I Like You, You Like Her || seulrene ff

Chapter Seven

Irene's POV

"Stop looking at me like that." bagot kong sabi nang mapansing kanina pa nakatingin tong si kupal.

Magmula nang magpunta kami ng canteen, hindi niya inalis tingin niya sakin. Nakakainis lang hindi ako makakain ng maayos.

"I won't Joohyun. This is my way of thanking you." sabi niya kaya napatingin ako sa kanya.

Nakita ko ang masasama niyang tingin pero hindi ko iyon pinansin. Thats not even scary. Ang childish.

"Sabi mo e. Akin na to ah." sabi ko at kukunin sana yung sausage niya pero pinalo niya yung kamay ko. "Anong karapatan mong hawakan ako ha?" inis kong sabi.

"Ano rin bang karapatan mong guluhin kami ng Wendy ko?" inis niya naman niyang sabi.

Napairap lang ako.

"FYI lang ha hindi ko kayo nagulo. Kinukuha ko lang yung bayad mo sa pag aalaga ko sayo." sabi ko lang at tinabig naman ang kamay niya.

"Why would I do that?"

Padabog kong nilapag yung kutsarang hawak ko kaya napapitlag siya. Yung mga students din na uupo sana sa tabi namin napalipat ng di oras.

"Kung ayaw mong magpasalamat sakin, dapat una palang di mo na sinabing you owe me one." sabi ko lang at tumayo.

"Joohyun.."

"Wag mo kong sundan." sabi ko at umalis na dun.

Badtrip. Bawal na bang magpalibre ha? Kupal talaga siya. Walang utang na loob. Dapat pala di ko na siya tinulungan nun. Sabagay. Hindi naman talaga ako yung totoong nakatulong sa kanya. Tsaka isa pa. Baka nga alam niyang si Wendy talaga nag alaga sa kanya dahil gising siya nung pinupunasan siya nito. Ako lang tong pinangunahan at inako lahat ng ginawa para sa kanya. Si Wendy talaga ang gusto niyang pasalamatan.

Teka nga. Bakit ko ba kinagagalit to? So? Kung ayaw niyang magpasalamat, e di wag. Pake ko.

Hindi ako dumiretso ng room dahil alam kong kakausapin na naman ako ng kupal na yun. Mukhang ngang hinahanap na niya ko ngayon. Bahala siya mahilo dyan. Tutal nandyan naman si Wendy para alagaan siya.

Dito ako sa rooftop dumiretso at naupo sa isang bench.

Wow. May ganito pa palang lugar dito sa school na to. Yung tahimik at may sariwang hangin. Mukhang mapapadalas ako dito.

"What do you think you're doing?"

Napatigil ako sa ginagawa ko nang marinig ang pamilyar na boses. Pota naman. Kelan ba ko magkakaroon ng payapa at tahimik na oras ng MAG ISA?

"Wala kang pake. Umalis ka nga." sabi ko lang at humiga dun sa bench. Medyo malaki laki naman so kasya ako.

"Why would I do that? And just to inform you, thats my spot." sabi lang niya at sinipa yung bench.

"Your spot? Nakapangalan ba to sayo ha?" inis kong sabi.

"Kapag sinabi kong oo, aalis ka dyan?" sabi niya lang at ngumisi sakin.

Kahit kelan talaga hindi na nagbago ang tingin ko sa kanya tuwing nakikita ko siya. Demonyo padin e. I wonder bakit Joy ang name niya. Ew.

"Ano bang gusto mong palabasin?"

"Na hindi lahat ng bagay ay aayon sa isang katulad mong pabigat lang sa iba."

Naiyukom ko ang kamao ko sa sinabi niya. Sumusobra na siya. Wala siyang karapatang sabihin ang bagay na yan.

"Fine. Sayo na." sabi ko at binagsak yung bench sa harap niya bagay na ikinagulat niya.

"What the hell?! E kung natamaan mo ko ha?!" galit niyang sigaw.

"Oh. Pero hindi. Bakit ka matatakot e demonyo ka din naman?" sabi ko.

