❝Send message to Satan❞ [Taegguk]

My cold blood

"Mon sang froid."

"Jungkook.... sen.....ben.."

Artık kelimeler Taehyung'un ağzından çıkmıyordu, konuşamıyordu. Ve üvey kardeşi onu daha da çok yoruyordu.
Jeongguk, ölmüştü. Tamamen ölmüştü.
Tabutunu görmüş, annesinin vücudunun tüm gözyaşlarını ağladığını biliyordu. Karşısındaki insanın gülümsediğini görüyordu, uğruna ölebileceği gülüşü. Elleri titriyordu ve rüzgar fayanslara karşı ağır bir şekilde çarpıyordu, hem sakinleştirici hem rahatsız edici oluyordu.

"Beni gördüğüne sevinmedin mi? Cidden, Taehyung. Daha iyi bir tepki vermeni beklemiştim. Sonunda buluştuk, çok güzelsin meleğim."

Sesi aynı anda çok ciddi ve tatlı çıkıyordu. Biraz korkutucu, çünkü çok gerçekçi duruyordu. Geceleri abisinin sesli mesajlarını dinlediğini ve onunla çekindiği fotoğraflarına baktığının hatırlıyordu, çünkü onu baya özlüyordu ve kendini teselli etmesi için tek çareydi.

"Hyung'un şimdi burada .. Bir daha asla gitmeyeceğim, söz veriyorum. Taehyung, seni çok özledim."