Παγιδευμένη Μελωδία

Ματωμένη Μελωδία

- Γυναίκα γιατί τα έκανες όλα αυτά.
- Γιατί σου άξιζαν!

Λένε πως ότι σπαθί και αν ακονισεις, ότι καρφί και αν χτυπήσεις τόσο πολύ άνθρωπο δεν θα πονέσεις όσο με σκληρό λόγο αν του μιλήσεις.

Ναι τα λόγια πονάνε πόσο μάλλον όταν είναι ψεύτικα σαθρά...

Ολα άρχισαν τόσο καλά μα κοίτα τώρα τι τροπή πείραν όλα αυτά...

Η μάνα μας, αν κάποιος μπορεί να την αποκαλέσει έτσι... Ήταν μια γυναίκα πολύ αγνή και μικρή όταν την έφεραν για πρώτη φορά στο χαρέμι του σουλτάνου. Νέα και αμαθη στην αγάπη και των έρωτα ο κόσμος που ανοίγονταν μπροστά της έμοιαζε παραδεισενιος. Ναι ήταν ακόμα παιδί και δεν είχε καταλάβει πολλά, μα αυτό δεν την δικαιολογεί για όσα έκανε μετά.

Ήταν του σουλτάνου η ποιο αγαπημένη, είχε τα πάντα ότι και αν ήθελε, όλα εκτός από αυτόν. Το είχε, αλλά με σειρά δεν ήταν μόνο δικός της, και αυτό της κατασπαραζε την καρδιά.

Με την πρώτη αποβολή ήρθε και η πρώτη συμφορά. Γυναίκα αλλη παντρεύτηκε αυτός και γιο του χάρισε με μιας, ενώ αυτή έγινε μια απλή γυναίκα ποια για να περνά καλά και τίποτα άλλο ποια, πράγμα που της ράγισε την καρδιά.

Ήρθε κι άλλη αποβολή μαζί με κι άλλη προσβολή, πίκρα και μίσος άρχισε τώρα να κυλά εκεί που αγάπη υπήρχε παλιά.

Τον έβλεπε με άλλες γυναίκες να αποκτά γιους πολλούς και την θέση της να χάνει καθημερινά και μέσα της ούρλιαζε από κακία.. Ναι τον είχε χάσει για αυτό και αυτός έπρεπε να χάσει ότι την είχε αντικαταστήσει σαν να μην την είχε ποτέ αγαπήσει.
Έτσι σκέφτηκε σχέδιο μοχθηρό, με το που έμεινε ξανά έγκυος αρχισε να να αφήνει φήμες να ακουστούν πως το παιδί που είχε δεν ήταν του σουλτάνου πράγμα ανικουστο!

Έτσι όμως χωρίς αποδείξεις κάνεις ούτε καν εκείνος δεν ήξερε τι να κάνει οπότε με τον φόβο μην μεγαλώσει ένα μπάσταρδο παιδί που αργότερα το θρόνο του μπορεί να πάρει με το που γεννηθεί θα το δώσει σε μια οικογένεια της αυλής του να το μεγαλώσει έτσι αν όντως είναι γιος δικός του να έχει τουλάχιστον μια καλή ζωή.

Έτσι και έγινε, αγόρι ήταν το παιδί και ήτανε δικό του μα εκείνος δεν το ήξερε αυτό και το έστειλε μακριά.
Έτσι τώρα είχε έρθει η ώρα για το δεύτερο μέρος του σχεδίου, η γυναίκα πλάγια σε με έναν άντρα ξένο μια φορά, δύο φορές τόσες όσες μέχρι να ξανά μείνει έγκυος.
Αγόρι και το δεύτερο παιδί! Όλα ήταν τέλεια, σύμφωνα με το σχέδιο το μπάσταρδο θα μεγάλωνε σαν βασιλιάς και το αληθινό σαν υπηρέτης και ο Σουλτάνος θα έδινε το θρόνο του σε αυτόν που ποτέ δεν ήθελε να δώσει. Σε έναν ξένο με αίμα Ελληνικό.