Korkunun kapıları(bölüm 1)

115 4 2
                                    

Ben Amerikadan Londona taşınıyorum.Amerikadakı arkadaşlarımı dostlarımı hayellerimi okulumu bırakıp gitmek kolay değil. Herkes bilir.O yüzden ben gitmek arkadaşlarımı,evimi ,okulumu kısaca her şeyi orda bırakıp gitmek iemiyordum ama mecburdum.

Eve taşındık biraz eski evdi. Sanki terk edilmişdi eve girdiğimde biraz ürkdüm ama yine de orda yaşayacaktım.Annemle eşyalarımızı yerleştiritorduk babam da evdeki kırık eşyeları tamir ediyerdi ablamla ikimiz çok korkuyorduk. Ablamın günlüğü vardı. Her gün başına ne gelse yazardı. Bu sefer yazmak istemiyordu bana verdi ben yazdım. Aslında o günlüğü ikimiz kullanıyorduk sırlarımızı hiç kimseye biz söylemezdik Çok mutluyduk bu güne kadar.Her neyse biz temizlik işlerini bitirdik ve eve yerleşdik.Akşam oldu hava karaldı saat 11 di gece yarısına az kalmıştı her kesin uykusu geliyordu benim bile.Biz yatak odasına gitdik odamız toz pembeydi.Babam yapmıştı her şey pembe.Korkumuz keçmeye başlamıştı ablamla aynı odada kalıyorduk, aynı yatakta yatıyoduk. Uyumaya başlıyorduk ki kiminse bağırdığınıuyandık bu ses annemle babamın odasından geliyodu. Oraya gitdik annem bağırmıştı. Babamı yerde kanlı görmüştü. Biz çok korktuk ambulans çağırdık ve anbulanslar geldi. Hastaneye geldik babamı ameliyata aldılar........

Korkunun kapılarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin