Me and You [Completed✔]

Chapter 11: Save Me

Kalven's PoV's

Nabitawan ko si Charity dahil hinila din siya ni Zandrick yan tuloy ako lang mag isa ang nandito sa may puno at nag tatago kasi parang may sumusunod sa akin na kakaiba sa pakiramdam ko.

May naaninag ako sa Dilim na isang naka hood na tao at parang hinahanap niya ako.

At biglang napatingin siya sa punong kinalalagyan ko kaya napatakbo ako at bigla nalang niya ako dinambahan at natumba kaming dalawa at bigla niya ako siniko sa tyan.

Natanggal ang hood niya pero di ko makita ang mukha niya dahil sa dilim ng paligid at puro damuhan at puno ang nakapalibot sa'min.

Tumayo ako pero sinipa niya ako sa tagiliran dahil na una pala siyang tumayo kisa sa akin.

Napaubo ako sa sipang malakas na pinakawalan niya saking tagiliran.

Tumayo ako at bigla niya akong dinambahan ng may kutsilyong isasak-sak niya na sana sakin pero sinipa ko siya.

At nawala siya bigla at bigla nalang na may masakit na kung anong sumugat sa tagiliran ko.

"Aarrgh!!!"-Sa hapding sakit sa sugat ko.

Nagsalita siya.

"Patawarin nawa ako ng may kapal sa ginawa ko... di ko naman ito ginusto pero gusto ko lang na mabuhay ako"-Kaboses ng isang babaing hinahangaan ko..

"Let's play a game Kalven hahahahaha!"-Tumawa siya ng parang demonyo.

At saka siya na wala bigla...

"Kalven! hahahaha!"-Pa sweet peri devil ang tuno ng boses niya.

At saka niya ako sinak-sak..

End Of Kalven's POV's

Zandrick's POV's

Hindi ko naman ginusto na maiwan si Charity doon dahil sa natatakot din ako na baka mawala siya sakin kaya bumalik ako pero nagulat nalang ako nang biglang may sumugat sa balikat ko at may tumama sa puno.

Napatingin ako sa likuran ko isang taong naka hood.

at napa harap ako sa kanya.. habang siya ay may hawak-hawak na Wasay.

Hinampas niya ako sa hawak niya at umilag ako.

Siniko ko siya at natumba siya at natanggalang Hood na suot niya at naaninag ko kasi kahit madilim.

"Dahil nakita mo na ako hindi kana makaka wala sakin."-Familiar ang boses niya isa siya sa mga kaklase ko.

"Hindi mo rin ako mapapatay hanggat nabubuhay pa Si Charity"-Sabi ko sa kanya.

End of Zandrick's POV's

Charity's POV's

Sa subrang dilim nang paligid ko di ko na alam kung asan nakabulagta ang katawan ni Kressia.

Biglang kumidlat at lumiwanag ng sandali at napatingin ako sa lugar kung asan naka bulagta si Kressia.

At may nakita akong nakatayo sa ulohan ni Kressia.

Isang naka hood at naka tingin sakin at dahan-dahang lumalapit sa upo'an ko.

Pinilit kong tumayo pero bigla nalang niya akong hinampas sa likud ko.

"Aaarrrgggh!"-Sa sakit ng hampas niya sa likod ko napa higa ako at napa padyak ako sa lupa.

Alam kong naka evil smile siya sakin ngayon.

"Sino kabang talaga hah? Ba't kaba pumapatay!! Aaarrrgghhh!!!"-Sigaw ko sa tadyak niya sa tyan ko.

Biglang may dumating at si Zandrick sa pag kidlat muli ng kalangitan nakita kong dumudugo ang ulo niya at tinadyakan niya ang killer at nahulog ito sa bangin, kamuntikan ko na palang kahulugan.

"Di ko alam ang gagawing kapag nawala ka sa'kin Charity"-Sabi sakin ni Zandrick.

"Ako rin Zandrick di ko rin alam ang gagawin kapag nawala ka sakin Zandrick"-sabi ko rin bigla.

umopu siya at isinandal niya ang ulo ko sa mga braso niya.

Di ko namalayang lumalabas na pala ang dugo sa bibig ko.

Nagulat na lang ako sa.

*Bang! *Putok ng baril ang narinig ko at nakita kong natumba at lumuwa ng dugo si Zandrick...

At nagulat ako sa bumaril kay Zandrick.

"Ang sweet niyo naman sa isa't-isa hahahahahaha!!!!"-Tumatawang pang demonyo, boses ng isang babae ang naririnig ko.

"A-anong *Hinga ko ng malalim* Ginawa mo? Ba't mo siya pinatay?"-Pag tataka ko sa ginawa at nakikita ko.

"Hahahahaha! Talk to my gun!"-Sabi niya ng pagalit.. Siguro nakatutuk sakin ang baril na hawak niya di ko kasi makita kasi ang dilimdilim ng paligid.

Pero ang alam ko nasa harapan ko na siya at naka tutuk talaga siya ng baril.

#Author
Sino kaya ang bumaril kai Zandrick?