^2.5^

6.4K 365 139
                                    

Saat 7:00 evet o zamana kadar düşündüm en sonunda kader eninde sonunda beni katlanmaya sürüklüyor şuan tek tutuna bildiğim dal eunjinin hamile olmaması ya da çocuğun jiminden olmaması salona indiğimde etrafda kimse yoktu birden kapı çaldı sanırım jimin ama nereye gittiler ki hemen kapıya baktım içeri güler yüzlü eunji başı yerde jimin girdi
Yeonji~1 nerden geliyorsunuz? 2neden berabersiniz? 3 noldu?
Jm~yeonji eunji hamile ve *yutkunur*
Çocuk çocuk benden
Gözlerine bakmak istiyordum ama ısrarla göz göze gelmiyordu
Kafamı sağa yatırıp hemen kaldırdım
Sinirlenmicem
Yeonji~peki iyi
Mutfağa gittim su içtim yanıma jimin gelmişti bardağı tezgaha bıraktığımda koluma dokundu ama hemen çektim fiziksel temas kurmak istemiyordum onunla
Jm~bişey demicek misin?
Yeonji~ne dememi bekliyosun aferim kızı iyi becermissin mi?
Jm~hayır
Yeonji~jimin konuşalım
Jm~tamam gel
Beni kucaklayıp odaya götürüyordu karşı çıkmadım ....neden..... bilmem
Kucağındayken odadaki koltuğa oturdu odada sadece ay ışığı vardı o koca camın karşısında ilk söze giren bu sefer bendim
Yeonji~çocuğun olacak
Sessizdi
Yeonji~ama benim değil sadece senin
Jm~
Yeonji~onunla evlen jimin
Jm~hayır
Yeonji~çocuğunun babasız kalmasını mı istiyorsun
Jm~hayır
Ağlıyordum göz yaşlarım gömleğini ıslatırken bitmiş çıkan sesimle konuştum
Yeonji~bırak beni
Jm~asla
Yeonji~sonunda ayrılmak varken şimdi bırakmasan ne yazar ki
Jm~nefesimi neden bırakmamı söylüyorsun
Yeonji~insanlar nefessiz yaşayabilir
Jm~yaşayamazlar
Yeonji~o zaman sen ilk ol
Jm~yeonji yapamam başaramam kalpsiz mi olmalıyım
Yeonji~kalbimi sana verebilirim
Jm~istemiyorum seni sevmek güzel şey
Kafamı boynuna gömdüm
Yeonji~ lütfen beni bırakma ne kadar bırak desem de
Jm~seni bırakmicam ne kadar bırak desende güzelim
Huzurlu onun kokusu benim için tatlı bi uyku ne zaman koklasam uyuşturucu gibi çok etkili bi alkol gibi zararlı ama iyi işte ciğerlerim bile seviyo seni parmaklarım bile seviyor saçlarımın uçlarına kadar aldığım her nefes jimin diye bağrırken çaresizim ben anne ve babasızlığı iyi bilirim o yüzden vaz geçmeliyim senden vaz geçerim ama seni sevmekten geçemem

Sabah

Uyandım yataktaydım yanımda jimin dudağına öpücük kondurdum aşağı indim
Eunji~günaydın
Yeonji~sanada sanada
Hemen mutfağa geçtim kendi kendime kahvaltı hazırlarken eunji çığlık attı hemen yanına gittiğimde saçı başı dağınıktı ben şaşkın ona bakarken jimin geldi
Jm~noldu burda
Yeonji~şey-
Eunji~yeonji özür dilerim bi daha demem bebeğime zarar verme lütfen
Yeonji~ne diyosun sen jimin ben bişi yapmadım içerde salatalık doğruyodum birden çığlık sesi geldi
Jm~tamam ama neyse sana inanıyorum ama o hamile biraz daha dikkatli ol
Yeonji~offf peki
Pislik ya psikopat karı kahvaltıyı hazırlayıp jimini çağırdım eunjide geldi bunu gördükce iştahım kapanıyo ya yemeği yemeden kalktım
Yeonji~afiyet olsun
Jm~doydun mu?
Yeonji~iştahım yok
Jm~ama hiç bişi yemedin
Yeonji~istemiyorum
Sanırım biraz dışarı çıksam iyi olur
Yeonji~jimin ben dışarı çıkıyorum
Jimin~nereye
Yeonji~ji won a
Jimin~kaçmicanı nerden bilim
Yeonji~oha jimin eskiye mi döndük
Jimin~hava kararmadan burda ol
Yeonji~peki efendim
Diyip çıktım evime yürümek evime gitme hissi burada benim evim ama orası başka ailemin evi kapıyı çaldım hafta sonu olduğu için ji won evdedir heralde kapı açılınca yüzü gözü dağılmış dayak deilde yüzü gözü şişmiş saçı dağınıktı
Yeonji~bu halin ne ji won
Ji won~abla ben seni çok merak ettim
Yeonji~yahh naptın kendine hemn içeri geçtim Jİ WON BU EVİN HALİ NE!
Ji won~abartma abla ya alt üstü evi bok götürüyo
Yeonji~seni döverim topla buraları
Ji won~tamam
Birlikte evi topladık sonra sohbet ettik tek anlatmadığım eunji olayıydı
Yeonji~ben gideyim artık
Ji won~evet akşam olcak enişteye selam söyle
Yeonji~ya sus kendine iyi bak bi daha ki gelisimde bu ev böyle olsun varya yemeğine dikkat et aksatma
Ji won~tamam tamam hadi ben bırakim mi
Yeonji~yok ben giderim bay bay
Eve doğru yürüdüm bu gün hiç bişey yemedim nasıl acıkmadim anlamadım eve geldiğimde kimse yoktu jimini arayacakken jiminden mesaj gelmişti

Jimin:güzelim eunji
Rahatsızlandı hastanedeyiz

Görüldü
Yeonji:yazıyor...
Yeonji:tamam geliyim mi

Görüldü
Jimin:yazıyor...

Jimin:yorma kendini geliyoruz zaten
Yemeğini ye❤

Görüldü

Aç değilim tek başına yemekte yenmez hem hafif kıskanmışta olabilirim inat edip yemicem uyucam ben yatağa yatıp açlık yüzünden hemen uykuya daldım
Sabah yine yanımd jimin vardı üstünü değiştirmeden yatmış kaçta geldi acaba yanından kalkıp merdivenler gittim
Eunji~ooo first lady uyanmış gece jimin benimleydi korkma
Yeonji~offf çekil şurdan
Eunji~demek beni terslersin artık bu evde gitmelisin bence
Merdivenlerin en aşağısına inip saçını dağıtıp yer yattı bense onu izliyordum birden bi çığlık kopardı kulaklarımı kaparken yanımda sinirle soluyan jimin gördüm
Jm~yeonji nasıl yaparsın bunu SANA O HAMİLE DEDİM ŞU KISKANÇLIKLARINDAN BIKTIM
Yeonji~bende şu kadından kendini yerden yere vuruyo ben neden böyle bişi yapayım ki
Ama Jimin çoktan beni kapının önüne koymuştu evet beni dinlemeden kar yağıyor karı severim ama üstüm çok ince kapıya vurmaya başladım
Yeonji~JİMİN ÜŞÜYORUM l-l-lütfen
Titriyodum başım dönmeye başladı son hatırladığım yere büyük bi gürültü ile düşmemdi...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Eveet 25. Bölüm sonuuu

~MY SOLİD PSYCHOPATH{PJM}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin