He's my doctor┊𝑡𝑎𝑒𝑔𝑔𝑢𝑘 𝑡𝑒𝑥𝑡𝑖𝑛𝑔

🥀⁵

Nabersiniz bebelerim.Hadi okuyun

__________________________

Sabah olmuştu bile bugün Jimin'i Jungkook'un yanına götüreceğim ki sanırım bugün yalnız olmayacağım.Sanırım değilde gerçekten olmayacağım.Her neyse şunu arayayımda hazırlansın

Tae:Alo Jiminie

Jimin:Efendim Taehyung?

Tae:Şeyy bugün doktorun yanına gideceğiz ve senin gelmen gerek.

Jimin:Neden? Tamam anladım,kanser için mi? Ne için olabilirdi ki. Bırak be Tae zaten birşey kalmamış ölüp gideceğim şurada,bırakta huzurla  gebereyim-

Tae:KES SESİNİ MAL HERİF! BÖYLE YAPINCA SEN DEĞİL SENİ DÜŞÜNENLER ÜZÜLÜYOR GELECEKSİN VE BU KADAR! Görüşürüz Jiminie

Telefonu hızla kapattım masanın üzerine bıraktım.Tanrım bu salak kendini ne sanıyor acaba.

Konuşmadan sonra merdivenlerde yürüyüp odama doğru gittim.Dolabımın karşısına gelince kapısını açıp kıyafetleri karıştırdım.

En sonunda sarı kazağımı ve mavi kot pantolonumu giyinmeye karar verdim.Kıyafetlerimi yatağın üzerine bıraktım ve giyinmek için üzerimi çıkarmaya başladım.

Üzerimi giyinirken çalan zil yüzünden irkildim.Odadan çıktım ve tekrar aşağıya indim.Kapıya dopru yöneldim. Açtığımda yorgun bir Chimchim vardı. Yine sapsarı giyinmiş ve huysuzdu.

"İçeri gir Jimin ben üzerimi giyinene kadar

"Öylemi peki ben dışarda bekliyecektim seni,teşekkür ederim.
Çekil şuradan zaten halsizim sanki içeri girmeyeceğim.

"Hhh gir hadi

İçeri girer girmez kendini koltuğa attı her zaman ki gibi...

"Bekle orda geliyorum şimdi

Yukarı çıkıp son dokunuşlarımıda yaptıktan sonra hazırdım.Artık Jungkook'un yanına gidebilirdim.

"Tae aşağı in yoksa eve gidiyorum ne yapıyorsun lan sen 1 saattir sevgiline mi düğüne mi nereye gittiği belli olmayan yaratık!

"GELDİM BE

Jimin'in bağırmasıyla odadan çıktım ve aşağıya indim.Ellerinden tutup kaldırdığımda kolumun altına aldım.

Kapıya doğru yürüyüp evden çıktıktan sonra arabaya bindik ve yola koyulduk.

Jimin hastanelerden korkardı ve doktorlardan nefret ederdi.Açıkçası önceden de doğru düzgün hastaneye gittiğimiz söylenemezdi.Ya doktor bize ya da biz doktorun evine giderdik.

Bu korkusu yine onu sarmıştı ellerini birbirlerine sürtüp duruyordu rahat nefes almıyordu terlemişti bile.Gözlerinde ki o korkuyu görünce üzülüyordum arkadaşımın başına neden böyle şeyler geliyordu.

Yol boyunca yalvarıp durdu.Gitmemek içim elinden geleni yaptı.Ama bu olamazdı.Gitmeliydik onun sağlığı için.

Sonunda hastaneye gelebilmiştik.Arabayı park yerine park ettim ve dışarı çıkıp Jimin'in kapısını açıp elinden tuttum ve çıkardım.Hala endişeliydi gözlerini sıkıca kapatıp elimi sıktı.Bana sarılıp yalvarmaya başladı.Bu beni üzüyordu.Onu böyle görmektense ölmek daha iyi olur.

