Her zaman ki kalıplaşmış ve monotonlaşmış hayatıma devam ediyordum. Her gün aynı şeyler yaşıyordum ve bu çok sıkıcıydı.
Sabahın erken saatlerinde okulun bahçesinden geçiyordum. Evet yalnızdım arkadaşım yoktu. Bahçeden geçerken okulun havalı çocuğu Martin ve tayfası bana seslendiğini duydum
"Hey Poisen gelsene bir şey diyeceğim." dedi. Yine dalga geçecekti, belliydi.
"Yine ne var?" diyerek yanına yürüdüm. Yanlarına gittim çünkü onlardan korkuyordum çünkü onlar sayesinde bilmem kaç kez revire gitmişliğim vardı.
"Bir kaç hafta sonra futbol maçı var sizi ayağımızla ezeceğiz. Ağlayacaksınız" diyerek yüzüme bakıp arkadaşlarıyla güldüler. Martin bunu dedikten sonra onlara arkamı dönüp okula girdim. Açık olmak gerekirse doğru söylemişlerdi. Yine maçta kaybedecektik çünkü hep böyle oluyordu.
İlk dersimiz Bayan Fell ile Tarih dersiydi. Ders çok sıkıcı olduğu için yine uyumaya karar verdim başımı tam sıraya koyuyordum ki Bayan Fell'in sesini duymam bir oldu
"Poisen!" diye cırladı en sevmediğim öğretmen.
Sıradan başımı kaldırdım ve bana uyumamamı söyledi ama tabiiki de onu dinlemeyip beş dakika sonra istemsizce uyumuştum. Teneffüs zili çaldığında arka sırama yeni bir öğrenci gelmiş olduğunu farkettim. Çocuk sınıftakilere kaynaşmıştı bile ve onların konuşmalarına kulak misafiri olup ismini öğrendim. Çocuğun adının Billy olduğunu öğrendim. Billy uzun boylu mavi gözlü kumral bir çocuktu. Ve sınıftakilere gerçekten iyi anlaşıyordu...
Bu düşüncelerimden sıyrılıp okulun kantinine indim. Ama koskoca kantinde hiç kimse yoktu. Kantinci Bob bile yoktu. Ben de okulun bahçesine gitmeye karar verdim. Bahçeye giden merdivenlerden inerken okulda yalnız olduğumu farkettim. "Cidden yaşanıyor mu bu ya?" diye iç geçirdim. Bahçeye çıkmadan geri okula girdim hızlıca ve paniklemiş bir şekile merdivenleri çıkıyordum ve birden yere yapıştım. Sanki hiç düşmemiş gibi tekrar merdivenleri çıkmak için kalkacaktım ki önümde Billy vardı. "Selam Poisen" diyip psikopat bir bakış attı. Sesi bile korkunçtu. Tam konuşacakken Martin saçımdan tutup o kabus gibi rüyadan uyandırdı. Ve birden afalladım. Rüyanın tek gerçek tarafı Billy'nin şuan okulda olmasıydı...
