Her günüm kabus gibi. Unutmanın en kötü yanı, unutamamakmış meğer. Sesini, gülüşünü, gözlerini. Kokusunu unutmak istememekmiş. Sana bakışını, sarılışını, gülüşünü unutamamakmış. Her sözünü aklına kazımakmış meğer aşk, bitmesini istemeden sonunu kendin hazırladığın. Her şeyin eskisi gibi olması için neler vermezdim şimdi. Yanımda olmasını, gözlerine bakabilmeyi, omzuna başını koyabilmeyi ne kadar çok isterdim.
Onu kaybettim ben.
Yaşayamıyorum, o günden sonra yaşayamıyorum. Nefes almam boşuna, duymam, görmem, hissetmem boşuna. O olmadıktan sonra yaşamak kimin umrunda? Hayallerin, umutların, kalbin, aklın hepsi yerle bir.
Bir süre sonra hissizleşmek en kötüsü, ağlamak istemek ama ağlayamamak. İçinde kopan fırtınalara yenik düşmek. Gücünü yitirmek adeta, ölüyor gibi hissetmek ama ölememek. Şimdi ölmek için gün sayıyorum.
Sana sesleniyorum,sevgilim. Gelmeyeceksen, gidiyorum!
Bir kaç aydır böyleyim, ölmek istiyor muyum onu bile bilemiyorum ama boşluktayım ve her saniye bu boşluğun büyümesine engel olamıyorum.Ama güçlü kalmak zorundayım, her ne kadar ölmek istesemde yaşamaya ihtiyacım var, kendime gelmeye, tekrar aynı bene dönmeye çok ihtiyacım var.
Sorunlar, bitmek bilmiyor bazen. Aklınızı yiyor ve her karışıklık sizi daha çok zorluyor. Hepimiz böyleyiz inanın!
Yazdıklarımda kendinizi bulmanızı istiyorum. Kendime vereceğim her sözü, sizin de hissetmenizi istiyorum. Belki de çok şey istiyorum sizlerden, ama hayatta gerçekleri anlamayı kolaylaştıracağımıza inanıyorum. Terapi gibi adeta. Okurken kendimizi keşfetmek.
İlk terapimiz bizler olsun, sorunları bitmeyen insanlar. Ama bakın, hayat gülmek için çok güzel.Her ne kadar kötülüklerle dolu olsa da.
Şimdi, kendime vereceğim ilk söz; Güven,
Kendine güven. Çünkü sen, bunu hak ediyorsun.Yaşamayı, gülmeyi, mutlu olmayı hak ediyorsun. Sıra sende, hayata karşı oynama sırası sende. Elinden geleni yap ve ne olursa olsun kendine yenik düşme! Çünkü her şey, insanın kendine açtığı savaşta başlar.
Merak ediyorum, ben ağlarken kim gülüyor? Çevremde neler oluyor? Kimlerle aynı duyguları hissediyorum. Lütfen, bana yazın,beraber tartışalım ve yazdıklarımızdan sonuçlar çıkaralım. Yaşadıklarımızı ve yaşayacaklarımızı merak ediyorum.
Hayata adım attığımız bu yolda, yalnız kalmamak dileğimle.
Hoşçakalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Everything For You
Teen FictionKendini tanımanın yolu, kendini dinlemekten geçer. Sessizliği isteyip, bir o kadar gürültüyü özleyen kalpler için bir başlangıç. Kendinizi bulacağınız ve istemeden sözler verebileceğiniz bir hikaye. Aklına söz geçirmesi gerektiğini, yaşamayı ve h...
