Yine de gecenin sakinliği belli taarruzları barındırır içinde. Bir kitap açık, bir radyo kapalı, bir gece lambası içinde sinek; var mıyım diye sormayan rüya, yok muyum diye sormayan ben. Hatırlatır kendini gece, gözlerim açık bakarken tavana saatin çalmasına iki dakika kala gerilim diz boyu. Bir dahaki gece ne zaman? diye sorar rüyamı çözmeye çalışmaktan yorgun, mutlu kafam. Bedenim olur vermez kalkmaya, yine de kalkmam gerek. Kalkmak. Kalkabilmek. Gece ışığı bulduğum yere gitmem gerek.
-⚘
