Dream World

3.Bölüm

Zorla getirildiğim kafede önüme konulmuş cheesecake ile bakışıyordum.

"Sehun onu yemen gerek.Düşünce yoluyla bitiremezsin."göz devirip arkama yaslandım.

"İştahım yok Kris."2 haftadır bu şekildeydim.Konuşmuyor,yemek yemiyor ve gerekmedikçe hareket etmiyordum.

"Bu halde olman sinir bozucu.Dostum saçma sapan bir rüya için kendini bunaltmana değmez."saçma bir rüya değildi.Kalbim ağrıyordu.O hiç sadece rüyasında gördüğü birini delicesine özlememişti.Beni anlayamazdı.

"Onu aklımdan çıkaramıyorum."yumulduğu tatlıdan başını kaldırıp bana baktı.Ardından arkasına yaslandı.

"Unutmayı denemiyorsun!Çizdiğin ilk resmi yatağının karşısında ki dolaba astın.Sabah gözünü onunla açıyor akşam onunla kapatıyorsun.Sürekli durmadan onu çizdiğin için başta ki resime bakmadan her bir noktasını çiziyorsun.Sehun bu kadar kasma.Ciddiyim."keşke dediği kadar kolay olsaydı.

"Onu özlüyorum..."kelimeleri tükenmiş gibiydi.Sadece bıkkınlıkla nefesini verdi.

"Beni yoruyorsun..."hiçbir şey demedim.Ardından tatlımı bitirmem için bir ton çene yaptı.Kurtulamayacağımı anladığımda zar zor yemeye başladım.

"Aferin benim minnoş kurabiyeme."göz devirip neredeyse yarım saatte anca bitirdiğim tatlının kalıntılarına baktım.

"Hadi gidelim artık."kafa salladı.Açıkcası beni buraya getirdiyse hesabı ödemek zorundaydı.Bu yüzden hiçbir şey demeden dışarı çıktım.Ilık esen rüzgar o kadar hoştu ki bir anda gözlerim kapanıverdi.Dudaklarımda engelleyemediğim bir gülümseme oluştu.

Hava güzeldi.Ilıktan bir rüzgar esiyor ruhunuzu okşuyordu.Doğa adeta insanı kendine çekiyor huzur bulmasını sağlıyordu.Belki dedim...belki bu yüzdendir şairlerin doğadan ilham alması.Her bir noktası özenle yaratılmış bi-bir anda geriye doğru sendeledim.Göğsümde çarpmadan dolayı hafif bir sızı oluşmuştu.Gözlerimi açtığımda görüş açıma önce karamel rengi hafif dalgalı saçlar girdi.Minik bir beden başını önüne eğmişti.Yere düşmüş telefonunu aldı.Ekranına bakıyor olmalıydı.Henüz yüzünü görememiştim.

"Ah şu sakarlığım...üzgünüm acelem vardı.Gerçi hâlâ var.Gitmeliyim!"yüzünü kaldırdığında gözlerim sonuna kadar açıldı.Oydu cidden o olmalıydı.Her bir noktasını ezbere bildiğim beden karşımda hafif telaşlı duruyordu.Tam bir şey diyecektim ki yanımdan ışık hızıyla geçip koşmaya başladı.Gözlerim kocaman olmuş bir şekilde bekliyordum.Dilim tutulmuştu.Gidişini seyrediyordum.Arkasından koşmak aklıma geldiğinde kolumda bir el hissettim.

"Hadi gidelim."kolumdan çekiştirirken onu durdurdum.İşaret parmağımı gittiği yöne doğrulttum.

"O-oraya gitti."önce gösterdiğim yere sonra bana baktı.

"Birini mi gördün."başımı salladım.Zar zor konuşabiliyordum.

"O..o buradaydı Kris..."gözleri şaşırdığını belli etmek istercesine açıldı.Ardından gülmeye başladı.

"Güzel artık halüsinasyon da görmeye başladın~"ah...tabii ya!kesinlikle halüsinasyon!