bölüm 3

2.3K 72 1
                                    

Hemen masadan kalktım bu doğru olamazdı annem babamı bu kadar çabuk unutamazdı olamazdı hemen odama geçtim.

sinirimden hiçbir şey görmüyordum her şeyi dağıtabilirdim ama olmazdı bu hafif kalırdı en iyisi ben yaptığım şeyi yapayım aynaya bir sağ bir sol yumruk attım iki elimde kanıyordu ama umurumda değildi perdelerimi her şeyimi kapattım odam zaten siyah artık odam kapkaranlık birden bir ışık girdi odaya gelen Murat'tı 

B: ÇIK DIŞARI

M: sakin ol 

yanıma gelip oturdu bana bakıyordu sonra gözleri ellerime kaydı "eline naptın ?!" "bu seni ilgilendirmez tamam mı " "hayır ilgilendirir gerçek kardeşim olmasan da üvey kardeşimsin" "hayır değilim istemiyorum istemiyorum babamı bu kadar çok çabuk unutamaz hayır" beni kendine çekip göğsüne yasladı " tamam geçecek " bana baktı o benim içim gibi olan siyah gözlerinle buluştu gözlerim bana hem umut hem de üzülüyormuş gibi bakıyordu "peki üvey kardeş olduğumuzda her şey değişecek mi  ?" " merak etme hep seni koruyacağım her şey değişecek " sonra odaya abim girdi "  abi aşağı da noluyor " "merak etme abicim geçecek her şey ama bu işten vazgeçmeyecekleri kesin hadi aşağı inelim " " yani şimdi ikinizde  benim abimsiniz demi " ikiside birbirine baktı ve evet anlamında kafasını salladı sonra aşağı indik ellerim unutmuştum ve baktığımda baya bir yarık olduğunu gördüm karanlıkta pek görünmüyordu ama şuan çok fazla kanadığını anladım hemen  sardım sonra masaya oturdum " kızım iyi misin ?" "iyiyim anne bakın eğer annemi üzerseniz size ciddi söylüyorum hayatınızı bitiririm" " yani izin veriyormusunuz" kafa salladım üvey abim bana baktı ve merdivenin ordan beni çağırdı... 



SERSERİ KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin