Me and You [Completed✔]

Chapter 1:THE ANNOUNCEMENT

Charity's POVS

Nasa kalagitnaan na kami ng klasse namin nang biglang pumasok ang secretary ng Principal at nag announce..

Nakikita ko sa pag mumukha ng secretary ay mukhang takot na takot siya at feeling ko di maganda ang ibabalita niya.

"I just wanted to say this, but... before I announce just promise,  na hindi muna kayo mag papanic calm down...Ahm...  Patay na ang Mr. Principal, may pumatay sa kanya pero hindi ko alam kong sino nakita ko na lang na nakaupo siya sa kanyang upo'an puno ng sarili niyang dugo"-Anang balita ang nasagap namin sa secretary ng principal.

"What??"-Gulat ni Candy.

"It is just a joke right???"-Di maka paniwalang sabi ni Prof.

"It's true and the killer is here around at school"-sabi pa ng secretary.

"What????"-Gulat ni Prof sa nadinig niya.

Nagkakagulo na sa room namin at ang subrang ingay dahil sa mga may nag papanic na at may mga kinocontac na family nila para siguro sunduin sila.

Biglang may pumasok sa classroom namin na taga ibang section at may sinabi siyang.

"Everyone! follow me, you need to see this."-Isang babaeng tumakbo palabas ng room namin.

Sinundan namin siya... pag punta namin sa isang CR may naka sulat sa salamin...

No one can escaped from me and all of you will be died!

Gamit ang dugo... dugo siguro ni Mr. Principal ito.

Nanginginig na ang mga tuhod ko at matutumba na sana ako nang saluhin ako ni Zandrick nakahawak ako sa braso niya para tuloy kaming sumasayaw sa prom.

"Okey! ka lang ba ija? "-tanong ni Prof sa kanya.

"Natatakot lang po ako"-Anang sagot niya.

"Wagkang mag alala andiyan naman si Zandrick para protektahan ka diba pre"-Anang sabi ni Kalven na nang-aasar kai Zandrick.

"Hah?"-taka ni Zandrick saka sa ibang direction lang siya naka tingin.

Saka ko lang na realize kanina pa ako naka hawak sa kanya,tinanggal ko na ang kamay ko sa pagkakahawak ko sa braso niya.

Biglang may sumigaw na babaeng classmate namin sabay turo sa may kabilang building.

Tinignan ko iyon pero di ko halos ma tingnan dahil sa nakakaawang tignan... Isang babaeng nakalambitin sa puno pero ang dami niyang sugat..

"Okey! class back to your respective rooms now!"-Utos ni Prof.

Nakita kong tumutulo ang luha ni Ms.Montilbanyo habang nagpapaalis samin.

Naglakad na kami pabalik sa classroom namin.

Pagbalik namin sa room ay may kakaibang nakalagay sa mga upuan namin may naka lagay na mga numbers.

Tinignan namin ng isa-isa una ang pinakalikorang bahagi ng upoan...si Mica ang number 1 at bigla nalang siyang umiyak...

"No! I'm not the first one... ayoko pang mamatay! "-
Umiiyak na ang mga girls pwera lang sakin kasi malakas ang kutob ko isa saamin ang killer.

Huminga ako ng malalim bago mag salita...

"Everybody listen to me!"-Sigaw ko sa kanila.

Napatingin naman silang lahat sakin.

"Kung magkakasama tayong lahat walang mamamatay dahil marami tayo"-Sabi ko sa kanila.