Chapter Two: It Starts Here

29 0 1
                                    

MJ's POV

Nag sasaing ako ng kanin para sa agahan. Si tatay naman nag sisibat ng kahoy. Hindi niyo pa pala lubusan kilala si papa, siya si Joel Villafuente, may halo siyang Ilonggo dahil ang lola niya ay pinanganak sa Negros Occidental. Kaya ako ay Cebuana na may hating Ilongga.

"Papa kinahanglan ko gid ba makadto sa Maynila?" tanong ko habang nagpapaypay sa uling (translating to: Itay kailangna ko ba talagang pumunta sa maynila?)

"Oo anak, kinahanglan" (kailangan) maikling sagot niya. 

"Pero itay-" Hindi natuloy ang sinabi ko at natigil ang pagpaypay ko, at nanlaki ang mata ko. 

"Ano 'yon?" sabi ni itay at biglang natigil ang pagsibat at dahan-dahang nahulog ang itak sa mahigpit na pag hawak niya. 

Tatlong maskuladong lalaking naka pangmayaman na damit na unting unting palapit sa amin. "Itay kilala mo ba sila?" dahil bigla nalang naglakad si papa para salubungin yung dalawang lalake. "Anak, pumasok ka sa loob." Habang naglalakad. Matigas nitong sabi na parang may tinig na galit. "O-opo." Dali-dali akong pumasok sa aming bahay.

Joel's POV

Nang nasigurado na ligtas na nakapasok sa bahay si MJ tsaka ako nag-salita.

"Anong pong maitutulong ko?" Pagsira ko sa katahimikan.

"Si Jewel Marie Villafuente? Pinakukuha na po siya ng inyong ina." 

"Hahaha. Pinapatawa niyo ba ako?..." Narinig ko pang ngumisi yung lalaki. "Magkakapatayan muna tayo..."

MJ's POV

"Nako ano bang gagawin ko? Pumasok lang ako dito. Ano kayang ginagawa nila?" Tanong ko sa isip ko nang biglang my kumatok. Unti unti kong binuksan yung pinto "I-itay?" pero ang sumalubong sakin ay dalawang lalake

.

.

.

.

.

.

.

"Bitaw! Bitawan mo ako sabi!" Dahil bigla nalang niya akong kinarga sa balikat niya...

.

.

.

.

.

.

"amneiohneoiubgeg"

"nfiweobfuebgew"

Bigla nalang ako nagising at kinamot ang mata ko, tumayo sa upuan habang nakataas ang kamay para maginat at lumabas na sa malaking library na yun, mga 2 araw na ang nakalipas ng umalis ako sa bahay namin. Pero hindi ako masaya dito. Kasi lahat ng nakikita kong tao dun sa bahay ng lola ko naka yuko pag dumadaan ako, tapos ang lambot lambot ng kama yung tipong pag umupo ka lumulubog ka tapos may nakita pa akong parang maliit na notebook yung laki pero pinipindut siya tas yung likod may mansanas na may kagat. Naghahanap ako ngayon ng bagong kwarto na tahimik para maka pag aral at matulog. 3:00 p.m. ang uwi ko pero sa likod ako ng school dumadaan kasi may kotse na naghihintay sa harap ng gate naglalakad nalang ako, sayang gas tsaka save mother earth. 

"Hay nako MJ naliligaw ka nanaman" sabi ko ng mahina sabay katok ng dalawang beses sa noo. May isang malaking pinto lang dito na "Music Room #3" ang nakalagay. Kumatok ako ng tatlong beses pero walang sumasagot kaya pumasok ako. Pag kapasok ko. 

"Eh?! San ako napadpad?" Lumabas pa ko ulit para tignan

Music Room #3

Niloloko niyo ba ako?

Ba't ganto laman neto?! 

Sabihin na nating may piano dun pero andaming libro na nag mistulan ng library at may anim na lalaki dito, yung isa nasa sofa na natutulog na may libro sa mukha mga 6 ft siya yung dalawa kambal ata nag lalaro ng video games. Yung dalawa nasa labas. mga 6 ft din sila. Parang di nila ko napapansin. Hello po andito ko hindi po ako multo. 

"Uhmm" Biglang lumabas sa bibig ko. Patay. Tinignan nila ako at nagising din yun lalaking natutulog, kahit yung nasa labas narinig din ako. Unti unti akong naglakad ng patalikod, yung lalaking nasa sofa ansama ng tingin sakin. akala ko hawakan na ng pinto yung nasa likod ko....

Pero isa palang

-

-

-

-

-

-

-

Pano na yan MJ?!

__________________________

A/N: After 63846592564 years naka pag update nadin. Daming gawain sa school eh. Bwahaha. Hello isang napakaikling chaptty. Dapat nga talagang bawasan ang mga assignments pag weekends. At dahil walang pasok up to Monday anong gawain niyo?

Ako:

Gising. Kain. Ligo. Internet. Internet. Kain. Internet. Sleep. Video Games. Video Games. Kain Ulit. Internet. Video Games. Advance Review. Tulog. REPEAT. 

Walang time mag gala. Taghirap ngayon eh. Wala akong pera. Pwede naman akong maglakad pero baka makauwi akong naka paa na. Lalo na minsan yung nasa likod niyo tatapakan yung tsinelas mo. Ang masaklap nasira. Parang kang pilay kung maglakad eh. -___-" Na-try niyo na bang umuwi nang nakapaa? Hahaha ako dipa. XD

That's All Bye bye. 

Next Chaptty: Do the Dare.

Like. Love. Live. Laugh. Comment. Feedbacks. Vote. :)

Stalker Queen,Torpe KingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon