İnstagram:wattpad_yazarokurd
18.02.2019
Defne,daha önce yüz yüze hiç konuşmadığı birinin sözüne uyarak soyunma odasına geldi.Kimin geleceğini,neler olacağını bilmiyordu ama Efe'ye güvenerek beklemeye başladı.
Az sonra kapı açıldı ve Caner'in sarı kafası gözüktü.Her ikisi de derin bir nefes verdi.
"Caner?"
"Defne,benim sana bir şey söylemem lazım."
"Birini bekliyordum."
"Üç yıldır senden hoşlanıyorum fakat sen beni arkadaşın olarak gördüğün için sana açıklamadım.Ama sonra sadece okulda gördüğüm bir çocuk gerçekleri yüzüme vurarak beni cesaretlendirdi.Bilmiyorum,belki de ona uyarak hata yaptım ya da yapmadım.En ufak bir fikrim yok.Sadece,o zamanın geldiğini söyledi ve bende deli cesaretiyle geldim işte.Belki sen benden hoşlanmıyorsundur,benimle ilgili öyle şeyler düşünmüyorsundur falan.O zaman da anlayışla karşılarım yani.Ama arkadaşlığımızın bozulmasını asla istemem.Zaten bu yüz-"
"Duyguların karşılıklı." Caner,şaşkınlıkla kıza baktı.Bir süre duyduklarının doğru olup olmadığını içinde sorguladı.Defne'nin elini gözünün önünde sallamasıyla kendine geldi.
"Cidden mi?"
"Evet.Teklif edeceksen et artık.Acıktım ben."
"Hemen şimdi mi?Yalnız,ben de acıktım ya." Güldüler.Caner ciddileşerek boğazını temizledi.
"Defne,benimle çıkar mısın?" Defne,gülümseyerek başını salladı.Onlar için sıradan olmayan bir şeyi yaptılar ve sarıldılar.
"Sanırım teşekkür etmem gereken biri var."
