Πρόλογος

791 66 30
                                    

Πλέον χαμογελούσε... Είχε βρει ξανά το χαμόγελό της. Η αλλαγή περιβάλλοντος της έκανε καλό. Οι συνομιλίες της με την κυρία Kate και την αδερφή Margaret, το παιχνίδι με τα παιδιά... Όμως, τα βράδια που ξάπλωνε στο παλιό της κρεβάτι, προσπαθούσε πολύ για να μην κλάψει...

Είχε περάσει σχεδόν ένας μήνας από την άφιξή της στο ορφανοτροφείο. Ο Σεπτέμβριος είχε φύγει και την θέση του είχε πάρει ο Οκτώβριος. Αισθανόταν όμορφα στο <<Children's Home>>, καθώς το θεωρούσε σπίτι της. Εκεί την είχε βρει η αδερφή Margaret όταν ήταν μωρό λίγων εβδομάδων, εκεί της έμαθαν να περπατάει, να μιλάει, να γράφει, να συμπεριφέρεται με σωστούς τρόπους στους ανθρώπους, ασχέτως αν μερικές φορές γινόταν οξύθυμη, λόγω του χαρακτήρα της. Εκεί είχε βρει ηρεμία. Δεν ήξερε όμως, ότι όλο αυτό το κλίμα θα έφευγε για αρκετό διάστημα από την ζωή της... Μια ανατροπή θα συνέβαινε, που θα προκαλούσε πάλι ανάμικτα συναισθήματα στον εσωτερικό της κόσμο... Για αρκετό καιρό θα ήταν μόνη της σε αυτό, αλλά όχι για πολύ.


Marina |Book 2|حيث تعيش القصص. اكتشف الآن