Trap's Case (pleasures university)
Chapter 1
I dream something. Takbo ako ng takbo sa panaginip ko. Hinihingal, nakakapagod. Pero di ako dapat tumigil. Di ko rin alam kung bakit pero alam kong pag tumigil ako, ikakamatay ko yun.
*bang!*
Nadapa ako pagkatapus ng putok na yun. Hinawakan ko ang ulo ko at kita ko sa kamay ko na may dugo. Nawalan ako ng malas. Hanggang sa.
***
"Mark!"
May boses na tumatawag sakin.
"Mark! Uy. Mark!"
Ina-alog ako. Bakit ba? Nasaan ba ako?
"Mom, dad, gising na po si Mark!! Mom!!!"
Babae sya, tinatawag nya ang mga parents nya. Parents ko ba sila? Wala akong matandaan. Ano ba ang nangyayare?
Ibinuka ko ang mata ko.
Tinitigan ko sya. Ang ganda nya, sino ba sya? Kapatid ko kaya sya? Ang ganda nya naman.
"Mark!" Niyakap nya ako. Ang sakit ng katawan ko. Tsaka nasaan ba ako?
"Ang sakit ng katawan ko. Ang sakit ng ulo ko." Bumitaw sya sa pagkakayakap sakin. At tinignan ako habang naluluha.
"Sorry, pero di ko lang mapigilan ang saya." She smile, pero ramdam kong may halong bigat ang ngiting yun.
"Ano. Hmm sino ka po ba?" Tanong ko sa kanya.
"Ako si Marie."
"Ahh. Ako? Sino ba ako?" Kasi di ako sigurado. Ako ba yung Mark na tinutukoy nya? Siguro nga ako yun kasi wala namang ibang tao kundi kami lang.
"Ikaw si Mark! Mark ang pangalan mo." Kinuha nya yung apple na nasa lamisa. Tapus binigay sakin.
"Mark, mabuti at gising ka na." Dumating ang mga parents nya. o mga parents ko? Ewan.
"Thanks God at nagising ka na din. But before everything, you need to rest at magpalakas. Para makalabas ka na dito. Okay?" Tinitigan ko lang yung dad nya. O dad ko siguro. At nag yumango nalang.
*********
It's been 2 weeks since nung nagising ako at di ko pa rin alam kung ano nangyare sakin. Medyo okay lang naman. Di masyadong malungkot. Everyday, pinupuntahan ako ni Marie sa hospital at tinitignan habang ginagawa ang rehab ko.
Galing pa sya sa school nya nyan. Kasi naka uniform pa sya. I don't really know pero masaya ako. Nakakalito lang. Kasi parang di talaga kami kaano-ano eh. Pero ang problema, wala rin akong matandaan.
**
"Sa-lamat ah." Sabi ko sa kanya habang nakaupo kami sa upuan sa room ko.
"Kulang pa tong mga to kaysa sa mga bagay na nagawa mo sakin Mark. Salamat sayo. But for now wag na muna nating pag-usapan ang lahat. Magpalakas ka muna. Okay?" Tapus binigyan nya na naman ako ng apple.
"Ahh. Okay magpapaging ako." Sabi ko sa kanya. Then kinain ko na yung apple. Nag smile ako ng di ko namamalayan.
"Ah! Nag smile ka! Nag smile ka na! Whaaa. Ang cute." Tuwang-tuwa sya. Ako rin naman. Di ko rin alam ang dahilan.
"Masaya lang ako. Ang lungkot kasi dito. Buti nalang nagpupunta ka." Tinignan ko lang sya.
"Basta magpa-galing ka lang. Pagkatapus nun may sasabihin kami nila mom at dad tungkol sa nangyare sayo."
