Artık dışarı çıkmak istiyordum.Tamam dışarı çıkınca hayatımız tehlikede oluyor ama aynı şeyi tekrarlamak insanın canını sıkıyor.Sabah kalk 1.30 saatte mutfağa git,buzdolabına tırman,yemek bul,al,gel,ye,ve uyu.
Şunuda unutamam abim ve Nancho ile mutfağa ben gitmem kavgası.Nedense hep giden ben oluyorum.O da belki "BTS" i görürüm hayaliyle.Gerçi hergün görüyorumda.Bts'in dibinde olup ona dokunamamak,konuşamamak çok acı vericii. ~ "Aaaaa" sesiyle kafamdaki senle konuşmam sona erdi.Kafamı çevirdiğimde Jhope'un annemi az kalsın ezeceğini gördüm.Hayatımıza macera katanlardan biri;ezilmek.Aslında üyeler çatı katına pek gelmezdi ama bakalım Jhope neden gelmiş. "Hey! Ağzını ayırıp Jhope'a bakmayı bırakta buraya gel yakalanacağız." Diyerek kolumdan çekildim. . . . . Aradığı şeyi bulamamış sanırım eli boş çıktı.Çatı katında fanların verdiği hediyeler ve eskimiş eşyalar duruyordu.Ne arıyor olabilirdiki?... ~ Evet Bts'in evden ayrılma vakti geldi.Hergün bu saatte evden çıkıyolardı.Tam 7.30'da.Yine büyüleyici görüküyolardı.Bide evden çıkmadan resim çekilmeseler olmazdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Şşt!Çantalarına atlayıp gitmeye ne dersin?" Dedi koluma vurarak Nancho. "Valla hayır demem.O zaman çabuk olalım ama dikkatli ol.Annemgile yakalanmayalım." Koşa koşa Jiminin çantasına girdik.Yere en yakın oydu çünkü ndmslqpqlsşc. ~ Arabada giderken bir aşşağı bir yukarı çalkalandık.Kusmam an meselesi.Durun Bts'e kulak verelim. "Bakın tekrar söylüyorum fanlara çok yakın ilgi göstermeyin"dedi Namjoon sakin bi şekilde. "Fanların eşyalarını takmamıza izin vermeme nedenleri nedir peki?Onlar zaten bizim olcak mutlaka takıcaz çok saçma." Dedi Jimin.Aslında haklı ama onlara zarar gelebilir. Aynı şekilde jin de beni onayladı adeta. "Son olarak çıkıştaki çitlerin arkasındaki fanlardan hediye almak yasak!" Dedi Namjoon ve etraf sessizleşti. ~ Arabadan indik.Fanların çığlıklarını duyuyorduk. Kafamı çantadan çıkardığımda karşılaştığım manzara buydu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bence geri girelim.Fanların bizi farketmesi iyi olmaz. "Ahağağaüağaha"Evet şimdi yandık.Öldük.Bir fanın Jimine dokunmaya çalışırken çantaya ellemesi ve yere düşmemiz an meselesi. "Kalk! Ezilcez.Koşalım." Koşmaya başladık.Evet biri bize bassa ölmüştük.Hangi akılla geldik acaba buraya.Umarım kimse farketmez.Gerçi 1 senedir parmak boyuttayız alıştık ama bura çok kalabalık. ~ Yanımızda fanlar sıraya girmişti.Hediyelerini vermek için sabırsızlardı. "Bu hediyeler Bts'e gidiyor,birine girip hareketsiz kalsak bizi farketmezler,oyuncak sanarlar." Dedim Nancho'ya. "Mantıklııı.Hadi şuna girelim.Çantası yerde." ~ Evet sıra bu kıza geldi.İlk hediyeyi Taehyung'a veriyordu.Elini attı ve bizi almaması için kaçtık.Ama niye kaçtık ki.Bts'e gitmemiz lazımdı.Tam bir aptalız. Sıra Jin'e geldi ve elini atıp bizi aldı.Gözlerini pörtletip baktı."Bu benim hediyem değil." Deyip bizi fırlattı. ~ Evet gözümüzü açtık.Her yerim ağrıyordu.Ve hala fırlatıldığımız yerdeydik.Kimse yoktu.Fan meeting bitmişti.Ya Bts gittiyse.İşte yandık. "Hayııır" diye bağırdı Nancho ama temizlikçiler bizi yerden alıp çöpe attı bile.Burdan çıkmamız lazım.Evi nasıl buluruz,nasıl gideriz. "Bi fikrim var,çöp poşetini yırtıp çıkalım olmazmı?" "Olmazmıı süper fikir.Hadi zaman kaybedemeyiz." Poşeti yırtmaya çalıştık.Biraz güç istiyordu,yırtılmıyordu. "Off napıcaz ağzımızla deneyelim" ~ Sonunda yırtıldı ve yere atladık.Etrafda pek kimse yoktu.Dizim,boynum heryerim ağrıyodu.Yerdeyken bizi ezmiş olmalılar. "Hey şuna bak üyeler!" "Kooş" Arkalarından koşuyorduk ama aramızdaki mesafe fazlaydı. Evet üyeler üzerleri aranırken yerde duran bir çantaya atladık.Umarım üyelerden birinindir. ~ Üyelerin sesini duyar gibiydik.Kafamızı çıkartmak tehlikeli olabilirdi.En iyisi sessiz bir ana kadar beklemek. Etraf sessize büründüğünde kafamızı çıkarttık.Taehyung'un çantasındaydık.Uyuyordu sanırım.Daha eve gelmemişiz.Bari bizde uyuyalım. ~ Uyandığımda etraf karanlıktı.Neden acaba?.-Hala çantadayız- Kafamı çıkarttığımda masanın üstündeydik.Çantadan çıktık,büyük ihtimal Taehyung'un odasındaydık.Oda da kimse yoktu.Rahatça kaçabilirdik. "Hadi gel artık çıkalım."
