THE BROKEN MAN'S AFFLICTION

CHAPTER 19

CHAPTER 19

"HOW DID YOUR SESSION GO?" tanong ni Blake kay Blaze nang makapasok siya sa kusina. "You're looking good, man," natatawang sabi nito habang naghahain ng agahan sa hapagkainan. Kapagkuwan ay malakas ang boses na tinawag si Lucky. "Baby, come here, your breakfast is ready!"

Napangiti na lang si Blaze sa kakambal. Noon, siya ang sinisigawan nito dahil handa na ang agahan niya, ngayon ang asawa na nito.

At masaya siya para sa dalawa.

Blakey deserved to be happy. With Lucky.

"O, ano'ng tinatayo-tayo mo riyan?" kunot-noong tanong sa kanya ni Blake. "Kumain ka na. Pinagluto kita ng agahan mo."

A wide grin appeared on his lips. "Hell, yeah!"

Blake tsked before getting a cup from the kitchen's cupboard, filled it with coffee before putting it in front of him. "Kain ka na."

Tamang-tama naman na pumasok si Lucky sa hapagkainan na may ngiti sa mga labi.

Napangiti na rin si Blaze. Lucky really radiated positivity.

"Good morning, Blakey-baby," masayang bati nito kay Blake, sabay halik sa mga labi ng asawa, saka nakangiting bumaling sa kanya. "Good morning, Blaze!"

He sipped his coffee. "Morning, baby girl."

Tiningnan siya agad nang masama ni Blake na ikinailing lang niya. His brother was really a possessive fella.

Nang umupo si Lucky sa hapagkainan, pumasok naman ang mommy nila at si Bailey. Sabay-sabay na silang nag-agahan kasama si Blake na napilitan lang dahil mas gusto nitong magkape lang. But their mom wouldn't take no for an answer.

"Perfect ako sa periodical test namin," may pagmamalaking sabi ni Bailey habang nagkukuwento sa kanila tungkol sa mga achievements nito sa eskuwelahang pinapasukan. "Halos lahat perfect ko, maliban sa Science. I missed five points."

"What happened?" Blake asked while spreading butter on Bailey's pancake.

"May nakalimutan akong body parts." Humaba ang nguso ni Bailey.

Itinuro naman agad siya ni Lucky. "Magaling si Kuya Blaze mo riyan."

Sumegunda naman ang kanilang ina. "Siyempre, doktor yata ang kuya mo."

Agad na napalitan ng ngiti ang paghaba ng nguso ni Bailey. "I know po. Sinasabi ko palagi sa mga classmates ko na may big brothers akong kambal. Ang isa, magaling na doktor, 'tapos ang isa naman po, tambay lang."

Lahat sila malakas na natawa maliban kay Blake na isa-isang tiningnan sila nang masama.

"O, ano'ng nakakatawa?" iritadong tanong nito. "I have you know, I run a big company behind the curtain."

Tumigil na sila sa pagtawa pero si Lucky ay tumatawa pa rin. "Sorry, Blakey-baby, nakakatawa lang ang tambay. Kasi 'yan din ang tingin ko sa 'yo noon. Tambay."

Blake just sighed in surrender. "Hindi ko na kayo ipagluluto ng agahan."

Agad na humaba ang nguso ni Lucky at nagmamakaawang tumingin kay Blake. "Blakey-baby! Take it back!"

Blakey sighed again. "Oo na, kumain ka na. Iinom ka pa ng gamot."

Agad namang tumalima si Lucky na ikinailing niya. Samantalang ang mommy nila ay pinatapos na sa pag-aagahan si Bailey para maihatid na ito sa paaralan.

At nang silang tatlo na lang ang natira sa kusina, umalis si Blake. At nang bumalik ay may dala itong maliit na kahon, saka inilapag iyon sa mesa.

"Blaze, wash the dishes," utos nito sa kanya.