THE BAD BOY'S SON.

CHAPTER 7

BLAKE was back and port at the front door of operating room!

Fuck fuck fuck my baby

Napakuyom kamao ako "Hindi ko mapapatawad ang gumawa nito sa anak ko" Napatingin ako kay zei na tulala at umiiyak "Zei, Sino ang mga taong yun?" Mahinahong tanong ko!

Unti unti syang tumingin sakin habang may mga luha sya sa mata!
Umiling iling lang sya

Napahilamos ako sa mukha ko at napabuntunghininga "Zei last time i know may mga humahabol sayo! May possibilities na yung humahabol sayo ay yun din yung bumaril kay zeike!"

Pinunasan nya ang luha nya at tumingin sakin "Blake maniwala ka man o hindi, Pinaghinalaan kong yung humahabol sakin at yung bumaril kay zeike ay iisa!" She paused "Pero sa loob ng dalawang taon, Hindi nila ginalaw o dina---

I cut her "Zei, anak natin yung napahamak na halos nakikipaglaban kay kamatayan! Tapos sasabihin mong hindi nila ginawa yun kay zeike? Oo nga at di nila ginawa yun noon pano kung plinano nila yun ngayon?" May diin kong sambit

Bumuntong hininga sya at nag-iwas ng tingin "Blake hindi lang ako ang may kaaway dito!"

Natigilan ako Hindi kaya? Damn

Magsasalita na sana ko ng lumabas mula sa operating room! "Who's the parents of the patient?"

"Me/Ako" Sabay na sabi namin ni zei

Zei sighed "I'm the mother and he's the father?"

Napatango tango ang doktor

"Doc how's my son?" Nag-aalalang tanong Ko

Bumuntong hininga ang doctor at "Yung totoo? Tatapatin ko na kayo! Tatlong bala ang nakuha namin, Sa balikat, Tyan at dibdib" She paused "Malapit sa puso yung tinamaan ng bala sa kanya kaya hindi ko masasabing ligtas na sya!" Tumingin sya kay zei na umiiyak "Pero masasabi  kong successful ang operasyon ng anak nyo!" Ngumiti sya "Ang tapang ng anak nyo lumalaban, Sa ngayon ililipat sya sa ICU, at isa pa pala! Hindi ko masasabi sa inyo kung kailan sya magigising! Excuse me!" At umalis

Nanginginig ang mga kamay ko sa galit malaman ko lang talaga na may kinalaman sila dito! I will kill them all fuck that fuckers

"H-hindi k-ko alam k-kung a-anong gagawin k-ko pag may n-nangyari sa anak ko!" Umiiyak na bulong ni zei kaya napatingin ako sa kanya, Hindi ko alam kung maaawa ako sa kanya pero ngayon hindi ko maramdaman sa kanya yun!

Gusto ko magalit sa kanya, Pero alam kung wala din syang kasalanan! Pero sa dami ng gustong pumatay sa kanya hindi na ko magtataka kung yung mga tao din na yun ang may gawa neto sa anak ko! Zeike, Gagawin lahat ni daddy kung sino Ang gumawa nyan sayo!

Nang mailipat si zeike sa ICU hanggang labas lang kami, Hindi kami pwedeng pumasok dahil under observation pa si zeike!

Maraming apparatus na nakakabit kay Zeike! Magbabayad kung sino man ang nanakit sa anak ko!

"I'll buy some coffee, You like?" Pukaw sakanya ni zei na nakasilip din sa maliit na salamin sa labas ng ICU

He nodded "Black coffee is okay"

"Sige"

23 hours after my zeike got shot he still not awake! Damn I'm nervous like a shit Hindi ko na alam kung anong dapat kong gawin! Alam ko din namang walang kinalaman kay zei ang nangyari kay zeike, Pero di ko parin maiwasang mag-isip! Kung yung mga lalaking humahabol kay zei ang may gawa neto bakit pati si zeike idinamay nila? O baka may gusto silang patunayan? Kanino at ano? At kung isa man sakanila ang may gawa nun sa anak ko, Maghintay lang kayo! 