Jiseon'un (anne) Ağzından;
Saatlerdir Sonia ve Nancho'yu arıyorduk.Ama onları bulamıyorduk.Ya yakalandılarsa.Saatlerdir yoklar. "Ya belki kız kıza geziyolar,takmayın kafaya" dedi Hyojong.Çok rahattı.Hiç endişelenmiyordu.Ama hiçbir zaman benden habersiz bir yere gitmezlerdi.Gitselerde bu kadar uzun süre gitmezlerdi.Acaba noldu kızlarıma. "Acaba Bts'den biri yakaladıda yanında mı götürdü." "İyide eve geldiler.Gidip odalarına bakalım desek tehlikeli.Hemde çok" "Ya tehlikeliyse tehlikeli,onlara bir şey yaptılarsa... hadi odalarına bakalım tek tek." "Ooof ben hiçde canımı tehlikeye atamam" dedi Hyojong iç çekerek. ~ "Soniaa,Nanchoo nerdesiniz siz?? Hiii dizlerinize nolduu?? Konuşsanıza." "Anne sakin ol.Bi yukarı çıkalım anlatalım tamam mı." "Yürü yürü.Deli kızlarım benim.Allah bilir naptınız."
Sonia'nın Ağzından; Annem soruya tutucaktı ve bu yüzden kaçmam lazımdı. "Ya çok yoruldum,sabah kalkınca anlatırız,zaten her yerim ağrıyor,hadi iyi geceleer." Diyerek yatağıma,yani küçük bez parçalarına uzandım. "Kızıımm!!" Diye annemin sinirli sesine aldırış etmeden uyku pozisyonunu aldım. ~ Sabah,odanın kenarındaki küçük pencereden gelen masum güneş ışığı ile açtım gözümü.Günümü güzele büründürüyordu.Adeta dışarı çık der gibi. "Günaydınn." dedi annem öperek. "Günaydın anne,neden geldiğini biliyorum." Dedim gülümseyerek. "Aşk olsun sanki sizi hiç öperek uyandırmıyorum." Dedi kafasını çevirerek. "Uyandırmıyorsun anne." Dedim imalı imalı. "Baban kıskanıyor,sonra bende istiyorum diyo." "Vermiyomusun öpücük,çokk ayıp." dedim ağzımı kapatarak. "Ama kızı-" diyemeden babam öpmüştü onu. "Günaydın prensesler,erkencisiniz." "Annee" dedim gülerek. Allahım onların yeni sevgiliymişcesine olan utançları beni aşka bağlıyordu. Yine anlatmakdan yırttım. ~ "Abi,buraya geldik geleli ne zaman mutfağa yemek almaya gittin söylermisin?" "Nankör,4 defa gittim 4." "Vaay,biz 6 aydır burda yaşıyoruz.4 defa gitmişsin.Abi o sana çok gelmiş.Hep sen gitmişsin ya." Dedim sinirlenerek. Anlaşıldı yine ben gidiyorum. "Bu somali açına yemek vermeyin!!" "Ha ha ha " dedi samimiyetsizce Abimle hiç anlaşamıyoruz. ~ Evet yine büyük bir görev,mutfağa gidiyorum.Ah şu merdivenler beni çok yoruyor.2 kat inmek zorundayım.Ve toplam 20 dakika sürüyor.Sıkıntıdan hesaplamıştım. Sonunda kazasız belasız mutfağa geldim.En büyük sıkıntı buz dolabını açmak.İlk olarak masaya tırmanmalıyım.Çekmecelerin kollarına basa basa çıktım.Arada çekmece ağırlığımdan açılıyodu,geri kapatamıyordum.Ama çok zevkli oluyodu. Sonunda çıktım.Kapağı açabilmek için var gücümle ittim.Tabi 625681626281910. deneyişimde açıldı.Off et mi o?. Ya ben bu eti nasıl taşıycam çok yağlı. Et parçasını alıp yola koyuldum.Buzdolabı kapağını sorarsanız,aşşağı inince örtüyorum.Saat 6 ve her yer kapkaranlık.Buz dolabının ışığı mutfağı aydınlatıyordu.Doğalgaz borusundan kayarak aşşağı indim dolabı var gücümle ittim.Aaay olmuyor.Eti bırakıp denemeliyim.Eti yere koyamazdım,kirlenirdi.Onu masaya koymalıydım. Tekrardan çekmeceden tırmandım.Ama masa buraya çok uzaktı.Hadi eti fırlatsam,geri nasıl alcam.Off napacağımı bilmiyorum.En iyisi dolap açık kalsın. Bu etin yağıda yürüdüğüm yere damlıyordu.Bide kendimden büyük olunca,yağ banyosu yapmıştım. ~ Tam borudan kayacakken yağdan dolayı ayağım kaydı ve aşşağı düşüyordum,ama düşmem içimde kaldı.Çünkü lamba yandı.Birisi mutfağa girdi.Benimi gördü o.Olamazzz!!!
Nasıl buldunuz??? Hergün 1 bölüm atmaya karar verdim. Oy vermeyi unutmayalım :))
