Take One

25 2 0
                                    

"Click!" tunog ng isang polaroid camera sa harapan ko at biglang nag-flash.

Agad akong nagising sa reyalidad,kung nasaan ba ako.

Nasa Starbucks ako ngayon nagmumuni-muni...

"Zara right? I'm Goerge pwude ba akong maki-share ng table?" sabi sa akin ng lalaki

"Excuse me,I'm not interested at sa dinami-dami ng table dito sa starbucks dito pa talaga sa table ko nu? And how did you know my name?" sunod-sunod na tanong ko sa kanya.

"Ms.,I'm not trying to flirt with you and you why I choose this table,it's because you're alone and lutang ka kaya dyan kanina pa,nakatulala ka.Hahaha what a question! How did I know your name? Syempre andayan kaya sa cup mo,nakapangalan diba sayo yung drink mo? " sabi niya,at agad namang umupo sa upuaan.Ang clumsy ko naman kase,nakalagay nga pala talaga yung pangalan ko sa cup.Tsk.

*MOMENT OF SILENCE*

"Click!" biglang nag-flash ang polaroid camera na nasa harapan ko.

"Alam mo pwude ka bang tumigil kakakuha ng litarato ko,hinde naman kase ako artista!" sabi ko kay Goerge,at dahil sa sobrang inis na ako napasigaw tuloy ako.

"HAHAHAHAHAHA!" tawa siya ng tawa parang bata lang. "A-alam mo kase,kanina ka pa malungkot dyan,oo hindi ka talaga artista at asa ka naman.O, ayan litrato mo hindi ko yan kailangan pwude mo na yang italago,remembrance mo galing sa akin,baka sakaling pag mamiss mo ako,maalala mo ako pag nakita mo to. " sabi niya at inabot bigla ang litrato ko.

"Alam mo ulol ka! Sobra ka na! Nananahimik ako tapos guguluhin mo ako,hindi mo kase alam yung pinagdadaan ko e! Kung ikaw kaya tumayo sa sitwasyon ko!" sabi ko sa kanya habang umiiyak.Hindi ko akalain na iiyak ako sa harapan ng hindi ko kilala,at patuloy pa ren ako paghagulgol sa iyak ko.

"Zara,sorry.hindi ko naman kase alam yu--" hindi ko na pinatuloy ang kanyang sasabihin.

"Yun na nga yung problema! Bakit pa ba kase kayo na ngengealam!?"

"Zara,sorry.hindi ko naman kase alam ang pinagdadaanan mo."

"Bakit ba kase dito ka naki-share ng table sa akin?"

"Dahil gusto kitang tulungan"

"S-saan?" tanong ko sa kanya.hindi kaya,alam niya yung pinag-dadaan ko? O kaya mindreader lang siya?

"Tss.nagmamaangmaang ka pa!"

"What do you mean?"

"May problema ka,tapos hindi mo malabas yung nararamdaman mo kase wala kang nasasabihan.And I'm right here infront of you.Kaya kung may problema ka,spill it out! I can be your tissue for awhile..."

"E kase I ano ee"

"Ano mag-aalphabet na lang ba tayo? Sige na baka matulungan pa kita dyan!"

"K-kase alam mo yung feeling na niloko ka ng boyfriend mo pati ba naman bestfriend mo?"

"Oo naman masakit dba? Kaya kung ako sayo ilabas mo lang yan!"

"Yung boyfriend ko kase halos mag tatatlong taon na kami,and yung bestfriend ko naman siya yung kaibigan ko since birth. Sila lang yung mga tao napagsasabihan ko ng mga problema,I trust them soo much! Tapos at the end,lolokohin pa nila ako.Last day, anniversary namin ng boyfriend ko tapos kung kailan pa kami magtatalong-taon dun pa siya nakipagbreak and you what anong sinabi niya? Sabi niya sila na daw ng bestfriend kong si Dianne." sabi ko habang umiiyak.

"At nung tinanong ko si Dianne kung totoo ba, ang sinabi niya matagal na daw sila. Parang binuhusan tulo'y ako ng malamig na tubig na may yelo.at least nagyon nagising na ako sa reyalidad!"magang-maga na ang aking mga mata kakaiyak.

"Alam mo Zara,kayang-kaya ng powers ko na tulungan kita pero pag mag-kipagcooperate ka sa akin,we will finish this in no time.Madali lang to! So game ka ba?"

"Oo! Gusto ko na kase makalimutan ang lahat ng nangyari!"

"Hahaha.sige ba para sayo! At kung pwude bang punasan mo nga yang mga luha mo,nagtitingin tuloy sila sa atin,ang dating nyan parang pinaiyak tuloy kita!" sabi ni Gorge,sabay abot ng panyo niya.agad ko naman kinuha sa kamay niya ang panyo,para punasan ang aking mga luha.

Fallen Angel (A Short Story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon