My Bestfriend is My Everything

Chapter 2

Author's Note:

Sensya kung maikli yung first chapter. Haha! Medyo hindi pa sanay e. :D

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“Anong kamusta? Parang di tayo nagkita kagabi ah”

Ay oo nga pala. Gumala nga pala kame ni Harvey sa club ng tatay ko. Pasikreto kaming pumasok sa club non.

At dahil tatay ko nga ang may –ari, kaya alam ko ang pasikot sikot don. Kilala na din naman ako ng mga nagtatrabaho don, kaya libre ako at hindi din naman sila nag susumbong kay papa.

“Ay oo nga pala, edi kamusta yung chix mo?”

“Ah, si Jessica. Ayon, medyo may konting alitan kami ngayon.” Malungkot niyang sinabe.

“Sus, sabi naman sayo eh, di talaga kayo meant to be non.” Pabiro kong sinabe.

“Ewan ko sayo. Tara na nga, baka malate pa tayo.” Sabay batok saken.

Hindi kami magkaklase ni Harvey. Nasa kabilang section siya, pero magkatapat lang room namin.

Pagkapasok ko ay agad na akong naghanap ng upuan. Pumuwesto ako sa bandang likod.

Grabe. Wala pa ding pinagbago tong school na to. Same old facilities, same old people.

Tinignan ko muna yung paligid. Maayos naman. Tinignan ko din yung mga kaklase ko, halos mga bago.

Nakita ko ang isang babaeng pumasok. Maputi, maganda, pero simple lang siya. Umupo siya sa upuan sa tabi ko at yumuko. Napansin niya sigurong tinitignan ko siya.

Mukhang bago lang siya dito.

Natauhan ako ng bigla kong makita sila Andrew at Lawrence. Mga kabarkada ko din nga pala, ang kambal.k

Sumenyas ako sakanila na pumuwesto don sa mga upuan sa harapan ko.

“Ui Ace! Musta na bro?!” –Andrew.

“Waddup Ace!” – Lawrence.

“Yow, kambal! Musta ang hongkong trip?” –Ako.

“Haha! Ayon ayos naman. Daming chix don!” –Lawrence.

“Kaso di kami maka-damoves dahil bantay sarado nila Daddy” –Andrew

“Kayo talaga, magkapati...”

Bigla akong natigil ng marinig ko ang isang nakakairitang boses. Isang boses na lagi kong nilalayuan.

“OMG! ACE!”

-________________________-