Paris'in kahramanı genç bir kız,
Küçük bir kedi, 😺
Kötü bir lanet,
Ve onların yaşadıkları olaylar,
Peki ya bu olaylar büyük bir aşkıda yanında getirirse ne olur?
İşte bu sorunun tüm cevapları bu kitapta saklı.
İYİ OKUMALAR 😻😻😻
Güneşin tatlı ışıkları ve kuşların güzel şarkılarıyla uyandım demek isterdim. Ama ne yazıkki telefonumun o sinir bozucu sesiyle uyanmak zorunda kaldım.
- Biiiip biiiip biiiiip
- Tamam kalktım işte.
-Biiiip biiiip biiiiip biiiip
- Yaa kalktım işte kalktım yaaa.
- Biiiip biiiip biiiiip biiiiiiiiip
-Kalkıyorum dedim ya işte yaaaa ağlamak istiyorum.
- Arhhhhgg yeter yaa kaldım işte bak kalktım. (aynı ben 😝😝😝)
Tikki: Marinette iyimisin?
- Evet tikki iyiyim neden sordun?
Tikki: Bir saattir seni duyamayan ve sana cevap veremeyen cansız bir varlıkla konuşuyorsun da ondan.(kıkırdar)
- Ha ha haaa çok komik tikki bende onun ne olduğunu biliyorum her halde.
Tikki: Peki o zaman neden bu şapşal telefonla konuşmak yerine ve benimle de tartışmak yerine hemen hazırlan mıyorsun?
- Ha?
Tikki: Marinette okula geç kalıyorsun... Yine.
Tikki'nin son söylediği şeyle birlikte kendime geldim ve hemen yatağımdan fırlayıp dolabının karşısına geçtim. Tam her zamanki giydiğim kıyafetleri çıkartıyordumki tikki beni durdurdu.
Tikki: Marinette her zaman bunları giymekten sıkılmadın mı artık?
- Aslında doğru söylüyorsun tikki bu gün farklı bir şeyler giyecem ama seçmem de yardımcı olucaksın anlaştık?
Tikki: Tamam. 😊
Tikki'yle beraber çok güzel bir kombin hazırladıktan sonra ışık hızıyla pastaneye indim ve bir kuruvasanla, kahve kapıp evden çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okula doğru öyle bir koşuyordumki artık önümdeki insanları göremiyordum bile. Sonra ne olduysa birden birine çarptım ve yere düştüm. Bana elini uzatan gence bakmadan hemen elini tuttum ve ayağa kalktım. Tam ona teşekkür edicektimki bir anda gözlerimiz buluştu. O yeşilin en güzel tonuna sahip gözleri nerde görsem tanırdım. Bu Adrian'dı. Birden kızardığımı hissettim. Ahh bu utanç verici gerçektende yaaa... Aman tanrım beni o gözlerdeki yemyeşil ormanlara gömün lütfennnn. Ayy çok tatlı yaa.😆😆😆
Adrian'dan
Korumam yine beni okulun önüne bırakmış eve doğru gidiyordu. Bende okula doğru yürüyordumki birden birinin bana çarpıp yere düşmesiyle olduğum yerde kalakaldım. Bana çarpan kişiyi görmek için bakışlarımı yere doğru çevirince bunun Marinette olduğunu anlamam sadece bir saniye sürmüştü. Ona kalkması için elimi uzattığımda hemen elimi tutup ayağa kalkmıştı. Sanırım bana teşekkür edicekti ama tam o sırada gözlerimiz birden buluştu. Onun gözlerinin içine bu kadar dikkatli bakınca daha önce fark etmediğim birşey farkettim. O gözleri ne kadarda güzeldi. Sanki bir okyanusu seyrediyor gibiydim. O kadar maviydi ki sanki derinlikleri daha keşfedilemeyen paha biçilemez bir okyanustu. Ve birden o okyanusun derinliklerinde boğulacağımdan korktum. Çünkü kendimi onlara bakmaktan alamıyordum. Bana ne oluyordu böyle? Birden Marinette'in gözleri eline kaydı. Bende eline bakınca hala el ele tutuştuğumuzu farkettim. Yavaşça elini bıraktım. O da aynı şekilde benimkini bıraktı.
