Canım dans etmek istiyordu. Öğle molamı dans ederek geçirebilirdim. Dans odasına vardığımda kapıyı açtım ama içeride birisi vardı. Hyunjin."Hey, napıyorsun?"
"Dans ediyordum, sen?"
"Ben de dans etmeye gelmiştim ama önemli değil sen rahatına bak."
Arkamı dönüp gidecekken adımı seslendi.
"Soo Ah!"
"Efendim?"
"Gitmene gerek yok"
Ne?
"Beraber dans edebiliriz."
Birkaç saniye yüzüne baktım. Sonra da yavaşça kafamı sallayıp içeri girdim.
Rastgele bir şarkı açtı. Kahkahalarla dans etmeye başladık. Sadece dans ediyorduk ve gülüyorduk.
30 dakika aralıksız dans ettikten sonra kendimizi yere bıraktık. İkimiz de sırt üstü yere uzanıyorduk.
"Park Soo Ah."
"Efendim?"
"Seni seviyorum."
Ne diyeceğimi bilemedim. Ne yapılırdı, hiçbir bilgim yoktu. Doğruldum, doğruldu.
Tam gözlerime bakıyordu. Tutamadım kendimi, sarıldım ona.
Dünya üzerindeki en rahatlatıcı şeydi Hyunjin'e sarılmak. Bir süre öyle kaldık. Ayrıldım ondan ve tam gözlerinin içine baktım.
"Hwang Hyunjin,
Ben de seni seviyorum."
************
Sonraki iki bölümde stray kids ile beraberiz✌🏻
Vee
Finale az kaldıı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
[1]Thank U//Hwang Hyunjin
FanfictionHyunjin, Hwang Hyunjin Her şey için teşekkürler. 19219