Napakurap kurap ako ng may tumikhim, Hindi ko man lang namalayan na nakabalik na sya ganoon ba talaga kalalim ang iniisip ko? Tinanggap ko ang kapeng iniaabot nya 

"Salamat" 

Ngumiti sya at tumabi ng upo sakin 

"Nagpahinga kana kaya muna Blake? You look like a hell" Sabi nya na matiim na nakatitig sakin Umiling 

"I don't want hangga't hindi nagigising ang anak natin hindi ako makakatulog ng mahimbing at lalong lalong hindi ako mapapanatag" Umayos sya ng upo at tumingin sa hallway ng hospital

"Salamat pala kasi andito kapa rin" Tumingin sya ulit sa mga Mata ko "Hindi ka umalis, Pag nagising si zeike at nakitang nasa tabi ka nya matutuwa yun!" Yumuko sya at mahinang natawa

"You wanna know a secret?" 

Hindi ako sumagot at hinihintay ko lang ang sasabihin nya

"21 ako nun, Masyadong magulo ang buhay namin! Palaging nag-aaway sina mama at papa" She paused "Palagi silang nag-aaway sa kadahilanang babaero si papa, Halos hindi na umuuwi at hiniwalayan si mama" A tears scaped from her eyes "Hindi ko kayang tignan ng matagal si mama ng ganung kalagayan,
Laging malungkot, Tulala, Umiiyak at ang pinakamasakit hindi nya ko pinapansin o kinikibo man lang!" Huminga sya ng malalim "Hindi man lang sya tumitingin sakin" Pinunasan nya ang luha nya bago sya nagsalita ulit "Ang sakit sakit nun! Tapos isang araw pag-uwi ko galing trabaho nadatnan ko si mama na naliligo sa sariling dugo at walang buhay, Sabi ng mga pulis Suicide Suicide?" Napailing iling sya "People nowadays, Nabibili na! Binayaran ang pagkamatay ng mama ko! Hindi man lang nila inimbistegahan" Tinuyo nya ang luha at "Pagkalibing ni mama, Hindi ko na halos alam ang gagawin ko! Ang lungkot lungkot, Araw araw gabi gabi umiiyak ako! Hanggang sa makilala kita" 

I stilled " Zei...."

Ngumiti sya at tumingin sa kamay nya "Ang lungkot ko noon nung makilala kita, Pero pinasaya mo ko! Araw araw magkasama tayo, Hanggang sa nalaman kong namatay ang papa ko! Suicide din daw kasi maraming pinagkakautangang matataas na tao dito sa bansa" Huminga sya ng malalim "Nang malaman nilang may anak si papa, Natakot ako na baka pati ako gawan ng masama" Tumingjn sya sa mata ko na puno ng pagsisisi "Na baka pati ikaw madamay, Kaya kahit masakit kahit mahirap kinaya kong lumayo sayo! After a months of being alone nalaman kong buntis ako, Ang saya ko nun Hindi ko naisip na baka galit ka na baka sumbatan moko! Lumuwas ako ng manila mula sa probinsyang pinagtataguan ko, Pinuntahan kita para sabihing mag kaka baby na tayo pero nakita kita may kasama ng iba at ang saya saya mo kaya Hindi ko na tinuloy" 

My eyes widen after she telling the truth, Hahawakan ko sana sya kamay ng iniwas nya "After 2 years ng pagiging ina ko Kay zeike akala ko okay na akala ko ayos na hindi pa pala dahil nalaman ng mga taong pinagkakautangan ni papa kung nasaan ako kaya halos palipat lipat kami ng tirahan ni zeike until you saw us!" Tumawa sya ng mahina "Biruin mo nga naman ang liit ng mundo!"

Nanatili akong walang Imik na nakamasid sakanya hindi kinakaya ng utak ko lahat ng pinagtapat nya, All this time I'll be angry to her because of to much pain that she gave to me, But I was wrong lahat pala kasalanan ko fuck

"Zei...."