chapter four

172 17 3
                                    

HARRY'S P.O.V.

Ik lig op de bank tv te kijken. Het is nu al vijf uur. Ik hoop dat ze snel komt want ik mis haar zo erg. Ik kan gewoon niet zonder haar, dat is zeker.

Mijn telefoon gaat af.

*Heey, kun je misschien ever de deur open doen, ben mijn sleutel vergeten xxxxx Avery*

Ik sta op en loop lachend naar de voordeur. Er verschijnt een glimlach op haar gezicht en haar lippen raken die van mij. Ik struikel naar achter over de drempel en val op de grond met Avery boven op me. Ze begint spontaan heel hard te lachen. "Waarom lach je? Dit doet pijn hoor", zeg ik lachend. "Omdat je gezicht er echt gewoon geniaal uit zag toen je viel". "Nou bedankt", lach ik. "Sorry Harry, maar het zag er gewoon echt heel leuk uit". Haar lippen raken de mijne weer.

"Eh jongens wat doen jullie?", hoor ik de stem van Niall zeggen. Niall? Wat doet hij nou weer hier? "Wat doe je hier?", vraag ik. "Ik kom even het engels boek van Avery brengen, die was ze bij mij vergeten". Avery staat op en neemt het boek aan. "Ow ha-ha, slimme ik. Thanks Niall", lacht ze. "Geen probleem Av, maar ik moet weer gaan want mijn moeder is thuis gekomen en is al bezig met koken". Ze geeft hem een knuffel en loopt weer naar binnen. Mijn jaloerse gevoel is als snel weg als ze haar lippen op de mijne drukt.

- - -

"Wat hebben jullie allemaal gedaan aan engels?", vraag ik als ik Avery meehelp met de tafel afruimen. "We hebben al die punten opgeschreven, we hebben een beetje geoefend en wat tv gekeken want we hadden geen meer", zegt ze en ze doet de vaatwasser dicht. "Ow oke", is het enigste wat ik uit mijn kan krijgen. Ze loopt naar de slaapkamer zonder iets te zeggen en de deur klapt achter haar dicht. Heb ik iets fout gedaan? Ik twijfel geen moment en loop naar de slaapkamer. Ze is weg, waarschijnlijk is ze in de badkamer. Net als ik de deur open wil doen hoor ik de douche aan gaan. Ik doe de deur zachtjes open. "Avery?", vraag ik. "Ja?", zegt ze terug. "Ben je boos op mij ofzo? Of is er iets?", vraag ik als ik op de badrand ga zitten. "Nee, ik ben gewoon moe en ik wilde even gaan douchen". "Ow oke, want als er iets is kun je me het gewoon vertellen hoor". "Nee er is niets", liegt ze. "Kom op Ave als je het niet verteld dan stap ik nu bij je in de douche". "Nee, dat mag niet", grinnikt ze. "Dan ben je toch echt wel een beetje te laat", lach ik als ik de douche ook in stap. Ze schrikt als ik het gordijn open doe. "Jezus, Harry laat me niet zo schrikken", lacht ze. Ik zeg niks, het enige wat ik doe is mijn armen haar heen slaan. Mijn kun leunt op haar hoofd als ze haar hoofd op mijn borst leunt. Haar dunne armpjes slaan om me heen. Ik kan voor altijd zo staan. Ik wil gewoon voor altijd bij haar blijven. Zij is goed voor me. Zij laat me geen stomme dingen meer doen. Zij maakt mij goed. Als ik naar haar kijk heeft ze haar ogen dicht. Ze is prachtig. Geen make-up, haren nat maar ze is nog steeds prachtig.

Ik heb geen idee hoelang we hier nu al staan, maar wel dat mijn vingertoppen verimpeld zijn van het warme water. We hebben geen enkele beweging gemaakt.

"Ave, ik denk dat we maar is uit moeten gaan, we staan er al best lang onder", zeg ik als ik haar zacht van me af duw. "Ja dat denk ik ook", glimlacht ze. Ik zet de douche uit en sla een handdoek om me heen. Avery droogt zich snel af en doet haar pyjama aan. Ze poetst haar tanden en ploft in bed neer. Ik ga naast haar liggen en sla een arm om haar heen. Ze kruipt wat dichter tegen me aan. "Waarom ben je zo stil?", vraag ik als ik over haar haar streel. "Ik weet niet, ik ben gewoon heel moe denk ik", liegt ze weer. "Kom op Av, vertel het me", zeg ik. "Nee, er is echt helemaal niets Harry", zeg ik. "Nee er is niks Harry, ik ben gewoon moe en ik baal er van dat ik niet in dat restaurant mocht werken. Louis leek me echt heel aardig en het leek echt op ik het baantje zou krijgen". Als ze het zo zegt voel ik me toch best wel schuldig maar ik wil alleen het beste voor haar. Ze vind toch wel iets leukers om te doen. Of gewoon nergens. Mijn ouders verdienen genoeg geld. Ik zeg niet dat ik ooit echt met haar wil trouwen maar voor nu hoeven we ons geen zorgen te maken over geld. Mijn ouder hebben dit huis betaald en alles wat er in staat. Mijn auto heb ik wel zelf betaald. Trouwen is niet echt mijn ding. Ik wil echt heel graag bij Avery blijven maar trouwens...? Daar moet ik nog echt eens goed over nadenken.

Same MistakesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu