MUCİZE...D.D

6.

Umutsuzca kapılmıştık hayallere ne olduğu bilmediğimiz küçük hayaller,benim hayalim insanlar için küçük ama benim için çok büyük bir adımdı bu nasıl olucaktı ne zaman olucaktı hiçbir fikrim yoktu sadece,sadece herşeyi akışına bırakmıştım zamanla herşeyin çözüleceğine inanmıştım....
💫💫💫
Sabah başımın ağrımasıyla gözlerimi araladım. Yatakta doğrulup oturur pozisyona geldiğimde Emre'nin yatağının ne kadar rahat olduğunu düşündüm gelişi güzel esneyip ayağa kalktım ayağa kalkmamla yatağın kenarında duran eşofman takımını görünce istemsizce gülümsedim.

Kesin Emre benim için koymuştu eşofmanı alıp banyoya geçtim banyodan çıkınca Emre'nin boy aynasından kendime baktım eşofman üzerime okadar büyüktü ki resmen üzerimde kocaman bir çuval taşıyordum.

Kendi kendime küçük bir kahkaha attım ama bu sevinmem kısa sürmüştü.
Birden bire aklıma dün geceki telefon konuşması gelince kaşlarımı çatıp Emreyle konuşmak için odadan çıktım.

Mutfağa gittiğimde Emre'nin kahvaltı hazırladığını gördüm. Beni görünce samimi bir şekilde gülümseyip
"Günaydın güzelim " dedi.

Gözlerimi ondan ayırmadan buz dolabına yaklaşım bende hafifçe sırtıp "Günaydın" dedim.
Emre tekrar işine döndüğünde "Emre" diye seslendim.

"Hıı?"

"Dün gece kiminle konuştun"

Emre bu sorumu beklemiyormuş gibi bir anda sarsıldı yavaşça bana dönüp gözlerimin içine baktı. Sanki bilmiyormuş gibi bana

"Ne" diyince kaşlarımı daha çok çatıp karşısına geçtim.

"Dün gece diyorum... ben uyurken kiminle konuşuyordun"

Emre birkaç saniye bana bakıp güldükten sonra "sen uyumuyormuydun" diyip arkasını döndü.

Daha çok sinirlenip "EMREE...konuyu değiştirme dün kiminle konuştun" bunu dememle Emre tekrar bana döndü.

"H-hiç bir arkadaşla" diyip tekrar önüne dönüp işleriyle uğraştı.
Buna sinirlenip hiç uzatmadan lafa girdim.

"Demirle konuşuyordun dimi"

Dedikten sonra Emre elindeki bıçağı yavaşça tezgaha bırakıp bana döndü.

Emre şaşkın bir ifadeyle bana bakıp
"Hayır " diyince daha çok sinirlendim Demir'le konuşuyordu işte neden inkar ediyorduki.

"Emre... uzatma Demir'le konuşuyordun değilmi?"

Bunu dememle ofladı yanıma gelip elimi tuttu.

"Off Derin evet Demir'le konuşuyordum"

Bunu öğrendiğimde kendimi yavaşça Emre'den çektim.

"Derin lütfen " diyince ona kaşlarımı çattım.

"Ne lütfen Emre ne lütfen sen o çocuğu nerden tanıyorsun... yoksa, yoksa sen onunla işbirliğimi yapıyorsun."

Bunu dememle Emre bana daha çok yaklaştı.

"Saçmalama Derin.... off Allah kahretsin tamam sana herşeyi anlatacağım ama kahvaltımızı yaptıktan sonra."

Bunu demesiyle daha çok sinirlendim.

"Ben kahvaltı falan yapmak istemiyorum. Emre bana herşeyi anlat."

"Güzelim lütfen önce bir sakinleş söz herşeyi anlatacağım."

Emre'ye kaşlarımı Çatarak sen ciddimisin bakışı attım gerçi onun bunu farkedecegini zannetmiyordum.
'Lütfen' demesiyle ofladım ve onaylayarak kafamı salladım.