-Yeter be yeter bıktım sizden beni her gün dövmenizden sövüşlerinizden ailem yok diye ben güçsüz sayılmıyorum tamam mı!
-Seni ezik, ailen seni buraya bıraktı artık herşeyin bize bağlı ömrün boyunca buraya katlanıcaksın
-Sen öyle san...
Odama girdim oda arkadaşım Hazal bana ters ters bakıyordu.
-Ne cidden onlara katlanacağımı düşündün mü ben artık 18 yaşındayım ve beni burda zorla tutuyorlar ya sen ömrün bitene kadar burda kalacak mısın cidden?
-Biz buraya mahkumuz Arya
-Sen mahkum olabilirsin ama ben asla
Sırt çantamı alıp içine eşyalarımı koydum.
-Arya napıyorsun?
-kaçıcağım
-Yapamazsın
-Ben ömrüm boyunca burda duramam tamam mı!
-Kime gidiceksin? Bizim hiç kimsemiz yok arya bizi buraya mahkum ettiler.
-Üzgünüm ben daha fazla katlanamam.Ya benimle gelirsin ya da bana yardım edersin.
-Sana yardım etmiyeceğim.
-Lütfen Hazal lütfen bak sende benle gel
-Arya sende gitme bak oturalım elbet bizi almaya biri gele-
-Bıktım artık beklemekten ya ben 10 yıldır bekliyorum gelmiyorlar Hazal gelmiyorlar bizim kimsemiz yok. Ama biz birbirimizin oluruz.
-Tamam bende seninle geleceğim.
Hazal da sırt çantasını toplayıp koluna taktı. Kapıyı kitledik ve önüne ağır eşyalar koyduk.Müdürün gittiğini görür görmez balkondan aşağı sıkıca birbirine bağlanmış kıyafetleri sarkıttık. Ve ucunu dayanıklı bir yere bağladık. Ayrıca yerleri yağlamayı unutmadık.bu onları yavaşlatırdı.
Hazal hazırdı balkona çıkıp.
-YARDIM EDİN HÜSEYİN ABİ ARYA KAN KUSTU VE BAYILDI YARDIM EDİN.
Bazı ekipler sıralıca geldi tabi peşlerinden Hüseyin abi koştu gider gitmez balkondan aşağı inmeye başladım.bu arada çarçafları sıkı tutuyordum. Hazal da benden hemen sonra indi. O arada ekipler bize baktı ve göz göze geldik.
-Müdüre selam söyleyin.Hesap günü elbet gelecek beni beklesin.
-Kızım ne bu hava? Koş koş
Hazal o arada bana şokla baktı.
-Ne oldu yürüsene
-Arya ilacımı unuttum
-Hazal lütfen sırtıma bin.Gitmemiz lazım.
Hazal sırtıma bindi. Ve koşa koşa giderken takıldım ve düştüm Hazal zor nefes alıyordu.
-Hazal buradan çıkman lazım.
Hadi seni tutı-
-DERHAL ORDA DURUN SAKIN KIPIRDAMAYIN
Hazal çok kötü gözüküyordu. Ve lanet olası demirler çok yüksekti.
Adamlar bize yaklaşıyordu.
-Hazal gitmek zorundayım çok üzgünüm
-A ar ya b b eni b bır ak mmaa
-Seni almaya geleceğim
Demirliğin diğer tarafına sol bacağımı atarken bir anda sağ bacağımda bir acı hissettim beni vurmuşlardı tam da baldırımdan büyük bir inleme bıraktım.
Ama pes etmeden oradan uzaklaştım. Arkama baka baka zorla yürüdüm. Bir yere sığınıp tişortümden bir parça yırtıp sıkıca bağladım ve oradan tamamen uzaklaşmak için son hızımla koştum.
Şimdi ise başımın çaresine bakmaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAMPİR JJK / BTS | Düzenlenecek
Fanfiction- Hala utanç kaynağın mıyım Jeon jungkook?