[1]Thank U//Hwang Hyunjin

24

"Neden ağlıyorsun?"

Birisinin bana sarıldığını hissettiğimde gülümsedim.

Sonunda buradaydı.

Ayrıca sesi,

Çok rahatlatıcıydı

Kafamı kaldırdım.

"Mutluluktan."

Bana bakıyordu.

"Kardeşim döndü ve artık seni tanıyorum, Hwang Hyunjin."

Gülümsedi ve kafasını aşağıya eğdi.

"Lütfen, artık ağlama."

" Eğer her ağladığımda bana sarılacaksan, neden olmasın?"

Koşarak merdivenleri çıktım. Şaşkınlıktan kalakalmıştı. Beni göremeyeceği uzaklıktan onu izliyordum. Bir süre şaşkınca merdivenlere baktı. Sonra da gülümsedi. Derin bir nefes alıp ayağa kalktı.

Kaçtım.