[1]Thank U//Hwang Hyunjin

1

Okumak istediğim gibi bir kitap bulamadım, ben de yazayım o zaman dedim.

Keyifli okumalar!

********************

Koşar adımlarla sınıftan çıktığımda bodruma inen merdivenlerin sonuncusuna ulaşıp oturdum. Ağlıyordum, sessizce. Burada beni kimse görmezdi ve en sonunda derse girmem gerektiğinde hiçbir şey olmamış gibi tekrar sınıfa gidebilirdim.

Dizlerimi kendime iyice çekmiş hıçkırıklarımı içime atarak ağlıyordum. 3 yıllık lise hayatım boyunca ilk defa ağlıyordum. Ağlıyordum ve kimsenin beni görmediğinden emin oluyordum. İçimde biriken her şeyi şimdi dışa vuruyordum sanırsam. Yanımda bir sürü insan vardı, sosyal biriydim. Ama yalnız hissetmenin sosyallikle alakası yoktu. Yalnız değildim, yalnızca yalnız hissediyordum.

Hayatımda biraz hareket olsun istemiştim sadece, bunun olması için de bir girişimde bulunmamıştım.

Ama sağolsun annem, hayatımdaki en büyük hareketlilik için bir girişimde bulunmuştu.