Mafyanın bakıcısı

7.bölüm

Ne yapacağımı nereye gideceğimi bilmiyordum çok kötü olmuştum özellikle Ateş'i ve o kızı o halde gördüğümde bana ümit vermişti ama beni sevdiğini sanmıştım meğersem ne kadar da salakmışım altına altığı kızlar yerine koydu beni artık ona inanmayacaktım...

Saat 10.00 olmuştu hayla sahil kenarındaydım ne zaman üzülsem kırılsam sinirlensem deniz kenarina gelirim kendi kendime şarkı söylemeye başladım

Üzülmedin mi kalbimi çarpıp çıkarken
Küçülmediğin mi aşkla verdiğin sözden cayarken nasıl bakıyorsun gözlerime veda ederken...

Şarkı söylemeyi bırakıp derin bi iç çektim ve tam ayağı kalkarken karşımdaki kişiyle şok olmuştum

Hayır bu Ateş değildi ne de olsa altına aldığı kızlardan bi farkım yoktu ona göre karşımda Berk vardı hiç düşünmeden direk sarıldım ona

"Senin burda ne işin var? Nasıl buldun beni?" Dediğimde birbirimizden ayrılarak

"Güzelim seni benden iyi kimse tanıyamaz dün çok kötüydün deniz kenarına gideceğini biliyodum atamadığın çığlıkları söylemediğim sözleri sadece denizi izleyerek dalgarın taşlara çarpışını izlerken gözlerinle söylüyosun o çığlıkları gözlerinle atıyosun"

Dediğinde gözümden yaş gelmişti Berk olmasa nasıl kendime gelirdim nasıl iyi olurdum darmaduman olurdum

"İyiki varsın ya öküzüm" diyip sarıldım

"Sende iyiki varsın güzelim" diyip saçıma bi öpücük kondurdu

Bizi ayıran şey Ateş'in sesiydi "Gece yürü gidiyoruz eve" dediğinde durdum ve

"Neden seninle geliyim gelmek istemiyorum seni istemiyorum" dedim

"Deniz seni çok özledi şu an hüngür hüngür ağlıyor seni görmezse susmaz" dediğinde çok üzülmüştüm

Tamam diyerek arabaya bindik Berk'e son kez sarılıp gitmiştim ikimiz de konuşmuyorduk canım çok sıkkındı radyoya basıp müzik açtım ve bugün sahil kenarında otururken söylediğiö şarkı çaldı "üzülmedin mi"
Şarkının üzülmedin mi kısmında Ateş'e baktım ve o da bana baktı bi an göz göze geldik hemem gözümü başka tarafa çevirdim çünkü ona bakmak istemiyorum

Eve geldiğimizde kapıdan içeri girer girmez bama koşarak gelen Deniz'i kucağıma alıp sarıldım ve öptüm

"Nedeydin şen çok özledim şeni,  şeni göyemeyince dittin şandım çok korktum" dediğinde tekrardan onu öpüp

"Bende seni çok özledim prensesim biraz hava almak için dışarı çıktım sadece özür dilerim" diyip onu indirdim yukarı çıktım üstümü değiştirdim ve kısa siyah şort eşofmanımı giyip üzerime de toz pembe tonlarında olan askılı giydikten sonra Deniz'in yanına odaya çıkıcaktım ki Ateş beni bi an çekip odasına götürdü

Neye uğradığıma şaşırmışken bi an da bana sarıldı hemen onu ittim

"Nolur böyle yapma güzelim sensiz yapamıyorum nefes alamıyorum kalbim sıkışıyo bak tamam dün gece onlar yüzünden böyle davranıyorun ama ben böyle birisiydim seni dün öyle görünce akıllandım bi daha kızları altıma almicam değişicem akıllandım ben nolur beni affet bana böyle davranma kalbim sıkışıyo kalbim sana aşık oldum yıllar sonra ilk defa birisine aşık oldum senin gözlerine baktıkça adam olmaya başlayacağımı anladım gözlerine her baktığımda kalbim sıkışıyo nasıl böyle şerefsiz adi birisiyim diye şimdi olduğu gibi kalbim sıkışıyo..." diyip kalbini tuttu

Yatağına oturup ağlamaya başladı hıçkıra hıçkıra ağlıyodu dayanamadım çünkü bende ona aşıktım gidip sarıldım

"Sen ne kadar hata yapsan da yine de seni affederim affedicem çünkü bende sana aşığım aşk böyle bişey işte ne kadar hata yapsanda kırsanda parçalasanda affeder" diyip göz yaşlarını öpüp dudaklarına yapıştım

İlk başta şaşırdı ve sonra öpüşlerime karşılık vermeye başladı öpüştükten sonra sarıldık

"Hadi güzelim Deniz'in yanına gidip yatalım merak etmiştir özlemiştir bizi" dediğinde başımı olumlu anlamda salladım birlikte odaya çıktığımızda Deniz yatıyodu bizde Deniz'i ortamıza alıp sarılarak uyuduk

En son hatırladığım şey Ateş'in alnımı öpüp "iyi geceler herşeyim" diyişiydi...