Marinette: Te-teşek-kür e-ederim. A-adrian.
- Bi-bişey değil M-marinette.
Ne oluyordu bana böyle. Neden keliyordumki. Hemen kendimi toparlamalıyım.
- Şey Marinette bugün çok güzel olmuşsun.
Marinette: Te-teşek-kür e-ederim A-adrian.
- Şey derse geç kalıcaz artık gidelim mi?
Marinette: O-olur gi-gi-gidelim.
- Hadi o zaman.
Marinette'le beraber sınıfa doğru koşuyorduk. Sonunda derse girdiğimizde hocanın olmadığını farkettim. Marinette'e dönüp,
- Şanslıyız Marinette bugün hoca gelmemiş.
Marinette: E-evet ge-gelmemiş.
Marinette'e gülümsedim ve yerime geçtim. O da bir kaç saniye sonra hemen yerine geçti. Hoca olmadığı için bu ders rahat rahat herkes konuşabilecekti. Bende Nino'yla konuşmaya başladım.
Alya'dan
Marinette ve Adrian koşarak içeri girdiklerinde herkes onlara bakmaya başladı. Adrian hocanın gelmediğini farkedince Marinette'e bir şeyler söyleyip sırasına geçti ve Nino'yla konuşmaya başladı. Marinette'te bir kaç saniye sonra hemen yanıma geldi. Marinette yanıma oturunca üzerindeki kıyafetlerin farklı olduğunu gördüm. Ve Marinette'le konuşmaya başladım.
- Ah Marinette ne kadarda güzel olmuşsun.
Marinette: Teşekkür ederim Alya. 😊
- Böyle giyinmek aklına nerden geldi bakalım.
Marinette: Hiç sadece sabah kalktığımda farklı bir şeyler giymek istedim o kadar. Hatta o kadar sevdim ki böyle giyinmeyi, artık her gün farklı bir kombinle karşınızda olucam.
- Şunu bilmeni istiyorum ki bu yeni Marinette'i çok sevdim.😊
Marinette: Bende.😊
~ okul çıkışı ~
Marinette'ten
- Görüşürüz Alya.
Alya: Görüşürüz Marinette.
Okul çıkışı hemen eve gittim ve kendimi yatağa bıraktım. Bu gün olanları düşündükçe içim kıpır kıpır oluyor resmen yaa. Bu sırada tikki çantamdan çıkıp yanıma geldi.
Tikki: Marinette iyimisin?
- Neden?
Tikki: Hani bugün olanlardan sonra heyecandan küt diye bayılmandan korkuyorumda.
- Ahh tikki gerçekten de bayılabirim yaa. Bugün olanlar neydi öyle. Ahh Adrian... Hayatımın aşkıyla resmen gözlerimiz buluştu yaaaaaaa...
Tikki: Marinette sakin ol lütfen şimdi bayılacaksın.
- Ahh tikki bügün bana bu kadar ekşın yeter.
Tikki: Bencede yeter. Sen bence heyecanını atabilmek için bir şeyler yap tamam mı?
- Tamam tikki doğru diyorsun. O zaman şimdi önce ödevlerimi yapıyım, sonra yeni tasarladığım kıyafet üzerinde çalışırım, sonra da bir güzel uyurum ha ne dersin?
Tikki: Tamam derim. Hadi o zaman başla.
- Tamam başlıyorum. Veee ah Adriannnn...😆😆😆
Tikki: Ah ah ne yapıcam ben seninle böyle.😩
Evet arkadaşlar yeni bir kitaba başladım. Şimdilik konusu tam anlaşılmıyor ama emin olun bir kaç bölüm sonra konuya giriş yapmış olucam. Beğeniceğinizi düşündüğüm bir kitap bu ve umarım da beğenirsiniz. Eğer beğendiyseniz 🌟 butonuna basmayı ve yorum yazmayı unutmayın. Sizi çok ama çok seviyorum...