"Come here you bitch!" sigaw niya at nagulat ako ng bigla niya akong itulak.

"Yah!" sigaw ko at tinignan yung braso ko.

ITS BLEEDING. DAMN THIS WOMAN.

"Ano bang problema mo ha?!" sigaw ko sa kanya at tumayo.

"Joohyun!"

Oh great.

Napansin ko ang pagtakbo ni Joy.

"HOY BUMALIK KA DITO!" sigaw ko sa kanya at susundan sana ito pero hinila ni Seulgi yung kamay ko. "BITAW!" sigaw ko na ikinagulat niya.

"Okay. Just calm down." sabi niya at binitawan yung kamay ko.

Here she goes again. Nangongonsensya na naman siya. I hate her puta.

"Diba sinabi kong wag mo kong sundan?" irita kong sabi.

WALA NA. HINDI KO NASUNDAN YUNG DEMONYO. AT HINDI KO ALAM KUNG BAKIT NAKIKIPAG USAP PADIN AKO SA KUPAL NA TO HANGGANG NGAYON.

"I'm not following you. It's just bag ko yung nadala mo." sabi niya kaya natigilan ako.

Pinakita niya yung hawak niyang bag at nasapo ko ang noo ko ng makita iyon. Yung bag ko nga -_-

"Bakit hindi mo agad sinabi?" irita ko pading sabi at pinulot yung bag niya.

"WHAT THE FVCK JOOHYUN." sigaw niya kaya dali dali akong napalingon sa kanya.

"BAKIT KA BA SUMISIGAW HA?!" sigaw ko naman.

"Joohyun. Strip."

Ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko dahil sa sinabi niya.

S-strip?! Anong pinagsasasabi ng kupal ng to ha?! Tuluyan na ba tong naging manyak?!

"NARIRINIG MO BA YANG SINASABI MO?!" sigaw ko sa kanya.

Tangina. Ang init ng pisngi ko. Sobrang pula na nito panigurado.

"I'm sorry. Fvck come here." sabi niya at hinila ang kamay ko.

Nagulat ako ng tanggalin niya ang coat ko at nakita ang isang sugat.

"You're fvcking bleeding, Joohyun. What happened?" sabi lang nito at nagulat nalang ako nang buhatin niya ko.

WHAT THE HELL?!

"Hoy ibaba mo ko! Ano ba?!" sigaw ko sa kanya.

"Wag mo muna akong kontrahin kahit ngayon lang. Lalong madadagdagan yang sakit ng sugat mo kapag nagsalita ka pa." sabi niya kaya napatingin ako sa kanya.

Kupal? Hindi ito yung kupal na kilala ko ah. She look so serious. As in SERYOSO.

Hindi ko namalayan natitigan ko na pala siya ng halos isang minuto kaya agad kong iniiwas yung tingin ko. WHAT THE HELL JOOHYUN?!

"Joohyun." tawag nito sakin.

"Sabi mo wag ako ma--"

"I'm sorry. And thank you for taking care of me. I didn't mean to say those words a while ago. Sana mapatawad mo ko." sabi niya kaya patago akong napalunok.

NAKAKAPANIBAGO SI KUPAL.

"Omygod! Kang Seulgi of Class 1 is carrying that girl."
"I'm jealous!"
"Psh. How disgusting. Hindi ba siya marunong maglakad?"
"Ganyan na ba siya kadesperada? Pathetic."

Aba mga chismosang froglets sabihin niyo lang ang gusto niyong sabihin.

WALA. AKONG. PAKE.

"Ibaba mo na ko. Kaya ko na sarili ko." sabi ko lang nang makitang malapit na kami sa clinic.

"Okay." sabi niya at agad akong binaba.

"Bumalik ka na sa room."

"I won't. Let me accompany you."

Kulit naman neto.

"Bahala ka." sabi ko lang at naunang maglakad sa kanya.

Hindi ko alam pero patago akong napangiti.

She's cute.

----

#Chapter7