01.03.2019
Promienie padały na twarz jego.
Uśmiechał się czule.
Dawał pomoc każdemu.
Co miał do stracenia?
Bólu nie zaznał.
Smutku nie poznał.
Łez nie spotkał.
Co miał do stracenia?
Świat był szary.
On kolorami żył.
Dopasować się nie umiał, więc zamknął to w słoiku.
Światła w słoiku błyszczą,
Jeśli ci smutno i źle to spójrz na nie..
Humor poprawi ci się.
Do stracenia miał wiele, a oddał tak mało.
Mało?
Dużo?
Co za różnica?
Oddał swe szczęście.
Morał z tego taki, że warto dać blask swój komuś,
By jego dni rozjaśniały światełka.
//Bellaza
CZYTASZ
Broken Dreams
PoetryZłamane Marzenia nie są wierszami o życiu. To wiersze, które spływają jak czyste łzy po nieskazitelnie jasnej skórze. Wiersze, które własną postacią są delikatne jak skrzydła motyli, a zarazem mocne jak wiara w życie. Okładka : @venenadaemonium
