LUDWIG SERIES 1 (TEARS OF PAIN)

Chapter 4 💙

Chapter 4

NARITO ako sa mansion ng mga Montereal. It's Sunday. Unang araw ng pakiusap ko kay Tita Cindy. One week lang Trixie after that leave him alone.

"Are you sure hija? Pinayagan ka ba ng magulang mo na mauna sa resort niyo? At kasama pa si Cloud?" Nag aalala nitong tanong.

Ngumiti ako sa kanya.

"Opo, magka-hiwalay naman po ang room namin. And they know the real shot. Kaya wala po kayong dapat ipagalala"

That's my plan. To spend a time with him alone. Mauuna lang naman kami ni Cloud.

"Good morning Phate" Nakangiting wika ni Tito Jace.

Cloud's father. Naka uwi na pala ito galing sa Singapore. May inasikaso atang business doon.

Yumakap ako ng mahigpit sa kanya.

"Good morning din po. Ipagpapa-alam ko lang po si Cloud. One week lang po?" Itinaas ko pa ang isang dalari ko.

Tumawa ito. "Of course hija. Makaka asa kang sasama siya"

"Good morning everyone" those voice. The butterflies in my tummy started to panic. Goodness gracious it's just his voice.

Napatingin ako sa hagdanan. Messy hair, black sweat short, and a white sando. Simple lamang ang suot niya pero masyadong malakas ang dating nito para sa akin.

"Stop eye raping me" Tinapunan lamang niya ako saglit ng tingin. He walk to Tita Cindy who's just sitting beside me. He kiss her mom's cheek then go to Tito Jace at nakipag fist bomb.

"Hijo can you accompany Trixie? Just a week, wala ka namang ginagawa. You love surfing. So accompany her she's going to their resort for her debut mauuna nga lamang kayo ng isang linggo doon" Sabi ni Tito at ngumiti pa sa akin.

"Are you asking me or commanding me dad?" he stared at his dad with a bored look.

"Cloud we talk about this. Just do it please?" That's the his cue. The magical please word of Tita Cindy.

"Alright. Ano pa nga bang magagawa ko?" He sighed.

"Sige na hija tulungan mo na si Cloud mag ayos ng gamit niya" Utos ni Tita.

Naunang tumayo si Cloud at sumunod na ako sa kanya. Ngayon pa lang ako makaka pasok sa kwarto niya. He never allow me to get through.

Humarang muna ito sa pintuan ng kwarto niya.

"You think because you get the sympathy of my parents I'll be kind to you? I loathe you" Ngumiti lamang ako sa kanya.

I know you hate me that much no need to say it. I can feel it. Hindi naman ako manhid. Tanga oo.

"Ayusin na natin ang gamit mo?"

Pumasok na kami. Habang inaayos niya ang kanyang dadalhin na gamit nilibot ko ang tingin sa kwarto niya. A white king size bed, car figures and pictures around, 52 inch television, and beside his bed is a table. Naka patong ang mga iyon sa mesa. Those--those are my letters.

Lumapit ako doon.

Selene..

That's the name written at the letter. Hinawakan ko ito. I read one of my letters.

"Your stare that melts me every time i see you"

Ito yung unang letter ko sa kanya. Naalala ko pa ito. Nakaka tuwang isipin na itinatago niya pala ang mga ito ngunit ibang tao ang alam niyang nag bibigay nito sa kanya.

"What are you--don't touch that!" Sigaw nito sa akin at mabilis na inagaw sa akin ang mga sulat. "How dare you touch my things! I'm just doing this for my mom! And i will never ever like you! Always remember that!"