Sabah uyandıgım da alışmadık bir oda da oldugumu anladım gözlerimi açtıgımda Baran yanım da yoktu Zeynonun yanına gittigini biliyordum kalktıgım an kasıklarıma giren agrıyla oldugum yerde kalıp agrının gitmesini bekledim agrı yavaş yavaş geçince hemen kendimi banyoya attım sıcak bir duş aldıktan sonra rutin işlerimi de halledip odama girdim odama diyorum bide çabuk benimsememem lazım bu evi berdel yoluyla kuma geldim nede olsa dolabımı açtım ve beyaz uznun kazagımsı kalın bir elbise giyindim
saçrımı kuruttum saçlarım ıslakken koyu turuncu oluyodu ve bu benim hiç hoşuma gitmiyor saçlarımı kuruttuktan sonra tepeden at kuyrugu yaptım gözlerime de siyah kalem çektim . Aşşagıya inmek için kapımı açtım açtıgım an gülüşme sesleri kulagıma doldu üzülmek degil de yani keşke ben de beni seven birisiyle evlenseydim diye düşündüm içimden.
Merdivenlerden inip mutfaga geçecekken Baranın annesini gördüm sahi ismini bile bilmedigim bir kaynanam vardı neyse aklıma gelen şeyle odama koştum adetlerimize göre evlendikten sonra ki gün kırmızı çarşaf verilirdi hemen bu büyük yatakta bulunan beyaz ama kırmızı lekeli çarşafı katlayıp komidine koydum. Aynanın karşısına geçip tekrar kendime baktıktan sonra mutfaga gitmek için yine odamdan çıktım ki karşım da Baran ve Zeynoyu görene kadar kafamı egip aşagıya inerken arkam dan zeyno 'şuna bak bi günaydın bile demiyo' dedi cidde sakin bi insandım ama kendimi asla ezdirmezdim arkamı döndüm ve sinsi sinsi gülerek 'günaydın' dedim. zeyno sinirli sinirli bakarken Baran da sinirli sinirli bakıyordu.
Kahvaltıyı hazırlamalarına yardım ettim erkeklerin masası hazırlandıktan sonra kadınların da masasını hazırladık masaya oturduk kahvaltı boyunca kimse konuşmamıştı.kahvaltıdan sonra masayı toplamaya da yardım ettim herkez dagıldı konagın bahçesine çıktıgım an zılgıtlar çalınmaya başladı şu kırmıxı çarşaf yüzünden olmalıydı. eve girdim odama çıkacakken zeynonun baranı işe güöderdigini gördüm hiç bakmadan odama çıktım.
Üstüme en sevdigim pijamaları giyindikten sonra kafamı yastıga koydum ve uyudum. Kapımın gürültülü bir şekilde açılmasıyla hemen gözlerimi açtım.Ayaga kalktım ve zeynoya baktım ne yapmaya çalışıyordu bu 'bana bak hilal yerini bileceksin kuma oldugunu unutma kocamdan da uzak duracaksın yoksa sana yapmadıgımı bırakmam ayagını denk al' dedi ne dedigini sanıyodu bu kadın! 'ben zaten yerimi biliyorum kocan da da gözüm yok merak etme' 'sen benimle nasıl konuşuyosun öyle' demeye kalmadan Baran odaya girdi o kadar uyumuştu ki saati bile farkında degildi. 'ne oluyo burda zeyno' 'hilal bana seni de kalbini de ele geçirecegini ve benim kısır oldugum için doguramadıgım çocugu dogurup senin gözünü karartacagını söyledi' dedi gerçekten birinin bu kadına düzgün olmayı ögretmesi gerekiyordu. Barana döndügüm de 'zeyno oda dan çık diye bagırdı' gerçekten çok sinirlenmişe benziyordu zeyno çıktıktan sonra' agam yemın ede..' diyemeden bana tokat attı çok sert attıgı için yataga düştüm 'sen kendini ne sanıyosun da zeynoya öyle şeyler söyliyosun ' dedi ve saçlarıma elini doladı aglamaya başladım hıçkırarak aglıyordum 'agam yemin ederim öyle bir..' diyemeden bir tokat daha attı yine düştüm kolumdan tutup sarsmaya başladı 'ne konuştugunu bileceksin kadın' diye bagırmaya başladı kendimi kaybetmek üzereydim. Beni yere atıp karnıma iki üç kere tekme atımca kendimden geçtim her yerim gerçekten çok agrıyordu. son gördügüm bana ters bir bakıs atıp odadan çıkmasıydı sonrası tamamen karanlık.
EVET ARKADAŞLAR BU BÖLÜM DE BÖYLEYDİ BAKALIM HİLALE NE OLACAK BARAN GERÇEKLERİ DUYDUGUN DA NE YPACAK LÜTFEN YORUM YAPIN VE MARDİNLİLERİN SÖYLEDİGİ ŞEYLERİ ÇOK FAZLA KULLANMIYORUM BÖYLE DAHA RAHAT OKUYUN DİYE.
SEVGİLERLE YAZARINIZ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İstanbullu Kuma
أدب المراهقينsadece İstanbul da kalıp yaşamak istiyodu ama abisinin sevdigi kadını kaçırmasıyla istemedigi hayata ölümüne gitti.