ့ေကာင္ေလးက.....နာမည္က သိခၤ.....
႐ုတ္တရက္ ရီမိသြားတယ္....ကာတြန္းေရးဆရာ နမည္
ႀကီးဆိုၿပီး......
ဟဲ့.....စည္သူ....မနက္စာ စားမွာဆိုစား ဖုန္းေဆာ့မေနနဲ႔.....
ဟုတ္ ႀကီးႀကီး.....
ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ဖုန္းေလး ခ်ၿပီး မနက္စာ ဆက္စားလိုက္တယ္....
ခ်ာတိတ္ကေလးေရ......မင္းနဲ႔ ခ်စ္ခြင့္ရခ်င္လို႔.........
႐ုတ္တရက္ ဖုန္းသံျမည္လာေတာ့ လန္႔သြားၿပီး ဘယ္သူလည္းၾကည့္ေတာ့ ကိုေဝယံဆီက.....
ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့....
ဟလို....ကိုေဝယံေျပာ....
စည္သူေရ အကိုတို႔ အျပင္ထြက္ၾကမလား.....
အလုပ္နားရက္ဆိုေတာ့ တခုခု႔ သြားစားၾကမယ္.....
ဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လာခဲ့ရမလဲ......
အကို႔အိမ္ဘဲ လာေခၚလိုက္ ၿပီးမွဆက္သြားမယ္....
ဟုတ္ဟုတ္.....
ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီး အျပင္သြားဖို႔အတြက္ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး ေရခ်ိဳး ၿပီးေတာ့ အဝတ္အစားလဲၿပီးေတာ့ နံရံမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေသာ့ေလး ဆြဲျဖဳတ္ၿပီးေတာ့
အျပင္ထြက္လာတယ္.....
ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ခြၿပီးေတာ့ ဆိုင္ကယ္က ခြက္ေလးထဲကို ဖုန္းထည့္လိုက္ေတာ့ ဖုန္းက ေအာက္ထိမက်...
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေသခ်ာမၾကည့္ဘဲနဲ႔ ဇြတ္ဖိထည့္
ၾကည့္တယ္......ထည့္မရေတာ့ ဖုန္းျပန္ႏႈတ္ၿပီးခြက္ထဲ နႈိုက္ၾကည့္ေတာ့.....
အ႐ုပ္အမာ ေသးေသးေလးတစ္ခု......
ေယာက်ာ္းေလး အ႐ုပ္ေလး....
ဘယ္ကေန ဘယ္လိုေရာက္လာမွန္းမသိ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားလည္းမရ......
ၿပီးမွ စဥ္းစားမိတာ တခု႔က ညီမေလးေနမယ္ဆိုၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ ဒီအတိုင္းဘဲ ကိုေဝယံဆီကို ထြက္လာခဲ့တယ္........
ကိုေဝယံကို ေခၚၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Hotpot
သြားစားျဖစ္တယ္......
ေဟာ့ေပါ့စားေနရင္း.....
အကိုပို႔ထားတဲ့ဟာ ဖတ္ၿပီးၿပီမလား ညီေလး.....
အင္း ဖတ္ၿပီးၿပီအကို...အဲ့ေကာင္ေလးက ဘလိုျဖစ္တာလည္း....
အင္း ညီေရ သူက သူ႔အေမတို႔နဲ႔ ျပႆ နာ တက္ၿပီးေတာ့ အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားတာ ျပန္မလာေတာ့တာဘဲ
ေက်ာင္းသားေလးဆိုေတာ့ ေက်ာင္းမွာစံုစမ္းေတာ့လည္း ေက်ာင္းမလာတာ အေတာ္ၾကာၿပီတဲ့....
အဲ့ေကာင္ေလးသူငယ္ခ်င္းေတြေရာ အကုန္လိုက္ေမးေနေပမယ့္ ဘသူနဲ႔မွလည္း အဆက္အသြယ္မလုပ္ဖူးတဲ့.
အဆက္အသြယ္ မရတာလည္း ၾကာၿပီေျပာတယ္...
သူ႔အေမတို႔ကလည္း တစ္ဦးတည္းေသာ သားဆိုေတာ့
အခု႔လို လိုက္ရွာရေတာ့တာေပါ့ကြာ....
ေသမ်ားေသသြားတာလား ကိုေဝယံ...
မဟုတ္ေလာက္ဘူးကြ.....
ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ ေျပာရအံုးမယ္ ညီ့ကို....
ဘာမ်ားလည္း.....
ဘာမွ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး...
ဟာ ေျပာပါဗ်ာ....
အင္း မုန္႔ဝယ္ေကၽြးမယ္မလား.....
ကိုေဝယံကလည္းေျပာစရာမလိုပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းမွာပါဗ်ာ.....
ေအးပါကြာ ေအးပါ အကိုကလည္းစတာပါ.....
ကိုေဝယံနဲ့ မုန္႔စားၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္မွ ေဝ့မေနဘဲ အိမ္ျပန္လာတယ္.......
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေသာ့ျဖဳတ္ရင္း ဆိုင္ကယ္ခြက္ထဲက အ႐ုပ္ကေလးကို ညီမေလးဟာအမွတ္နဲ႔ အိမ္ထဲ ယူလာခဲ့ၿပီး ညီမေလးမရွိတာနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေသာ့ခ်ိတ္ၿပီးေတာ့ အခန္းထဲအထိ ယူလာခဲ့တယ္ ညီမေလးျပန္ေရာက္မွ ေပးေတာ့မယ္ေပါ့....
