အိပ္မက္ေက်းကၽြန္

အိမ္မက္ေက်းကၽြန္

တီ......တီ.......တီ......
႐ုတ္တရက္ alarm ျမည္သံေၾကာင့္ အားကုန္သံုးကာ မ်က္စိအားပြတ္သပ္ၿပီး အိပ္ယာေဘးက စားပြဲေပၚမွ ဖုန္းကို လွမ္းယူလိုက္တယ္........
၃:၂၀
အေစာႀကီး alarm ထျမည္တာေၾကာင့္ နည္းနည္းေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္....
ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္သြားဖို႔ရန္ေပးေလ့ရွိတဲ့ အခ်ိန္က........
၆:၃၀
မယံုႏိုင္တဲ့ သံသယေတြနဲ႔ နာရီကိုျပန္ၾကည့္ေတာ့လည္း ၃:၂၂.....
ဖုန္းကိုဖြင့္ကာ alarmကိုျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
၆:၃၀.....
ေသခ်ာေပါက္ ကၽြန္ေတာ့နားနဲ႔ ဆက္ဆက္
ၾကားလိုက္ရတဲ့alarm ျမည္သံေၾကာင့္ ႏိုးလာျခင္းမွာ အမွန္ပင္....သို႔ေသာ္......
ေလးလံေနေသာ မ်က္ခြံမ်ားပင္ ေၾကာင္စီစီ
ျဖစ္သြားတယ္.....
ျပန္အိပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္ေသာ္လည္း ဆက္အိပ္၍ မရ....ထိုေၾကာင့္ ရေသာက္ရန္ ကၽြန္ေတာ္
ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခဲ့တယ္.....
ဂၽြတ္.....
႐ုတ္တရက္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက ထြက္လာတဲ့ အသံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ျမန္ျမန္ေျပးဆင္းလာခဲ့တယ္.....
ေၾကာင္လား....ညီမေလးလား.....ႀကီးႀကီးလား
မီးပိတ္ထားတာေၾကာင့္ ဘာမွ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေသာ္လည္း လူရိပ္တခု႔ကိုေတာ့ ျမင္နရတယ္......
ကၽြန္ေတာ္ ျဖတ္ခနဲ႔ မီးခလုတ္ကို လွမ္းဖြင့္လိုက္ေတာ့.......
အကို နိးၿပီလား......
မင္း ဘယ္သူလည္း မင္းဘယ္လည္း ဘာလုပ္ေနတာလည္း......
ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ေျ့ပးၿပီး သူ႔ခါင္းက္ို မီးဖိုခေခ်ာင္နံရံတစ္ဖက္နဲ႔ ကပ္ၿပီး ေမးလိုက္တယ္...
စံုေထာက္တစ္ေယာက္ပင္မဟုတ္လား ကၽြန္ေတာ္ဆိုတာ......
အား.....နာတယ္ အကို....လႊတ္ပါအံုး......
မင္းဘယ္သူလည္း ဘာလုပ္ေနတာလည္း.....
မင္း ဘာခိုးမလို႔လည္း.......
ဟာ.....ဒါကၽြန္ေတာ့္ အိမ္ဗ်.....
ခ်က္ခ်င္း ေဘးပတ္လည္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ တျခား အိမ္တမ်ိဴး ပံုစံ
ေျပာင္းသြားတယ္....
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး မျဖစ္ႏိုင္ဘူး.....
ငါ့အိမ္ကေန ဘလိုျဖစ္တာလည္း.....
အေတြးထဲမွာ ေရရြတ္ေနရင္း ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္အားလန္႔မအားနဲ႔ အျပင္ကို ေျပးထြက္လိုက္တယ္......
သူ႔ဆီကေန အကို..မသြားပါနဲ႔ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းမွလြဲ၍ က်န္တာမၾကားလိုက္ေတာ့......
ဒံုး........
အား.........
႐ုတ္တရက္ တစ္ခုခုနဲ႔ တိုက္မိၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေခၽြးစီးေတြထြက္ေနတဲ့ ႏွဖူးေလးကို ပြတ္ရင္း မ်က္လံုးဖြင့္အၾကည့္.......
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနတဲ့ေနရာက........
အိမ္က မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ......
မယံုႏိုင္စြာဘဲ ေဘးပတ္ပတ္လည္ၾကည့္ေတာ့ တကယ္ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ပင္......
စည္သူ.....ဘာလုပ္ေနတာလည္း.....
႐ုတ္တရက္ ႀကီးႀကီးအေမးေၾကာင့္ ေၾကာင္လ်က္သား ရပ္ေနမိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အသိလြတ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ အသိဝင္လာသလို
ဟင္....ဗ်ာ....ႀကီးႀကီး.....
ဘာလုပ္ေနတာတုန္း အေစာႀကီးကို.....
ဟို..ဟို... ေရထေသာက္တာပါ ႀကီးႀကီး...
ေအးေအး ျပန္တက္အိပ္ေတာ့.....
ဟုတ္ဟုတ္......
အေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အခန္းကို ေႏွးေကြးတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ျပန္ခဲ့တယ္......
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မက္ေတြ မမက္တာ တစ္ပတ္နီးပါးပင္ ရွိခဲ့ၿပီ......အိပ္ေဆး မေသာက္ဘဲ အိပ္မိတဲ့ ေန႔ဟာ ဒီေန႔တစ္ရက္ပင္.....
အိမ္မက္လိုလို အျပင္လိုလိုပင္ ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကို ကၽြန္ေတာ္ မယံုၾကည္ႏိုင္ေသး.......
မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ၿပီး မနက္စာကို မစားေတာ့ဘဲ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ရံုးကို ထြက္လာခဲ့တယ္.......
