Bizler Neyiz?

Değer

Az önce farkettiğim şeyi sizlerle paylaşmak istiyorum.

Annemden iphone 8 istediğimde bana olumsuz bir cevap vermişti. Nedenini o an sorgulayamıyordum çünkü bir hedefim vardı. O telefonu almak.

Gece, annemin verdiği olumsuz cevabı düşününce ne kadar bencilce davrandığımı anladım. Özel okul masraflarım vardı. Aynı zamanda seneye ablam ve kardeşim aynı anda önemli sınava gireceklerdi. Kenarda her ihtimale karşı büyük bir bütçe para bırakmalıydık. Ve benim alacağım o telefon her ne kadar fazla bir sorun çıkartmasada gerekte yoktu.

Ablam benle konuşmaya geldiğinde söylediği şeyler bana o kadar mantıklı geldi ki... söylediği şeyleri harfi harfine hatırlıyorum. Aynen şunları söylemişti "Kendi biriktirdiğin parayla aldığın şey senin için çok daha değerlidir. Annemler alınca gene yenisini isteyeceksin. Çünkü emeğin yok. Fakat kendi emeğinle aldığın her şey senin için çok daha değerli bir konuma gelir." Ablam gene haklıydı.

Zaten para biriktiriyordum. Ablamdan görmüştüm ilk. Çokta hoşuma gitmişti. Bu şekilde yaklaşık 1.800 gibi bir param vardı zaten.

Yemek yapmak eskiden hiçte bana göre değildi. Annemler evde yokken ablam bize yemek yapardı. Yanlış anlaşılmasın annemlerin çoğunlukla işleri çıkardı. Onlarda bırakmak istemezdi bizleri. Her neyse.

Ablamdan özendim gene ve bende yemek yapmaya başladım. Sonradan farkettim ki artık her canım sıkıldıkça yemek yapar olmuştum!

Neyse ne konumuza dönersek, paramı biriktirsemde annemden almak için izin almam gerekiyordu.

İlk adımımı ikna etmekle ilgili kitap alarak yaptım. Talı Sharto "Başkalarının Aklı" kitabında çokta güzel anlatmıştı.

İlgimi çeken ilk bölüm "Bebekler Neden İphone Sever?" Bölümü olmuştu. Açıkçası istediğim telefondanda kaynaklı olabilir tabii.

Kısacası anlattığını söylemem gerekirse bebeklerin bizim için değerli anladıkları eşyalara yönelimi olduklarını açıklamıştı.

O an düşündüm ki bu hepimiz için geçerliydi! Herkes haklı olarak değerli eşyaları istiyordu.

Değerli eşyaların hayatımızdaki yerini düşündüğümde dehşete uğradım diyebilirim.

O eşyaları insanlar, yani bizler ortaya çıkartıyorduk fakat o eşyalar gün geçtikçe çoğu insandan daha değerli konuma geliyordu.

Mesela ilk girdiğimiz konudan bir eşya ele alalım. Telefondan örnekle gideceğim. Telefon fabrikasında en düşük seviyede çalışan bir insan düşünün. Ürettiği şey ise bir telefon fakat çoğu kişiye göre o telefon ondan çok daha önemli lakin üreticiye baktığımızda çokta umursanacak durumda değil.

Herkes Steve Jobs'u tanır. Peki ya Lee Byung-chul'u tanıyor musunuz? Kendisi Samsung'un kurucusudur. Ama Samsung'u biliyorsunuz değil mi? Eminim ki çoğunuz o adamın çıkarttığı telefonu kullanıyorsunuz fakat o adamı tanımıyorsunuz bile!

Kimse kimseden üstün değil lafına eskiden değerli eşyaları katmazdım ama olaya şöyle bir bakınca aslında kattığımı farkettim. Acıncak haldeyiz, acınacak haldeyim.

Eğer bir dilek dileme hakkınız olsaydı ne dilerdiniz?

Şu kadar şey anlattıktan sonra, evet belki insanların, eşyalardan daha değerli olduğu bir toplum dileyebilirsiniz elbet ama bu fikriniz değişecek. Elinize böyle bir hak geçince hepiniz gene hayalinizdeki eşyayı dileyip çoğu insandan daha ön planda tutacaksınız.

Doğruyu söylemek gerekirse benim öyle bir şansım olsaydı gene iphone 8 dilerdim. Sizde haklısınız tabii!

İşte bu yüzden acınacak haldeyiz.