თავი მეთექვსმეტე

536 34 4
                                    

სახლშიც მივედით.
ყველანი მანქანიდან გადმოვდიოდით.

მარის კი ეძინა.

ჯკ: მისი გაღვიზება არ მინდა.

ლიკა: ჰოო დღეს ძალიან დაიღალა.

ჯკ: მე გადმოვიყვან შენ წადი ლიკა.

ლიკა: კარგი მე ავალ საწოლს გავშლი.

ჯკ: კარგი...

მარი ხელში ფრხილად ავიყვანე თან ქურთუკი შემოვაფარე და სახლში შევედი.

ჰობი: ვაუუუ ჯონგუკ...

ჯკ: ჩუმად ბიჭო არ გაეღვიძოს.

ლიკა: საწოლი გავშალე წამოიყვანე.

ჯკ: კარგი მოვდივარ.

მარი საწოლზე ფრიხილად დავსვი.

ლიკა: მგონი დროა ბიჭებო ჩვენც დავიძინოთ უკვე ღამის პირველი საათია, თქვენც დაიღლებოდით.

ჯკ: მართალი ხარ ლიკა.

მეორე დილით

მარი: ლიკა გაიღვიძე...

ლიკა: რა ხდება? 

მარი: გუშინ საწოლზე ვინ დამაწვინა ?

ლიკა: მაგისთვის გამაღვიძე ?

მარი: ხოოო 

ლიკა: ვინ და ჯონუკმა მე ხოარ ამოგიყვანდი.

მარი: მართლაააააა?

ლიკა: ხო თან იცი რა მაგარი იყო, როცა დაგეძინა თავისი ქურთუკი გადაგაფარა.

მერე შენი გაღვიძება არ უნდოდა და ხელში აყვანილმა ამოგიყვანა.

მარი: ვაიმე ჩემი სოცოცხლე...

ჯმ: ჯონგუკ გესმის გოგონები რას ამბობენ ? 

ჯკ: მეძინება...

ჯმ: მარიმ თქვა რომ მისი სიცოცხლე ხარ.

ჯონგუკმა თავი წამოყო.

ჯკ: რაა ?

ჯმ: მოდი და შენი თვალით ნახე.

ჯკ: ჩემი გოგოა ეს მხოლოდ.
რა საყვარელია...
ჯიმინ რა ქიუთია.

საოცნებო სიყვარული (დასრულებული)Where stories live. Discover now