"Er is weing kans dat hij nog wakker word," hoor ik een vage stem zeggen. Het lijkt wel alsof hij of zij heel ver weg is. "En als dat wel het geval is, zal hij hoogstwaarschijnlijk zijn geheugen kwijt zijn. Hoeveel hij zich misschien nog kan herinneren is niet te zeggen." Oké. Ik ben dus niet wakker. Maar is slaap niet. Alsof ik er tussenin zit. Ik ben wakker maar ik kan werkelijk niks doen. Ik heb het daarnet al geprobeerd; mijn armen bewegen en mijn ogen opendoen. Niks werkte. "Luke, wordt alsjeblieft wakker. Ik heb je nodig," klinkt er opeens heel vlakbij mijn oor. "Je zal me wel niet kunnen horen..." Jawel! Ik hoor je wel! Maar ja, hoe moet ik dat die persoon duidelijk maken als ik niks kan doen? Niet dus. Ik wil zo graag mijn ogen opendoen. Ik wil weten waar ik ben, van wie de stemmen zijn die ik hoor. En vooral: Wat is er met me gebeurt? Ugh. Ik vind dit echt helemaal niks. "Je moet wakker worden Lukey, doe het voor mij." Ik moét wakker worden. Het moet gewoon. Met al mijn inspanning open ik héél langzaam mijn ogen, om een jongen met roze haar naast me te zien zitten. Zijn ogen zijn rood en zijn gezicht bleek. Hij ziet er niet goed uit. "Oh mijn god! L-Liz! Oh mijn god hij is wakker!" De jongen springt op van zijn stoel, die naast mijn bed staat. Ik kijk verbaasd de kamer rond. "L-L-Luke..." Een hand word in de mijne gevlochten. Langzaam draai ik mijn hoofd om de jongen beter te bekijken. Hij líjkt op iemand, maar ik kan niet plaatsen wie of waarvan ik hem van ken. Twijfelend schraap ik mijn keel. "Uhm, sorry dat ik het vraag, maar wie ben jij?"
JE LEEST
Amnesia - Dutch Muke Clemmings (DISCONTINUED)
Fanfiction'Cause I'm not fine at all No, I'm really not fine at all Tell me this is just a dream 'Cause I'm really not fine at al