နာရီကိုၾကည့္ေတာ့ ေန႔လည္ ၂နာရီထိုးဘဲ ရွိေသးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကုတင္ေပၚတက္ၿပီးေတာ့ လွဲၿပီး
ဖုန္းထဲက ႏိုင္ငံျခားကားျကည့္လက္စကို ဆက္ၾကည့္ရင္း....
စည္သူေရ စည္သူ....
ဗ်ာ ႀကီးႀကီး.....
နင္ကို ေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့ အိမ္ေရွ႕မယ္ေရာက္ေနတယ္.....
ဘသူႀကီးလည္း....
ငါက ဘလိုသိမွာတုန္း.....
ကၽြန္ေတာ္လည္း အလုပ္က လူဘဲေနမယ္ဆိုၿပီး ဆင္းလာၿပီး အိမ္ေရွ႕ထြက္ခဲ့တယ္......
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို မေတြ႕ဘူး မျမင္ဖူး တခါမွလည္း မေတြ႕ဖူးေပမယ့္ သူ႔အၾကည့္ေတြကို ရင္းႏွီးေနသလို.....
ဟုတ္ကဲ့ ဘသူလည္း မသိဘူးဗ် ကၽြန္ေတာ္ စည္သူပါ..
ဟုတ္ ကိုစည္သူ႔က စံုေထာက္တစ္ေယာက္လား......
ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခါစဘဲ ရွိပါေသးတယ္....
ဘာမ်ား အကူအညီလိုလို႔လည္းဗ်.....
ကၽြန္ေတာ့္ကို သူေျပာျပေနတယ္.....ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ မၾကားရ...သူပါးစပ္လႈပ္တာဘဲ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေနရတယ္....
ဘာေျပာတာလည္းဗ်.....ဘာျဖစ္လို႔လည္းဗ်........
.........တီ..............
ကၽြန္ေတာ္႐ုတ္တရက္ လန္႔သြားၿပီး အေနာက္လွည့္အၾကည့္.....
ကားအႀကီးႀကီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို ေျပးလာေနတယ္......
သတိထားမိတာ တစ္ခု႔က ကၽြန္ေတာ္အခု႔ လမ္းလယ္ေခါင္ေရာက္ေနတယ္....
ကၽြန္ေတာ္ ေျပးထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို တည့္တည့္ႀကီး ဝင္လာေနတဲ့ ကား
ႀကီးကို မေရွာင္ႏိုင္ခဲ့
အားးးးးး........
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာ ေခြ်းစီးေတြ အမ်ားႀကီးထြက္ေနတယ္
ေရႏွစ္ထားသလို ေခၽြးေတြ ရြဲရြဲစိုေနခဲ့တယ္.....
ခုနက အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ အိပ္မက္တစ္ခု႔သာ...
ေဘးနားက ေရခြက္ကို စမ္းၿပီး ေရတစ္ခြက္လံုးကုန္ေအာင္ ေသာက္ပစ္လိုက္တယ္.....
ကၽြန္ေတာ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ထားေပမယ့္ ႏွလံုးခုန္ျမန္ေနဆဲ.....
အိပ္ဖို႔ ဆက္ႀကိဳးစားရဲတဲ့ အခြင့္အေရးမရွိေတာ့......
ကၽြန္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ သတိရလိုက္ၿပီး အဲ့အိပ္မက္ထဲမွာ လာေတြ႕ခဲ့တဲ့ လူကိုမွတ္မိဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ဘာမွ မမွတ္မိေတာ့.....သူက ဘသူလည္း.....ဘာေၾကာင့္ ဒီအိပ္မက္မက္တာလည္း......ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္အစြဲ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္....
ႏိုင္ငံျခား စံုေထာက္ကား အၾကည့္မ်ားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ မထူးဆန္းေတာ့........
ျပတင္းေပါက္ဆီကို ၾကည့္မိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ညဘက္
သို႔ ကူးေျပာင္းေနခဲ့ၿပီ.......
ကိုကိုေရ.....ကိုကို ထမင္းစားရေအာင္တဲ့.......
ေအးေအး........
အခန္းအျပင္က ညီမေလးအေမးကို ျပန္ေျဖရင္း ညေနဘက္တစ္ေရးအိပ္မိတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ေလးလံေနတဲ့ေခါင္းကို ဆြဲထူရင္း ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့တယ္.....
အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ညဘက္
အိပ္ရင္ အခု႔လိုေတြ ထပ္မက္မွာေတာင္ နည္းနည္း
စိုးရိမ္ေနမိတယ္....မနက္ျဖန္ ရံုးတက္ရမွာဆိုေတာ့ အိပ္ေရးပ်က္လို႔အဆင္မေျပျဖစ္မွာကိုဘဲ ေတြးကာ
အိပ္ေဆးတစ္လံုးကို ေရရဲ႕အကူအညီနဲ႔ ေမ်ာခ်ရင္း......
..................................................
........................ဆက္ရန္....
By kodomo.....