Klasik bir öykü sunmayacağım size. Kendi hikayemi anlatacağım... Yaşımın küçük olması keşke kaderimi de etkileseydi fakat öyle olmadı. Şu yaşıma kadar çok fazla şey yaşadım. Belki bu yaşadığım şeyler size hafif veya saçma gelebilir, haklısınız ama bu şeyler bana hayatı öğretti.
Orta okulda başladı benim hikayem; üç yıllık bir süreden sonra ulaştığım son sınıfta. Geçmiş senelerde yaptığım yanlış arkadaş seçimleri yüzünden çok yanlız kalmıştım, son sene de muhtemelen böyle geçer diye düşünüyordum. Son senem olduğu için ailemin geçen sene yazdırdığı kursa o sene de gidecektim. Kurs okuldan sonra başlayıp akşam bitiyordu bu sene . Okula nazaran kursu seviyordum çünkü orda çok yakın olduğum arkadaşlarım vardı.
Okulun ilk günü bitmişti. Aynı zamanda bu gün kursun da ilk günüydü. Okuldaki lanet olası insanlardan hızla uzaklaşarak bizi kursa götürecek otobüse bindik. Ha yanımda hem benimle aynı okula hem de aynı kursa gelen bir arkadaşım vardı, Derya. Okuldan da bi onu seviyordum. Heyecanla yolun bitmesini bekliyorduk. Kursu sevdiğimiz için değil, sadece yakın arkadaşlarımızı özlemiştik.
Kursa geldiğimizde Berrin ve Mehtap bize heyecanlı bi şekilde sarıldılar. Sevgi çemberi gibi bir şey olmuştu. Arka sırada ise Berrin'in hoşlandığı çocuk, (aynı zamanda benim yakın arkadaşım) Eren ve arkadaşı Metin oturuyordu. Onlara da selam verip yerime oturdum.
Sınıftakiler bir bir sınıfa teşrif ediyor, başlama saati yaklaşıyordu. Hocanın gelmesini beklediğimiz sırada kapı açıldı ve içeri hiç tanımadığımız bir kız girdi. Dapdar fiziğe ve upuzun siyah saçlara sahip olan bu kız pek de iyi bir tipe benzemiyordu fakat insanları dış görünüşüyle yargılamanın kötü bir şey olduğunu yaşayarak anlamıştım.
Kızın hemen ardından hocamız da içeri girmişti. Klasik bi senenin ilk günü konuşmasını yaptı ve yoklamayı aldı. Sadece o kızın ismini merak ediyordum ki içimden bu geçerken hoca "Aleyna burda mı?" diye seslendi. Kızda sessiz bir şekilde "burda" dedi. Böylece adını da öğrenmiş oldum.
Berrin ve Mehtap önümüzde oturuyordu. Derya'yla da ben. Berrin hızla arkasını dönüp "bu kızdan hiç hoşlanmadım, umarım bir sıkıntı yaratmaz" dedi. Derya da onu destekler bir şekilde kafa salladı. Ben
"Madem siz hoşlanmadınız ben de konuşmam!" diye ekledim. Mehtap bir şey dememişti ama her birimizin yüzü gülüyordu.
Berrin birden gözlerini Eren'e çevirince istemsiz olarak benim de dikkatim oraya kaydı. Gördüğümüz Eren pek de tanıdığımız kızlarla ilgilenmeyen Eren'e benzemiyordu. Gözlerini Aleyna'dan almıyordu. Kaç kere el şıklatmama rağmen dikkatini çekmeyi başaramamıştım. Öyle ki o dışında herkes bana bakıyordu. Hoca "ne yapmaya çalışıyorsun? " der gibi bi bakış attı bense sadece susmakla yetindim.
Ders bitimi kızlarla kütüphaneye gidecekken Eren seslenip, yanıma geldi. "Sana bir şey söylemem lazım" dedi. Yüzünde gereksiz bir mutluluk vardı. Metin kalkıp ön sıraya geçti ben de Eren'in yanına oturdum. Söyleyeceği şeyi az çok tahmin ediyordum bu yüzden hiç konuşmak istemiyordum. "Kanka bak bu kız benim acayip hoşuma gitti, sevgili olayları için erken daha kız yeni geldi biliyorum, yüzden sadece tanımak istiyorum kızı. Bana yardım eder misin?" dedi gözlerini büyüterek.
Ne yapacağımı bilmiyordum, bir yanda yakın arkadaşım Berrin; diğer bir yanda Eren...
