Βρήκα επιτέλους το αυτοκίνητο.Έριξα τη Μαντώ στο κάθισμα του συνοδηγού για να μπορώ να την βλέπω και έβαλα μπρος να φύγουμε όσο γινόταν πιο γρήγορα.
Έκανα γύρω στα είκοσι λεπτά να καταφέρω να βγω απο τη θέση του πάρκινγκ
ΠΟΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΠΑΡΑΚΑΡΕΙ ΤΟ ΤΖΙΠ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΔΡΟΜΟ ΑΠ'ΟΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ.
ΓΑΜΩΤΟ!
Αυτή η νύχτα δεν μπορεί να πάει πιο άσχημα.
{Και εδώ είναι το σημείο που τα πράγματα σκατωνουν ακόμα περισσότερο...}
"Φίλησε την Εύη..." Ψιθύρισε η Μαντώ. Ψιθύριζε σε όλη τη διαδρομή που είχαμε κάνει μέχρι ώρας. Ήταν σαν να μιλάει με κάποιον.
Περίεργη...
-Ναι γιατί το να μιλάς με το πουλί σου δεν είναι καθόλου περίεργο...
Σκάσε Ντικ.
"Μαντώ τι λες;" Τη ρώτησα περίεργος.
"Φίλησες την Εύη.." μου είπε κλαίγοντας.
Γουατττ;;;;
Τι έλεγε;
"Τι λες Μαντω; Πότε το έκανα αυτό;"
"Απόψε. Στο μπαρ. Φιλιοσασταν..." Οι λυγμοι της την εμπόδιζαν να μιλήσει."Τη φίλησες"
"Όχι Μαντουλα μου. Δεν την φίλησα ποτε!" Μάταια (έχω παρει φόρα με τις ψαγμενες λέξεις) προσπαθούσα να την ηρεμήσω.
Έκλαιγε σαν μικρό παιδάκι "ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ ΑΑΑΑΑ" τώρα φώναζε.
"ΜΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ!" τωρα φωναζα και εγώ...
"ΔΕ ΜΕ ΑΓΑΠΑΣ!!! ΑΓΑΠΑΣ ΤΗΝ ΗΛΙΘΙΑ ΤΗΝ ΕΥΗ!!! ΤΑ ΞΑΝΑΒΡΗΚΑΤΕΕΕΕΕ"
BẠN ĐANG ĐỌC
A High School Tale
Teen FictionΗ Μαντώ μετακομίζει Θεσσαλονίκη και φεύγει απ'την Αθήνα αφήνοντας πίσω μία σχέση και την κολλητή της. Νέος κολλητός, συμμαθητής (και κάτι παραπανω...) ο γείτονας και στο ίδιο σχολείο με τον πρώην της. Μικρός ο κόσμος εε;