Ο Κολλητός Του Αδερφού Μου

part 15

Ημέρα του αγώνα

Λιαμς pov

Ξυπνάω το πρωί σηκώνομαι από το κρεβάτι αρχησα να ζαλίζομαι έπεσα κατω...

Μετά από μισή ώρα

Ξύπνησα(ναι ξανά) και ειμουν στο κρεβάτι η μητέρα Μ δίπλα

Μαμά λιαμ- παιδί μ καλά είσαι?

Λ-ναι μαμά

Μαμά Λ-δεν χρειάζεται να πας σήμερα σχολείο μείνε σπίτι

Γύρισα πλευρό και ξανά κοιμήθηκα ονειρεύτηκα ότι κέρδισα τον αγώνα

Έμμας pov

Σήμερα είναι ο αγώνας ο Λίαμ δεν έχει έρθει στο σχολείο του έχω κάνει πεντακόσιες κλήσης λογικά το έχει στο αθόρυβο

Ε-διονυση ξες που είναι ο Λίαμ

Δ- όχι δεν ξέρω τίποτα

Βράδυ στις εννιά (αγώνας)

Είμαι στις κερκίδες μαζί με την Άννα η κλεα έμεινε σπίτι για να διαβάσει

Περιμένουμε να βγουν οι διαγωνιζόμενοι

Έχω να δω τον Λίαμ από εχθές αλλά μιλήσαμε λίγο στο τηλέφωνο

Όλοι οι διαγωνιζόμενοι είναι κάπου στους δεκαπέντε βγήκαν και όλοι σηκωθηκαμεμε και χειροκροτήματα αρχησαν να ηχούν στον χώρο

Χαμογέλασα στον Λίαμ

Κατέβασε η κοπέλα την ασπρόμαυρη σημαία και αρχησαν να τρέχουν με τα μηχανάκια

Λιαμ pov

Είμαι πρώτος πίσω ο Διονύσης μου έχουμε αφήσει αρκετά πίσω τους άλλους αρχησα να ζαλίζομαι δεν ένιωθα καλά πέφτω από το μηχανάκι ένα άλλο μηχανάκι με δύναμη Μ πατάει το πόδι Μ και όλα μαύρα

Διονύσης pov

Σταμάτησα το μηχανάκι απότομα δεν με ένοιαζε ο αγώνας πήγα δίπλα στον Λίαμ φώναξα ασθενοφόρο το πόδι του έτρεχε αίμα η Έμμα δεν μπορούσε να μπει στον αγώνα δεν την άφηνε η ασφάλεια μεταφέραμε τον Λίαμ στο νοσοκομείο ο Μιχάλης αυτος ο μαλακας που μας χάλασε τις μηχανές πάτησε το πόδι του Λίαμ ...

Το ξέρω είναι μικρό αλλά τεσπά ήθελα να το ανεβάσω σε λίγο φτάνουμε 2Κ γειιιι