Ruhlarını satmayanlar

Bölüm Başlığı

Yine yorgun uyanmış bir beden. Gözlerimi hızla açıp derin uykudan. 'Kahvaltı yapmadım' die düşünüp hızla saate bakıp sonra 'neyse saat daha 10 biraz daha uyumalıyım ' deyip tekrar uykuya dalmam . Uyanmaktan nefret ediyorum her 21. Yy genci gibi. Keske bir yılan olsam . Cünkü yılanlar 3 yıl hiç uyanmadan uyuşabiliyorlar. Kendime not: idolün bir yılan unutma.
     Twitter kullanıyordur muhtemelen herkes. Ben bu sabah bütün orusbu çocuklarına bol şans diledim . Ve suratımda kocaman bir dalga gecer efektli gülümseme belirdi. Cünkü bir arkadasım annem orusbu olmasaydı babama vermezdi, benim bu kadar kardeşim olmazdı derdi. Düşününce ne kadar haklı ama biraz düşününce. Ama aslınca biraz düşününce herkes haklı. Poffff siktir et.
Aslında fasist değilim. İyi bir ailede büyümüş , iyi bir üniversitede okumuş , bir sürü iyi arkadaşı olan ve sigara bile kullanmayan 23 yasında bir insanım yada insandan cok bir bireyim. Yaşadığım çağın teklonojisini en cok kullanan benim belki. Black mirror die bir film var . Size sorular soruyor ve film yönlendiriyorsunuz. İşte tam o karakterim. Aslında neyim bilmiyorum. Size kendimi tanıtmıcam. Cünkü şairin dediği gibi 'herseyden biraz mısım meger' ... ve yazdığım paragraflara bakarsanız; kafam karışık , bedenım Yorgun, ruhum yok. Ben yok. Aslında hiç olmadım. Kanserli bir hücre gibi acilen ölmem lazım .
        Asla o güzel kadın olmıcam . Asla... nereye gidiyorum. Nerede olmam gerekiyor. Ya da bunları kim belirliyor . Saçlarım belediye de çalışacak kadar toplu deil . Kızıl kötü yola düşmüşlerin rengi mi? Yada saçlarım yeşil olsa yaşadığım coğrafya da hangi gözle bakarlar bana. Ahhh su kalıplar . Neyse ruhumu götürecek yer bulamamıskem bedenimi mutfağa götürüp tost yaptırcam.