GELECEĞİMİN IŞIĞI

1

Yine soğuk bir havada arabaların arasında mendil satmaya çalışıyordum. Eve birazda olsa para götürsem aç kalmayacaktık.

Koca bir aileyi mendil satarak ben geçindiriyordum. Tam 5 kişi annem,babam,ben ve ikiz erkek kardeşlerim.

Babamın çalışamama sebebi 3. Kattan aşağı düşüp ayağına Demir girip ayağını kaybetti annem ise kardeşlerime bakıyordu. Ben de onlar İçin para kazanmanın derdindeyim.

Yine bir gün arabaların aralarında dolanırken mendil satmak için kıpkırmızı bir Mercedes arabanın camına (Bu arada Ankara'da oturuyoruz) vurarak mendil almasını istedim adam camını açarak birden bana bağırmaya başladı arabandan indi ve hırpalamaya başladı.

Kendimi tutamayıp ağlamaya başladım bütün mendillerim kazandığım paralar yerlere saçılıyordu eğilmek için alırken adam arabaya binip arabayı üstüme sürmeye başladı.

Biranda çimenliğe savurdu biri uzun boylu mübarek çok yakışıklıydı biranda adamı arabadan indirip bağırmaya başladı.
- Ne yapıyorsun be adam sen yazık değil mi vurup hırpalıyorsun.
Adam;
- sanane genç sana mı sorcam yürü git işine!
Diye bağıranlara başladı
Onlar laf dalaşıma girince topladığım para ve mendilleri alarak koşarak ve ordan ağlayarak ordan uzaklaştım.

Eve geldiğimde ayaklarım kan içindeydi bastığım yerlere dikkat etmemiştim annem beni görüp endişelenerek.
- noldu kuzum neyin var bu halin ne?
Hiçbirşey diyemedim sadece ağlayarak lavobaya girdim tam suyu açtım yine sular gitmişti ağlamam daha çok çoğaldı. Yeniden annemin yanına gidip dizlerine yattım annemde saçlarımı okşamaya başladı babam ise sadece ağlıyordu kalkıp babama Sımsıkı sarıldım.
-Ağlama babam ağlama güzel günlerde göreceğiz Allahın izniyle.

Babam ise hiçbirşey demeden sarılıp derin derin nefes alıyordu ama hızlı hızlı kötü bir şeylerin olduğunu fark ettim geri çekilerek babama baktım.
-Babam babam kendine gel babacığım ben ağlamıyorum sakin ol babam.
Diyerek sakin kalmaya çalışıyordum anneme babamın Yanında olmasını söyleyip koşarak dışarı çıktım.

Kapı kapı dolanıyordum sadece ambulansı aramak için açılan kapı geri kapanıyordu suratıma bazıları ise açılmıyordu.
Sokağın ortasına geçip bağırmaya başladım.
- YA SİZİN HİÇ Mİ İNSAFINIZ YOL BABAM İÇERDE CAN ÇEKİŞİYO YA MERHAMET YOK MU BE SİZDE İNSAFSIZLAR YA 10 SANİYE YA 10 SANİYE BİLE SÜRMEYECEK YA YARDIM EDİN LÜTFEN LÜTFEN!
Diyerek dizlerimin üstüne düşüp ağlamaya başladım biri omzuma dokunup göz yaşlarımı silerek baktım.
Yaşlı bir amca elinde telefonu uzatıyordu.
-Al yavrum bu yaşta babasız kalmak çok zor istediğin kim varsa ara ne kadar konuşmak istiyorsan konuş.
Dedi
Hızlıca ayağa kalkıp yaşlı amcanın elinden öpüp kalkıp ambulansı aradım evi tarif edip amcaya telefonunu verip koşarak eve girdim babamın dudakları mosmor olmaya başlamıştı.
-Dayan babam ambulans geliyo dayan
Diyerek babama sarıldım siren sesini Duyar duymaz kapıya çıkıp hemşirelere el edip koşarak geldiler.
Hızlıca hareket ederek babamı sedyeye yatırıp dışarı çıkardılar.

Herkes sokaklara dökülmüştü meraktan insafsız kalpsizler sert sert suratlarına bakarak ambulansa bindim annem sonradan gelicek kardeşlerim uyandıktan sonra.

Bi hızla hastaneye gidiyorduk ne kadar da uzun bi yol bu ya babamın gözleri kapalıydı sadece gözünden yaş damlıyordu hemen cebimden peçete çıkartarak silmeye başladım.

Sonunda hastaneye gelmiştik hemen ambulanstan inip babamı acile götürdüler. 5 dk bile sürmeden babam sedyenin üstünde yüzü kapalı şekilde çıkmıştı.

Kafamdan kaynar sular döküldü onu öyle görünce hızlıca ayağa kalkarak koşarak sedyenin yanına gittim.
Yüzünü açmaya çalışırken hemşireler izin vermedi o sırada doktor geldi beni uzaklaştırmaya çalıştılar ben ise hıçkıra hıçkıra ağlıyordum doktorun son sözlerinden nefret ediyorum.
-BAŞINIZ SAĞOLSUN BURAYA GELİNCE HASTAYO KAYBETTİK GEÇ GELDİĞİ İÇİN.

Sadece doktorun yüzüne baktım üzgün bir şekilde arkasını dönüp ve gitti sadece bakakaldım elimden hiçbirşey gelmedi.

Annem geldi beni yerde dizlerimin üstünde görünce birşeyler anlamış olması lazım Murat diye bağırmaya başladı arkamı döndüğüm an annem yere yığıldı ayağa dahi kalkamadım yürüyemedim bile sadece bağıra bağıra ağladım kimsemiz de yoktu kimse yardım dahi etmiyordu. Hemşireler koşarak annemin yanına gidip müdahale ediyorlardı ben ise ağlamayı kesip gülmeye başlıyordum bağıra bağıra gülmeye başlamıştım herkes bu kız deli mi diye bakıyorlardı ben ise kimseyi umursamadan gülmeye devam ediyordum.

Hızlıca dışarı çıktım hala gülüyordum hastaneden çıkıp bi banka oturup hem ağlayıp hem gülüyordum kaç saat oturdum bilmiyorum Hava kararmaya başlamıştı. Yavaş yavaş ayağa kalkıp hastaneye gitmeye yol adım 15 dk içinde hastanede olmuştum müşadaye girerek annemi aramaya başladım yatıyordu yatakta öylece ben gittiğimde yatakta doğruldu ve bana sımsıkı sarıldı serumunun bittiğini fark edip hemşireyi çağırıp serumu çıkardılar.

Babamı son bir kez görmek istiyordum herhangi bi hemşirenin yanına gidip babamı görmek istediğimi söyledim oda yardımcı olacağını söyleyip beni -1 e indirdi buz gibiydi heryer koskocaman MORG yazıyordu.
Hemşire yanına çağırıp içeri girdik en sondan Demir bir kapı gibi birşey çekti ve içinde babam vardı beyaz örtüyü kaldırdım yüzünden yüzünü okşadım öptüm sarıldım buz gibiydi babam bana tepki vermiyordu dudakları mosmordu son kez öpüp son kez dokunup son kez sarıldım babama seni seviyorum babam seni seviyorum.