"ဟာ မင္း..."
"ဘာလို႔ ဒီေလာက္စိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ"
"ဟင္ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကိုျမင္ရတယ္?"
"ကားကအကုန္တြန္႔ေၾကကုန္ျပီ ဒီကိစၥမင္းဘယ္လိုရွင္းမလဲ"
"ဘာာ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာတိုက္တာေလ ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကားကိုတိုက္တာမို႔လို႔လား တကယ္ဆို အဲ့စကားကၽြန္ေတာ္ေမးသင့္တာမဟုတ္ဘူးလား"
"လူေတြျမင္ကုန္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...မင္းက ကားေရွ႕ေျပးလာတာေလ"
"ကၽြန္ေတာ္ျမင္မွမျမင္တာကို ခင္ဗ်ားကေကာ ဘာလို႔ကားကိုမရပ္လိုက္လဲ လူတစ္ေယာက္လံုးႀကီးေျပးလာတာျမင္ေနတာကို"
"မင္းကရုတ္တရက္ဝင္လာတာေလ ငါကဘယ္လိုရပ္မလဲ ထားပါ ငါဘာသာၾကည့္ရွင္းလိုက္မယ္ မင္းသြားမယ့္လမ္းသာ ဆက္သြား ငါပဲၾကည့္ရွင္းလိုက္ေတာ့မယ္ ဒါဆို ငါသြားျပီ"
"ဟာ..အဲ့လိုသြားလို႔ရမလား ခင္ဗ်ားေျကာင့္မေကာင္းဆိုးဝါးလႊတ္သြားတာေလ"
"ဒါကမင္းကိစၥေလ ငါကတမင္လုပ္တာမွမဟုတ္တာ မင္းဘာသာ ငါ့ကားေရွ႕ျဖတ္လာတာ...ငါသြားျပီ"
"အဲ့လိုေျပာလို႔မရဘူးေလ..ခင္ဗ်ားသာကၽြန္ေတာ့္ကိုမတိုက္ရင္ လြတ္မွာမဟုတ္ဘူး"
"ေဟ့ ဒီမွာ ေသမင္းေပါက္စ မင္းသာ ငါ့ကားေရွ႕မဝင္ရင္ ငါကလဲ တိုက္မိစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ား တာဝန္ယူရမယ္"
"မဆိုင္တာ..ငါက အ့ဲကိစၥေတြကို ဝင္မရႈပ္ခ်င္ဘူး ငါ့ဘာသာေအးေဆးေနပါရေစ သြားလိုက္ပါဦးမယ္"
"Yarrမသြားရဘူး"
KrisWuတစ္ေယာက္ ကားကိုတန္ခိုးျဖင့္ေဖ်ာက္လိုက္ျပီး လမ္းေလွွ်ာက္ကာထြက္သြားေလသည္
"တာ့တာ ေသမင္းေပါက္စ"
မျဖစ္ဘူး လြတ္သြားတဲ့မေကာင္းဆိုးဝါးက ငါအိမ္လခပဲ အခုအိမ္လခေပးစရာမရွိေတာ့ဘူး ဒီလူကိုလႊတ္ေပးလိုက္လို႔မျဖစ္ဘူး
"မရဘူး ခင္ဗ်ားမသြားရဘူး"
"ဟာ လိုက္မဆြဲနဲ႔ေလ"
YOU ARE READING
All Of Me
Fanfictionလြန္ခ့ဲေသာနွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္မွ ယေန႔အထိ အိုမင္းေသဆုံးျခင္းမရွိေသာ Wu Yifan၏က်ိန္စာကို ေျဖေပးရမည့္သူမွာ သူထင္မွတ္ထားသလို မဟုတ္ေသာအခါ... Kris x ChanYeol
