TODODEKU ♡I LOVE YOU♡

polis ~ katil

Midoriya elindeki dosyayı icelemeye devam ederken kapı çaldı. Midoriya nazik sesi ile "gir" dedi. İçeri momo girmişti.

"Rahatsız ettiysem özür dilerim komiserim lakin önemli bir ihbar geldi"

"Ne ihbarı? Yoksa yine mi o?"

"Evet yine o"

"Bu sefer ne yapmış" bıkkınlıkla sordu bu soruyu. Cidden bu çocuk sinirlerini getiriyordu.

"25 yaşlarında bir kadını öldürmüş kimliği henüz tespit edilemedi. Kahverengi kısa saçlara sahip yüzü şey...yüzünü parçalamış"

Dehşetle onu dinledi. Nasıl bir caniydi bu? Ama anlamıştı. Sevgilisi öldürülmüştü yine.

"Ochaco Uraraka kadının adı araştırmanıza gerek yok"

"Ama siz nerden-"

"Sevgilimdi!  Tahmin etmesi zor değil, hangi kızla çıkmaya başlasam o çıkmaya başladığımız günün ertesi günü ölü bulunuyor"

"O zaman birdaha kadınlarla çıkmayın ki daha fazla kişi ölmesin efendim"

"Denemedim mi sanıyorsun? Sadece sevgililerim olsa bari. Elini tuttuğum her kadın, gülümseyerek merhaba dediğim kadınlar, yan komşumun kızı bile... hepsi hepsi öldü"

Momo ona hayretle baktı. Momo daha bu hafa karakolda işe başladı ama her cinayeti işleyen tek bir kişi vardı todoroki shoto...

"Peki neden işliyor bu cinayetleri"

"Keşke bende bunu bilsem momo keşke..."

Midoriya yüzünden kaç can gitmişti. Sayamıyordu artık.

"Hepsinin ortak bir yanı var hepsi kadın ve sizle samimi olan kişiler"

"Belkide amacı beni yanlız bırakmaktır"

"Olabilir fakat hiç erkek öldürmemiş"

"Oh hayır öldürdü"

"Kimi?"

"Katsuki bakugou o benim en yakın arkadaşımdı. Onun dışında hiç arkadaşım yoktu. O pislik yüzünden artık hiç arkadaşım yok!"

Midoriya sinirlenmeye başlıyordu. Todoroki shoto hayatını karartmıştı. Tam bir ışık gördüm derken tekrar yok oluyordu o ışık. Belkide artık ölmeliydi...

---

Eve gidince üstünü değiştirip kendisini yatağa attı. Sanırım ölüm tek seçeneğiydi. Çünkü hangi semte, şehre, ülkeye giderse gitsin yinede ondan kurtulamıyordu. Onun yüzünden kaç kere yer değiştirdi. Evet karar vermişti. Kendisini öldürecekti ama şimdi değil. Önce annesine ziyarete gidip onu son kez görmek istiyordu.

Yatağa uzandı ve gözlerini kapattı. Ama bir türlü uyuyamıyordu. Sanki sanki onu biri izliyordu. Gözlerini açınca karşısında biri gri biri mavi bir çift göz görmeyi beklemiyordu.
Kalkmayı denedi ama kalkamıyordu. Kollarına baktı. Kelepçeliydi.

"Merhaba senpai~"

Çok rahatsız edici bir ses tonunda konuşuyordu.

"Sana bu kadar yakın olacağım aklıma gelmezdi izuku'm~"

Elini midoriya'nın yanağına koydu ve okşadı.

"Ah özür dilerim sevdiklerini öldürdüğüm için!"

Eli dudaklarında durdu. Baş parmağını dudağında gezdirdi.

"Merak etme sen kimseye gülümsemezsen hiçkimse birdaha ölmez"

Dudağında pis bir sırıtış vardı. Sonra dudaklarını midoriya'nın dudağı ile buluşturdu. Sert bir şekilde değil, tam aksine yumuşak ve tutkulu öpüyordu. Midoriya ise şaşkındı.' Todoroki bana mı aşık?' Diye geçirdi içinden. O bunları düşünürken todoroki ise hala onu öpmekle müşküldü. Dudaklarını ayırdı ve gülümsedi.

"Bu anı uzun zamandır bekliyordum izuku'm. Dudakların çok yumuşak ve enfes. Ama merak etme bu son olmayacak."

Dedi ve elindeki bezi midoriya'nın burnuna bastırdı.

"Sadece bayılacaksın aşkım korkma. Kelepçeleri de bayılınca açıcam ve gidicem" bunları güçlükle duydu ve sonrası ise karanlık...

---

Sabah uyandığında etrafına baktı. Kendi evindeydi ve o yoktu. Ellerine baktı. Kelepçeler yoktu. Masanın üstünde duruyordu. Elini dudağına götürdü. İstemsizce gülümsemiş ve kızarmıştı. Sonradan fark etti masanın üstünde bir not vardı.

" tekrar geleceğim meleğim biryere kaçma ;)

-Todoroki Shoto "

İşte ölmemek için bir sebep...

-0-

Police x  killer