ဒီေန႔ ေသာၾကာ........
ရံုးေရာက္ေရာက္ခ်င္း......
စည္သူ.....ညီ့ကို အကိုခိုင္းစရာေလးရွိတယ္...
ဟုတ္ အကို ဘာမ်ားလည္းခင္ဗ်......
ဟိုတေလာက အမႈ႕ေလးေလ..သိခၤဆိုတဲ့
ေကာင္ေလး....အခု႔ထိ ေပ်ာက္ေနေသးတယ္
အဲ့အမႈ႕နဲ႔ပက္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ရဲစခန္းကေန သြားယူေပးပါလား.....
ဟုတ္ အကို.....
ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဘာမွမေျပာဘဲ ရဲစခန္းကို ဆိုင္ကယ္ ေမာင္းလာခဲ့တယ္........
လမ္းသြားရင္း ဗိုက္ထဲမွ စစ္ပြဲတခ်ိဳ႕ေၾကာင့္
မုန္႔စားမယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔........
အကိုေရ ဆိုင္ကယ္ဘီးက ေလျပားေနတယ္..
ထိုအသံေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ လက္ကိုင္ပါ
ရမ္းသြားတယ္....ဘီးေပါက္သြားၿပီ.......
လမ္းေဘး ခနရပ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ဘီးထဲေတာင္မဟုတ္.......
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ေဘးဘီၾကည့္မိေတာ့ ဆိုင္ကယ္ျပင္တဲ့ဆိုင္ေလးေတြ႕ေတာ့ မ်က္ႏွာ နည္းနည္းလန္းလာတယ္....အျပည့္အဝေတယ့ မလန္းႏိုင္....ပိုက္ဆံထြက္ေတာ့မယ္မို႔.....
ဆိုင္ကယ္ကို ဆိုင္အထိ တြန္းသြားလိုက္ေတာ့
ဆိုင္ကယ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတာမို႔ ၾကာမယ္ဟုပင္ ေျပာေတာ့.....
ခ်က္ခ်င္း ရံုးကို ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားၿပီး ဆိုင္ကယ္ေစာင့္ရင္း.......
ဂြီ......ဂြီ.....
ဗိုက္ထဲမွ စစ္ပြဲတခ်ိဳ႕ ျပန္ထလာခဲ့တယ္.....
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဗိုက္ကေလးပြတ္ရင္း......
႐ုတ္တရက္ ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ကို ေတြ႕လိုက္တယ္.....ပန္းေရာင္နဲ႔ အျပာႏုေရာင္ေလးနဲ႔ စပ္ၿပီး ေဆးသုတ္ထားတဲ့ တစ္ထပ္တိုက္ေလးမွာ မွန္ျပတင္းေပါက္ေတြနဲ႔ အတြင္းထဲမွာလည္း သစ္ပင္ေလးေတြနဲ႔ စိမ္းစိုေနတယ္....
ဆိုင္နမည္ေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆြဲေဆာင္ေနခဲ့တယ္......
"""Friendship""""
ခ်က္ခ်င္း ဘာမွ စဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ ဆိုင္ေလးရွိရာကိုဘဲ ဦးတည္ၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္...
ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ တံခါးအဖြင့္......
ခ်လြင္...ခ်လြင္.....
ေမာ့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းေလာင္းေပါက္စေလးေတြ.......
ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီး ေထာင့္ဆံုးေလး တစ္ေနရာမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္....
ကၽြန္ေတာ္ထိုင္ၿပီး ဟိုဟိုဒီဒီ ေငးေနတုန္း.....
အကို ဘာစားမလည္း......
ၾကားဖူးသလိ ခံစားရတဲ့အသံမ်ိဳး.....
တျခားဘက္ အာရံုရေနေသာ ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ေမးခြန္းထြက္လာရာ ဘက္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့.......
ျမင္ဖူးသလိုလို မ်က္ႏွာတစ္ခု....ေသခ်ာမမွတ္မိ......
ထိုအခ်ိန္.............
ကိုစည္သူ.......
ဒိန္းကနဲ႔ဆို ဝင္လာတဲ့ အေတြးက.......
မေန႔ညက အိမ္မက္ထဲက သူ........
မင္း ဘယ္သူလည္း....မင္း ဘယ္သူလည္း....
ကိုစည္သူ.....ကိုစည္သူ........
သူပါးစပ္လႈပ္ျပေနေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ တုန္ေနၿပီ....လက္ဖ်ား ေျခဖ်ားေတြပင္ ေအးစက္လာတယ္......
ခ်က္ခ်င္း သူ႔ကို တြန္းဖယ္ၿပီး တံခါး တြန္းဖြင့္ၿပီး အထြက္......
ခ်လြင္.....ခ်လြင္......
ေဟာ.......႐ွဳိက္သံညည္းကာကၽြန္ေတာ္ ႏိုးလာခဲ့တယ္......
အေမာတႀကီးနဲ႔ ေဘးဘီကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ လိုက္ၾကည့္ေန
င္း သတိထားမိတာက
ကၽြန္ေတာ္ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္မွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာ...........
ဆိုင္နမည္က.........
""""Friendship"""""
အံ့အားသင့္မႈ့မ်ားနဲ႔အတူ...
အကို ဘာသံုးဆာင္မလည္း.....
ဟင္....ဟင္....ေၾကာက္အားလန္႔အား ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ သူေတယ့မဟုတ္ေတာ့.....
သူဆိုတာ ဘယ္သူမွန္းမသိ....
နမည္ဘလိုေခၚမွန္းမသိ......
မ်က္ႏွာေတာင္ ေသခ်ာမမွတ္မိခဲ့......

ဆက္ရန္........,