Sabahın ilk ışıklarıyla uyandım. Yanı başımda Zeynep Hanım vardı.
Zeynep hanım:
-Demek uyandın.Acıktın mı bakalım?
Ben sadece gülüyordum.Bebekler ne yapabilirdiki? Annem bana süt içiriyor,bi yandanda Ahmet Bey'le konuşuyordu.
-Hadi Ahmet çabuk ol geç kalacaksın.
Ben yemeğimi yemiştim.Babam evden çıkıyordu.
Zeynep hanm:
-Sana bir kimlik çıkartmamız lazım.Ama sen kaç yaşındasın? O zaman doktora gidip öğrenelim.
Doktora gittik ve benim 3 yaşında olduğuu öğrendiler.Zeynep hanım ve ben biraz gezdikten sonra eve döndük.
Zeynep hanım:
-Senin bir adın olmalı.
Daha sonra Ahmet bey eve gelir.Masaya oturulur ve akşam yemeği yenir.Sonra Zeynep hanım bugün olanları anlatır.
Ahmet bey:
-Adını koymamız gerekiyor.
Zeynep hanım:
-Haklısın buna hemen karar vermeliyiz.
Yemek ve konuşma bittiğinde adımın ne olması gerektiğine karar verdik.
Zeynep hanım:
-Eylül çok hoş bir isim ,simasınada çok yakışıyor.
Ahmet bey:
-Bencede çok güzel oldu.
Peki Eylül onlara Anne ve Baba diyebilecek miydi?
