Author's Note
Hi po sa lahaaaaaaaat laaaaahat ng readers ng YAGDHB:D unang una po sa lahat newbie lang po kami rito. silent readers po kami dati kaso po napagpasya namin na itry gumawa ng story:D so first po ito ;D maraming maraming salamat sa pagsubaybay.. :D sooooo dalawa po kaming author nito. pero madalas ako lang ang taga edit hehe :D soooooooooo sana abangan nyo ang mga pangyayariii VOTE. READ. SHARE! :D if ever po pala na may mga wrong spelling or grammatical error pagpasensyahan nyo na po :D follow nyo po ang mga author nyo ;D
@kitine143 tapos @Rossvan123_capua.
yun lang po :D WE LOVE YOUUUU:D
---------------------------------------------------------------------------------
KAYLIE'S POV
Two weeks na pero di pa rin pumapasok si Aniya, kinukutuban na ako na may nangyaring hindi maganda sakanya, pero san kutob lang yun. Lagi ko siyang tinatawagan at tinetext pero wala parin laging reply. Haaaaayy.. hindi kaya nagkukulong yun sa bahay nila dahil sa hindi nya parin makalimutan si Kenneth.
Pero kung sabagay, mahirap makalimot lalo na at MAHAL NA MAHAL mo parin siya.
(N/A: May pinagdadaanan din po ako,hahahaha:D)
Simula nung nakausap ko si Kenneth hindi ko na siya nakikita dito sa campus. Buti naman at baka maay magawa akong hindi maganda sa pag mumukha nya. Napaka gago nyang lalaki!
Papunta na ako ng canteen ngmakasalubong ko si Darren
"Uy! DARRREEEEN! mag isa ka lang ata ngayon? asaan yung gago mong bestfriend? " sabi ko. Gago naman kasi talaga yun e.-______________-
"AH.. hehe Helllooo Kaylie, hinahanap ko nga siya kanina pa, pero di ko sya makita. Nga pala saan pala punta mo? :D" sabi nya.
" Sa canteen, hindi pa kasi ako nag brebreakfast e."
"eh ikaw? san punta mo? " tanong ko
"sa canteen din, uhhh....uhhhhm...... ano?" sabay kamot ng batok nya
"Ano? " sabi ko . di ko magets tong lalaking to >.<
" Sabay tayong pumunta ng canteen,tutal dun din lang punta nating pareho e. tapos treat ko na :D" sabi nito
" sige ba! libre yan e! dapat hindi natin tinatanggihan ang grasiya! :D" sabi ko habang hila hila ko syang papuntang canteen.
RIONA'S POV
Nandito ako ngayon sa tabi ni Aniya, di nga nya ako maalala. Di ko alm kung bakit.... hinihintay ko ang doktor par malaman kung anong dahilan ng hindi nya pagkakilala saakin pati narin ang hindi nya pagkakaalala ng kanyang pangalan.
Siya nanaman ay mahimbing na natutulog. Naramdaman kong bumukas ang pinto kaya nagpalingon ako. Si Ian, siya pala, ngumiti ako sakanya at agad na pinuntahan para yakapin.
"YOU'RE HERE.." sabi ko sabay subsob ng mukha ko sa dibdib nya, hinigpitan naman nya ang yakap saakin.
"Ofcourse, just for you my princess..." sabi nya, napangiti naman ako sa sinabi nya.
"Thankyou, ang swerte ko talaga, dahil ikaw ang minahal ko. ILOVEYOU!" sabi ko sabay kiss sa lips:D ooooooooppss! wag kayomagisip ng iba! Smack lang :D >.<
"ILOVEYOUMORE!" bawi nya sakin. Bigla namang may kumatok sa pinto kaya agad kaming kumalas sa yakap namin at ito ay binuksan ko at bumungad saakin ay si Doc. kaya agad agad ko siyang pumasok..
"Doc, ano na po ang balita ? bakit po nagkakaganoon ang kapatid ko? " sabi ko
"Ma'am , I'm sorry to tell you .. but... may severe amnesia ang kapatid nyo.. " sabi ng doctor.
Parang nanghina din ang katawan ko sa sinabi ng doctor.
"A....amnesia? paano po nangyari yun doc?" nanginginig kong sabi
"Because of the acccident, her brain was damaged. the impact was very severe that it triggered her to forget everything that happend to her since she was borned. So,it leads to confusion and problems. Remembering the new information, hindi po namin siya kayang itreat dito. So I'm suggesting you to bring here to abroad and let her be cured there. In other countries, there are doctors who are specializing to a person with amnesia . A person with amnesia may not be able to indentify his or her location or to have a presence of mind to medical care. So help her, to get medical attention. This suggestion should be done as soon as possible. That's all." sabi ng doctor sabay alis.
Natulala lang ako sa sitwasyon namin ngayon. Naramdaman kong niyakap ako ni Ian kaya niyakap ko rin siya pabalik..
"Hindi ko na alam ang gagwin ko ..." sabi ko habang humahagulgol..
"shhhhhhhh.. maaayos din ang lahat babe, gagaling din siya." bulong nito saakin.
"sana..." sagot ko..
IAN'S POV
Ilang oras na ang nakalipas, nandito parin ako sa Hospital. Di ko naman maiwan iwan si Riona, kailangan nya ako ngayon, kaya hindi ko siya hahayaang mag isa rito.
Nakausap narin namin ang parents nila, inaayos na nila ang mga papeles na kailangan para makapunta sa Austrailia. ng maipatingin na sa doktor si Aniya at siyempre sasama si Riona. Matagal nanaman kaming hindi mag kikita :( HAAAAAAAAAAY!
"Hey.. babe.. sa linggo na raw ang flight namin, naayos na kasi nila mommy ang lahat ng kakailanganin." sabi ni Riona saakin.
"bakit parang ang bilis naman atang naayos?" sabi ko
"alam mo naman na may connections sila e.. " sabi nito.
"kaya pala, hindi nanaman kita makikita .. </3" nagtatampo kong sabi habang yakap ko siya.:
"hihintayin mo naman ako diba?" sabi nya at tangging naisagot ko lamang ay ang pag tanggo ko.
ANIYA'S POV
Pagmulat ko ng mata, at agad na bumungad saakin ang isang babae, Riona ata ang pangalan.
"Buti naman at gising ka na, siya nga pala alam kong hindi mo pa alam ang pangalan mo. Your name is Aniya Gaile Downey." sabi nito habang nakangiti saakin
"A.....aniya?" tanong ko.
Aniya ba talaga ang name ko? bat wala akong maalala? ARRRGGGGH!
"Ako naman ang ate mo, Riona Heusen Downey. close na close nga tayong dalawa. wala nang tanong tanong magkapatid e. :D" sabi nya.
Wala rin akong maalala na may kapatid ako. Kung kapatid ko kasi siya, dapat may maalala ako na magkasama kami noong mga bata pa kami pero wala, wala talaga, pati kung saan ako nakatira at kung sino ang mgaa magulang ko, lahat lahat, wala akong maalala! bat ganto! ARRRRGGGH!
"Maaalala mo din ang lahat sa tamang panahon "sabi nya
nabasa nya siguro ang expression ng mukha ko. Nakangiti siya saakin pero yung ngiti nya ay parang may halong lungkot.
"nga pala, lilipat tayo papuntang Austrailia sa linggo para mapangamot ka na at pagalingin ka ng mga bihasang doctor dun at para bumalik na ang memory mo. " tumango lang ako bilang sagot .
sana.... sana... sana nga... sana nga bumalik na ang mga alaala kong hindi ko maalala ......