Hastane kapısının önüne yürüdük zor da olsa.Ellerini benim ellerimin arasından hala çıkarmamıştı ayrıca hâlâ titriyordu.Hastaneye bakmıyor gözlerini sıkıca kapatıp duruyordu.Eve gitmek istiyordu ama çaresi yoktu hastaneye girmek zorundaydı.

"Tae gidelim burdan-

"Jimin yürü

"Tae gidelim,hayır gidelim.

Ellerimi tutması onun için hata olmuştu, onu içeri sürüklüyor ve onun acı dolu sözlerini dinliyordum her ne kadar onun için üzülsem de göz yaşlarımı tutmam lazımdı asla ağlamamalıydım.

"Tae gidelim lütfen *hck* Tae hadi Tae-Taehyung hadi gide- *hck* -lim eve gidelim hadi lütfen bırak gitmek istemiyorum yanlarına hadi lütfen *hck*

Ağlıyordu ama onu dinleyemezdim onu götürmezsem kötü şeyler olabilirdi.Olacak zaten.

Kapıdan içeri girdik ve Jungkook bana 4. Katta asansörden çıktıktan hemen sonra sağ tarafa yönelip tam karşıdaki "JEON JUNGKOOK" yazılı odaya gelmemi söylemişti.

Asansöre bindik neyseki tektik Jimin'i biraz yatıştırmam lazım.Onla ne kadar konuşmaya çalışsam sözümü kesip eve gitmek istendiği söyledi.

4.Kata gelmiştik asansörden çıktık ve sağ tarafa doğru yöneldik.Biraz daha yürüdükten sonra Jungkook'un odasını buldum.

"Bak Jimin.Burası hadi aç artık gözlerini.Herşey bitecek birkaç dakika içerisinde eve gideceğiz.

Gözlerini açmamakta ısrarlıydı.Tekrar tekrar sayıkladı.

"Tae *hck* girmeyelim nolur girmeyelim.

Jimin'in gözyaşlarını ellerimle sildim.Saçlarını okşadım en sevdiği şey saçlarının okşanması bu onu her zaman biraz daha sakinleştirirdi.Saçlarını iki yana ayırdıktan sonra kapıyı açmak için elini uzattım ve açtım.

Kapı açıldığında  Jungkook'u gördüm.Jimin ise kafası eyik bir şekilde duruyordu.Geldiğimi belli etmek için seslendim.

"Merhaba Jungkook!

Jimin'in sesi kesilmişti ona baktığımda ellerimi bırakmış ve şoktaydı Jungkook'a bakıyordu...

"J-jungkook!

"J-jimin?

Jimin Jungkook'un ismini söyleyip bakıştıklarından sonra elimdeki arabanın anahtarını alıp ağlayarak yanımızdan ayrıldı.

"Ne-neler oluyor Jungkook Jimin'i,-oh Jimin!

Neler olduğunu bilmiyordum Jungkook'u şaşkın haliyle odada bırakıp Jimin'in peşinden koşmaya başladım neler olduğunu sonra öğrenirdim ama hemen öğrenmeliyim.

"JİMİN BEKLE!!!

Ne kadar bağırsamda Jimin hala koşuyordu.Dışarı çıktı ve araba ile gözden kayboldu.Şimdi ne yapacaktım?Malum otobüs ile gitmeliyim gerçekten çok merak ediyorum neler oluyor burda Jimin ve Jungkook'un arasında ne olmuşta Jimin ağladı ve kaçtı. Jungkook neden şaşırdı?

Ne oyalanıyorum ben burada hemen gitmeliyim Jimin'i bulmalıyım.

Bir otobüse binip evime yol aldım...

__________________________________

Jimin'e üzüldüm.Hadi bakalım şimdi ise Jimin ve Jungkook'un eskiden aralarında neler olduğunu düşünün ve yorumlayın jcjdnskfjjend

Her neyse işte bu arada hasta komşuyu ilk bilen kişi 💜 sahra-sama oldu💚 tebrik ederiz skskksksksksk

SİZİ SEVİYORUM 🥀