Cold/Hot Coffees

de ja vu!

"uy, poy, wala ka bang project ngayon?" sabi ni charm.

"ha? Wala. Restday ko ngayon. Ikaw ba?" sagot ko.

"hinihintay ko fiancée ko. Tagal e. ikaw? May hinihintay? May jowa ka na? so proud of you." Pang aasar niya

"wala akong girlfriend kaya wag ka nang mang asar dyan" giit ko.

"eh sino yang dino-drawing mo?" tanong niya

"ah eto? Babae sa panaginip ko. Baka sakaling magkakatotoo. Haha." Pag-sisinungaling ko.

Daldal talaga nitong si charm. Dami niyang sinasabi di ko naman naintindihan hanggang sa may isang babaeng umupo sa harapan namin, kaya lang nakatalikod. Short hair girl halos mataas lang ng konte sa balikat niya yung gupit niya. Her skin is bright. Ang kinis. She's wearing a checkered longsleeve pero hinubad niya ito. Sabagay mainit nga naman. She's sexy for me. Saktong sakto ang curve ng katawan niya sa height niya, pero kahit ganun malaman pa din siya. Yung hindi payatot. May tattoo siya sa likod. Bagay na bagay sa balat niya. What's with her that caught my attention?

"huy poy, nakikinig ka pa ba? Bat natutulala ka? Yung laway mo oh, tutulo na." daldal ni charm

At saka lang ako natauhan nung nag-snap siya sa mukha ko. NAgulat ako, "ano ba? Umuwi ka na nga?!"

"sungit naman nito. Osige na andito na ang hubby ko. Bye." Paalam niya.

Kinuha ko yung notebook ko and I tried drawing her. Why does she look familiar? Where did I see her? Have I met her? Nakaka-frustrate mag isip kung saang lupalop ng mundo ko siya nakita.

May umupong lalaki sa harapan niya. May itsura yung lalaki, matangos ang ilong, mid-length hair, matangkad, singkit at maputi. Nag-uusap sila. Is he her boyfriend? I hope not. Pero bakit hindi sila nagbeso-beso man lang nung nakita? They don't even hold each other's hands. Urgh! Naku-curious ako ng sobra. Di ko maipaliwanag.

The girl glances to the right. She really looks familiar. Natatakpan ng bangs niya yung mukha niya, Siguro client niya to. After one hour kong pagguhit sa kanya natapos na din yung pag uusap nila. "nag-meeting siguro" bulong ko sa sarili ko. And they shake each other's hands.

She raised her hands and say "waiter!"

"hi miss lexi, is it your usual cheesecake and caramel frappe?" sabi nung waiter. May naalala ako, pero impossibleng siya to. Sobrang layo.

"ugh, so sweet of you tom, but no, just brewed coffee and a box of peanuts please." Sabi niya sa isang napaka-sweet na boses with a bit of aussie accent. It sounds familiar.

" sure miss, order will be serve in 5 miniutes." Sagot niya at saka umalis.

Pabebe tong lalaking to, type nito yung babaeng yon. Mukhang regular siya dito pero bakit parang ngayon ko lang siya nakita? Regular customer din naman ako dito ah. Tumayo ako at biglang umupo ulit. Nagdadalawang isip ako kung lalapitan ko ba siya o hindi. Ilang beses akong umupo at tumayo hanggang sa may umupo sa harap niyang lalaki na naman.

"is she doing some blind dates?" I whispered to myself.

Di ko na muna siya pinansin, tinapos ko muna yung mga ginagawa kong mga projects sa dulo dulong bahagi ng mundo. Ang hirap maging arkitekto talaga. Halos palimang revisions ko na to ng plano tapos pag napresent mo may bago na naming gusto. Ang hirap kumita para mabuhay.

May lumapit na crew sakin, " hi sir. May additional order po ba kayo? Napansin kompo na regular kayo sa shop namin kaya naisip ko po na tanungin kayo."

"ah ganun ba, salamat. Isang box of peanuts" ginaya ko yung order nung babae.

"uhm sir, do you mind if I ask a question?" request niya.

"I don't mind. Ano yun?" na-curious ako.

"bakit po kayo dito lagi umuupo? May hinihintay po ba kayo? Pag may nakaupo po kasi diyan hinihintay niyo talagang umalis tas saka kayo oorder? Sorry po ha. Natatawa po kasi ako, kasi lagi akong naka duty kapag kayo ay andito." Pangiti-ngiti niyang paliwanag.

"ganun ba? Napansin mo pala. Dito ko kasi nameet yung feeling kong ka-forever ko, kaya lang di na kami nagpangita ulit. Inaabangan ko siyang bumalik, I was thinking na siya talaga ang para sa akin. Haha." Biro ko sa kanya.

"ang hopless romantic niyo naman sir. Haha. Sige po serve kop o withing 5 minutes order niyo." Sabay alis niya.

Umalis na yung lalaking kausap nung babae, nakipag kamay din siya. Business meetings siguro yung nagaganap. Whats wrong with me? Bakit ako nag aalala sa kung sino kausap niya? E hindi ko naman siya kilala?

Biglang humarap yung babae, natulala ako, nagulat at nag-isip. Hinahanap niya yung waiter na ang pangalan ay Tom. Sumenyas siya, at lumapit sa kanya.

"My usual order for take-out then bill out na ako ha. Salamat." She smiled and the waiter left.

Hindi ko talaga maalala, my heart pounds so heart. Parang sobrang lapit niya sa puso ko. "who is she?" I mumbled.

Tumayo na yung babae, nakatingin ako sa kanya, at mas lalo akong namangha. Bagay sa kanya yung short hair, almond/teardrop shape yung mata niya. Manipis at red ang labi niya. Wala siyang make up, pero ang lakas ng dating niya, she wears white shorts, black sando and checkered long sleeves with her blue backpack and black cap. While walking towards my way, she met my eyes. Nagkatitigan kami, at ngumiti siya. Meron siyang dimple, she really reminds me of someone. Di niya inaalis ang tingin at ngiti niya sakin. Kilala ko ba tong babaeng to?

Her smile is so perfect and she sat in front of me.

"hi architect jef, its me chloe remember? "Sabi nung babae.

"chloe as in the writer? The moon? The valentines night? The roses?" sunod sunod kong tanong at gulat na gulat ako. Is it really her?

"yes, its me. Or should I say hello alex, nice to see you again." Sabi niya.

to be continued. . .